به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کتاب «مجموعه داستان‌های کندوی عسل» نوشته علیرضا باقری، شامل داستان‌هایی با محتوای اخلاقی و آموزنده است که لحن و بیان شیوا و دلنشینی دارند.
داستان‌هایی که هر انسانی می‌شنود و یا می‌خواند، می‌تواند تأثیر عمیقی بر افکار و روحیه او بگذارد. علاوه بر این، فرد برای مقابله با مسائل گوناگون و ارتباط با دیگران آمادگی بیشتر و همچنین درک و فهم بالاتری از مشکلات پیدا می‌کنند.
همه انسان‌ها به طور غریزی عاشق کتاب و داستان هستند؛ زیرا با ایده‌ها، مکان‌ها و موجوداتی که قبلاً با آن‌ها روبرو نشده‌اند، آشنا می‌شوند. داستان‌ها با قلب و روح شما در سنین مختلف به شکل بخشی از باور‌ها و دروس زندگی عجین می‌گردند و درس‌های ساده خود را در قالب تصاویری به یادماندنی در ناخودآگاه حک می‌نمایند. این داستان‌ها برای سن خاصی گفته نشده، بلکه برای روح انسانی که آماده دریافت نور و حقیقت است، جاری شده است.
در بخشی از کتاب «مجموعه داستان‌های کندوی عسل» می‌خوانیم:
«آن‌ها پشت سر طاووس مغرور بسیار غیبت می‌کردند، گراز که بیشتر از بقیۀ حیوانات برای خوردن آب به کنار برکه می‌رفت می‌گفت: «این طاووس خودستا در خلوت کنار برکه ساعت‌ها می‌نشیند و دیوانه‌وار به خورشید خیره می‌شود، او عاشق شمس شده است.» حیوانات پچ‌پچ‌کنان می‌خندیدند و پنهانی از کار‌ها و رفتار‌های طاووس ایراد می‌گرفتند و این باعث سرگرمی پوچی در بین آن‌ها شده بود. اما طاووس که حقیقتاً دلباختۀ شمس شده بود اهمیتی به صحبت‌های آن‌ها نمی‌داد بلکه بیشتر از همیشه در سکوت به نور درخشان خورشید دل‌فریب خیره می‌شد و با همۀ وجود او را می‌ستود. طاووس زیبا و مغرور هیچ‌کس را به‌جز خورشید لایق شنیدن صحبت‌هایش نمی‌دانست و تنها می‌نشست و در خیالش تا آغوش شمس پرواز می‌کرد. تا اینکه یک روز هنگام طلوع خورشید نوای دلنشینی در جان و روح او شروع به نواختن کرد، این نوا همچون نغمۀ فلوتی سحرآمیز برگرفته از سکوت جنگل و صدای آبشار‌های اعماق کوهستان بود. طاووس مغرور با شنیدن این نوا ظرفیت جانش لبریز شد برآشفت و بالا و پایین پرید او که تمام جانش از شعفی وصف‌ناپذیر سرشار شده بود. سپس بال‌هایش را گشود، چشم‌هایش را بست، سرش را به سمت آسمان گرفت و در تابش نور برای خورشید شروع به چرخیدن کرد.»
گفتنی است کتاب «مجموعه داستان‌های کندوی عسل» نوشته علیرضا باقری از سوی انتشارات جالیز راهی بازار کتاب شده است.
داستان‌هایی که هر انسانی می‌شنود و یا می‌خواند، می‌تواند تأثیر عمیقی بر افکار و روحیه او بگذارد. علاوه بر این، فرد برای مقابله با مسائل گوناگون و ارتباط با دیگران آمادگی بیشتر و همچنین درک و فهم بالاتری از مشکلات پیدا می‌کنند.
همه انسان‌ها به طور غریزی عاشق کتاب و داستان هستند؛ زیرا با ایده‌ها، مکان‌ها و موجوداتی که قبلاً با آن‌ها روبرو نشده‌اند، آشنا می‌شوند. داستان‌ها با قلب و روح شما در سنین مختلف به شکل بخشی از باور‌ها و دروس زندگی عجین می‌گردند و درس‌های ساده خود را در قالب تصاویری به یادماندنی در ناخودآگاه حک می‌نمایند. این داستان‌ها برای سن خاصی گفته نشده، بلکه برای روح انسانی که آماده دریافت نور و حقیقت است، جاری شده است.
در بخشی از کتاب «مجموعه داستان‌های کندوی عسل» می‌خوانیم:
«آن‌ها پشت سر طاووس مغرور بسیار غیبت می‌کردند، گراز که بیشتر از بقیۀ حیوانات برای خوردن آب به کنار برکه می‌رفت می‌گفت: «این طاووس خودستا در خلوت کنار برکه ساعت‌ها می‌نشیند و دیوانه‌وار به خورشید خیره می‌شود، او عاشق شمس شده است.» حیوانات پچ‌پچ‌کنان می‌خندیدند و پنهانی از کار‌ها و رفتار‌های طاووس ایراد می‌گرفتند و این باعث سرگرمی پوچی در بین آن‌ها شده بود. اما طاووس که حقیقتاً دلباختۀ شمس شده بود اهمیتی به صحبت‌های آن‌ها نمی‌داد بلکه بیشتر از همیشه در سکوت به نور درخشان خورشید دل‌فریب خیره می‌شد و با همۀ وجود او را می‌ستود. طاووس زیبا و مغرور هیچ‌کس را به‌جز خورشید لایق شنیدن صحبت‌هایش نمی‌دانست و تنها می‌نشست و در خیالش تا آغوش شمس پرواز می‌کرد. تا اینکه یک روز هنگام طلوع خورشید نوای دلنشینی در جان و روح او شروع به نواختن کرد، این نوا همچون نغمۀ فلوتی سحرآمیز برگرفته از سکوت جنگل و صدای آبشار‌های اعماق کوهستان بود. طاووس مغرور با شنیدن این نوا ظرفیت جانش لبریز شد برآشفت و بالا و پایین پرید او که تمام جانش از شعفی وصف‌ناپذیر سرشار شده بود. سپس بال‌هایش را گشود، چشم‌هایش را بست، سرش را به سمت آسمان گرفت و در تابش نور برای خورشید شروع به چرخیدن کرد.»
گفتنی است کتاب «مجموعه داستان‌های کندوی عسل» نوشته علیرضا باقری از سوی انتشارات جالیز راهی بازار کتاب شده است.
ارسال نظرات