به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «پهلوان گود گرمدشت» هشتمین جلد از مجموعه کتاب‌هایی است که به زندگی شهید «حسین قجه‌ای» می‌پردازد. این کتاب در ۱۸ فصل به انضمام عکس‌ها و اسناد مرتبط با شهید قجه‌ای است و زندگی این شهید را از فعالیت‌های انقلابی تا حضور در جبهه‌های جنگ تحمیلی علیه ایران تا شهادت روایت می‌کند.
حسین قجه‌ای در سال ۱۳۳۷ متولد و در سال ۱۳۵۳ وارد فعالیت‌های سیاسی شد. با پیروزی انقلاب به استخدام کمیته درآمد و پس از مدتی سپاه پاسداران زرین‌شهر را تاسیس کرد. مدتی نیز مسؤولیت توپخانه سپاه مریوان و دزلی را پذیرفت. وی ماه‌ها با گروهک‌های ضدانقلابی جنگید و در عملیات محمد رسول الله (ص) با سمت فرمانده عملیات حاضر شد.
قجه‌ای بعد از شرکت در عملیات فتح المبین با سمت فرمانده گردان سلمان فارسی در عملیات بیت‌المقدس شرکت کرد و سرانجام در جاده اهواز – خرمشهر در تاریخ ۱۳۶۱ در سن ۲۴ سالگی به شهادت رسید.
در بخشی از این کتاب آمده است: «گرگ و میش هوای روزچهارشنبه پانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، من و سیدباقرموسوی راه افتادیم سمت موضع گردان سلمان فارسی تااز آخرین وضعیت این گردان اطلاعاتی را به دست بیاوریم و برای تصمیم گیری دراختیار فرمانده تیپ قراردهیم. وقتی که وارد محدوده گردان شدیم، حسین قجه‌ای و نیروهایش بدجوری درمحاصره افتاده بودند. فشاروحشتناک دشمن از یکطرف وکمبودنیرو، مهمات، آذوقه و آمبولانس هم ازطرف دیگر چنان عرصه رابرحسین تنگ کرده بود که ما هر آن منتظریودیم تا نیرو‌های گردان سلمان خط را رها کرده، به عقب بیایند.»
همرزمان شهید حسین قجه‌ای روایت می‌کنند: «صدای بیسیم برای بار آخر بگوش رسید و این بار حسین گفت: «حاجی من دیگر غیر از خدا یاری ندارم، همه یا شهید شده‌اند یا مجروح.» برای آخرین بار گلوله آرپی جی را آماده شلیک کرد. به روی خاکریز رفت، ولی اینبار تانک پیش دستی کرد حسین قجه‌ای به شهادت رسید.
تا آن لحظه حسین قجه‌ای و معدود نیرو‌های قادر به رزم او توانسته بودند به مقاومت مومنانه و نابرابر خویش در مقابل یورش‌های پی در پی دو تیپ دشمن ادامه دهند. وقتی نیرو‌های این دو گردان به بچه‌های «گردان سلمان» رسیدند؛ حتی یک نفر از آن‌ها هم زنده نمانده بود. حتّی خود حسین هم در آخرین لحظات به طور مظلومانه‌ای شهید شده بود.
حسین قجه‌ای در سال ۱۳۳۷ متولد و در سال ۱۳۵۳ وارد فعالیت‌های سیاسی شد. با پیروزی انقلاب به استخدام کمیته درآمد و پس از مدتی سپاه پاسداران زرین‌شهر را تاسیس کرد. مدتی نیز مسؤولیت توپخانه سپاه مریوان و دزلی را پذیرفت. وی ماه‌ها با گروهک‌های ضدانقلابی جنگید و در عملیات محمد رسول الله (ص) با سمت فرمانده عملیات حاضر شد.
قجه‌ای بعد از شرکت در عملیات فتح المبین با سمت فرمانده گردان سلمان فارسی در عملیات بیت‌المقدس شرکت کرد و سرانجام در جاده اهواز – خرمشهر در تاریخ ۱۳۶۱ در سن ۲۴ سالگی به شهادت رسید.
در بخشی از این کتاب آمده است: «گرگ و میش هوای روزچهارشنبه پانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، من و سیدباقرموسوی راه افتادیم سمت موضع گردان سلمان فارسی تااز آخرین وضعیت این گردان اطلاعاتی را به دست بیاوریم و برای تصمیم گیری دراختیار فرمانده تیپ قراردهیم. وقتی که وارد محدوده گردان شدیم، حسین قجه‌ای و نیروهایش بدجوری درمحاصره افتاده بودند. فشاروحشتناک دشمن از یکطرف وکمبودنیرو، مهمات، آذوقه و آمبولانس هم ازطرف دیگر چنان عرصه رابرحسین تنگ کرده بود که ما هر آن منتظریودیم تا نیرو‌های گردان سلمان خط را رها کرده، به عقب بیایند.»
همرزمان شهید حسین قجه‌ای روایت می‌کنند: «صدای بیسیم برای بار آخر بگوش رسید و این بار حسین گفت: «حاجی من دیگر غیر از خدا یاری ندارم، همه یا شهید شده‌اند یا مجروح.» برای آخرین بار گلوله آرپی جی را آماده شلیک کرد. به روی خاکریز رفت، ولی اینبار تانک پیش دستی کرد حسین قجه‌ای به شهادت رسید.
تا آن لحظه حسین قجه‌ای و معدود نیرو‌های قادر به رزم او توانسته بودند به مقاومت مومنانه و نابرابر خویش در مقابل یورش‌های پی در پی دو تیپ دشمن ادامه دهند. وقتی نیرو‌های این دو گردان به بچه‌های «گردان سلمان» رسیدند؛ حتی یک نفر از آن‌ها هم زنده نمانده بود. حتّی خود حسین هم در آخرین لحظات به طور مظلومانه‌ای شهید شده بود.
ارسال نظرات