به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اسفندماه سال گذشته بود که با تشکیل ستاد ملی مبارزه با کرونا و با ابلاغیه رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کلیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شدند و عملاً سال ۹۸ بدون هیچ‌گونه فعالیت هنری در سالن‌ها به پایان رسید.
اسفندماهی که حتی خوش‌بینانه‌ترین افراد نیز تصورش را نمی‌کردند این تعطیلی قرار است در سال بعد نیز ادامه‌دار باشد، در آن روز‌هایی ابتدای سخن از تعطیلات دو هفته و یک ماهه بود حتی کارشناسان با در نظر گرفتن بدترین شرایط، وضع موجود را پایان تعطیلات نوروز اعلام کردند، اما درنهایت باگذشت ۶ ماه از سال همچنان شرایط همان‌گونه در حال ادامه است و هشدار‌های روز‌های سخت نیز از سوی مسئولین امر در صرت عدم رعایت موراد بهداشتی داده می‌شود.
اما از بین فعالیت‌های فرهنگی و هنری شاید بیش از همه حوزه هنر‌های نمایشی دچار خسران و زیان شد، حوزه‌ای که تا بهمن ۹۸ در هشتاد سالن بیش از یک‌صد و پنجاه نمایش به‌صورت روزانه تنها در شهر تهران به روی صحنه می‌رفت، اما اکنون تعداد اجرا‌ها نهایتاً و به‌سختی به تعداد انگشتان دودست برسد، آن‌هم اغلب آثار دانشجویی و جوان.
اینکه چرا برخی هنرمندان به نام این حوزه که مداوم در روز‌های معمولی و بی‌خطر از این سالن به آن سالن با چهره‌ها و دستمزد‌های عجیب‌وغریب به روی صحنه می‌رفتند اکنون خبری ازشان نیست سؤالی است که می‌بایست در فرصتی مناسب و مقتضی بدان پرداخته شود، افرادی که جز رفیق روز‌های خوش تئاتر نامی نمی‌توان بر آن‌ها نهاده شود، از طرفی نیز دور از انصاف است که سعی و تلاش مدیران مرکز هنر‌های نمایشی و به‌خصوص معاونت هنری وزارت ارشاد برای روشن نگه‌داشتن چراغ تئاتر نادیده انگاشته شود.
با تمام آنچه بیان شد اکنون و به همت مدیران دلسوز و برخی هنرمندان جوان شاهد بازگشایی‌های تدریجی سالن‌های تئاتر هستیم بازگشایی‌هایی که هرچند محدود و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مصوب ستاد ملی مبارزه با کرونا هستند، اما انتشار اخبار آغاز اجرا‌ها و حتی استقبال مخاطبان بیش از همه در شرایط موجود دلگرم‌کننده می‌باشند.
یکی از همین اخبار، بازگشایی سالن تئاتر تماشاخانه ایرانشهر پس از یک‌صد و هشتاد روز بود که یک هفته پیش از سوی روابط عمومی آن مجموعه اعلام شد، بی‌تردید تماشاخانه ایرانشهر را می‌بایست یکی از مهم‌ترین و معتبرترین سالن‌های تئاتری کشور دانست، مجموعه تئاتری با قدمت یک دهه فعالیت که هرگز در سال‌های فعالیتش تعطیلات شش ماه به خود ندیده بود، اما اکنون چراغ تئاتر را با حضور یک گروه جوان روشن کرد.
این نمایش که با پیگیری‌های صورت گرفته در چند اجرای نخستش با تمام ظرفیت مجاز میزبان مخاطبان شده و قرار است سالن دیگرش نیز بعد از تعطیلات عاشورا و تاسوعا میزبان نمایش دیگری شود و با دو اجرا در دو سالن دکتر ناظر زاده و استاد سمندریان به‌صورت کامل به چرخه فعالیت‌های تئاتری بازگردد.
«مجید رجبی معمار» رئیس تماشاخانه ایرانشهر در اولین مصاحبه خودش در حوزه تئاتر چندی پیش ضمن گلایه شدید از وضع نامساعد مالی و اقتصادی به دلیل عدم درآمدزایی و حمایت‌های لازم از این مجموعه تئاتری اظهار امیدواری کرده بود با سعی و تلاش همکاران و با حضور هنرمندان جوان چراغ تماشاخانه ایرانشهر را به هر صورت ممکن روشن نگه خواهد داشت و امیدوارانه با نگاه مثبت به شرایط فعلی منتظر ریشه کن شدن این ویروس و تبعات خوب و خوشش که ظهور و بروز نسل جدیدی از هنرمندان جوان در عرصه تئاتر خواهد بود سخن گفت و از هر کمکی به گروه‌های جوان استقبال کرد.
از طرفی حسین مسافر آستانه دبیر شورای سیاست‌گذاری تماشاخانه ایرانشهر نیز اواسط مردادماه ضمن گلایه از برخی هنرمندان گفت؛ علی‌رغم اینکه ما برنامه اجرای آثار نمایشی در سال ۹۹ را از نیمه ۹۸ قطعی کرده بودیم، اما این توانایی را داریم که با تصویب شورای سیاست‌گذاری ظرف یک هفته تماشاخانه را بازگشایی کنیم، اما برخی از هنرمندان از ما تضمین اجرایی می‌خواهند که علی‌رغم وضع موجود برای ما امکان‌پذیر نخواهد بود
دبیر سی و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر هم‌چنین در ادامه گفت وگوی خود نیز با اشاره به شرایط کرونایی و واکنش‌های اهالی تئاتر نیز گفت: خیلی‌ها الآن می‌گویند ما در این شرایط کار نمی‌کنیم، این خیلی حرف بدی است یعنی باید حتماً روز و روزگار بر ما خوش باشد تا ما کار کنیم؟ در روز‌های بد، تئاتر بی تئاتر!
این موضع‌گیری دوستان به ضرر تئاتر است اینکه شعار می‌دهیم ما عاشق تئاتر هستیم و بی تئاتر زندگی نمی‌توانیم بکنیم را خود تماشاگران تئاتر بیشتر رعایت می‌کنند تا هنرمندان! خیلی از هنرمندان ما به این شعاری که داده‌اند، پایبند نبودند، یعنی همه‌چیز باید گل و بلبل باشد تا ما کار کنیم؟ آیا اصناف دیگر و مشاغل دیگر الآن خوب هستند که کار ما شرایط خوبی ندارد؟ به‌هرحال جامعه الآن به هنر ما نیاز دارد، اگر به این سطح فکری برسیم باید بدانیم که تئاتر از نان شب برایمان الآن واجب‌تر است.
با تمام این تفاسیر تماشاخانه ایرانشهر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین سالن‌های تئاتری کشور بعد از گذشت ۶ ماهه از تعطیلی اجباری‌اش حال یک هفته است که فعالیتش را در سالن استاد سمندریان با نمایش اسموکینگ روم به کارگردانی سعید زارعی از سر گرفته و البته استقبال قابل توجهی هم از این نمایش با گروه جوانش صورت پذیرفته و همان‌طور که بیان شد قرار است سالن دکتر ناظر زاده کرمانی نیز بعد از تاسوعا و عاشورای حسینی به چرخه فعالیت بازگردد، سالنی که علی‌رغم تمام مشکلات مالی و اقتصادی همچنان تلاش می‌کند چراغ تئاتر را روشن نگه دارد.
اسفندماهی که حتی خوش‌بینانه‌ترین افراد نیز تصورش را نمی‌کردند این تعطیلی قرار است در سال بعد نیز ادامه‌دار باشد، در آن روز‌هایی ابتدای سخن از تعطیلات دو هفته و یک ماهه بود حتی کارشناسان با در نظر گرفتن بدترین شرایط، وضع موجود را پایان تعطیلات نوروز اعلام کردند، اما درنهایت باگذشت ۶ ماه از سال همچنان شرایط همان‌گونه در حال ادامه است و هشدار‌های روز‌های سخت نیز از سوی مسئولین امر در صرت عدم رعایت موراد بهداشتی داده می‌شود.
اما از بین فعالیت‌های فرهنگی و هنری شاید بیش از همه حوزه هنر‌های نمایشی دچار خسران و زیان شد، حوزه‌ای که تا بهمن ۹۸ در هشتاد سالن بیش از یک‌صد و پنجاه نمایش به‌صورت روزانه تنها در شهر تهران به روی صحنه می‌رفت، اما اکنون تعداد اجرا‌ها نهایتاً و به‌سختی به تعداد انگشتان دودست برسد، آن‌هم اغلب آثار دانشجویی و جوان.
اینکه چرا برخی هنرمندان به نام این حوزه که مداوم در روز‌های معمولی و بی‌خطر از این سالن به آن سالن با چهره‌ها و دستمزد‌های عجیب‌وغریب به روی صحنه می‌رفتند اکنون خبری ازشان نیست سؤالی است که می‌بایست در فرصتی مناسب و مقتضی بدان پرداخته شود، افرادی که جز رفیق روز‌های خوش تئاتر نامی نمی‌توان بر آن‌ها نهاده شود، از طرفی نیز دور از انصاف است که سعی و تلاش مدیران مرکز هنر‌های نمایشی و به‌خصوص معاونت هنری وزارت ارشاد برای روشن نگه‌داشتن چراغ تئاتر نادیده انگاشته شود.
با تمام آنچه بیان شد اکنون و به همت مدیران دلسوز و برخی هنرمندان جوان شاهد بازگشایی‌های تدریجی سالن‌های تئاتر هستیم بازگشایی‌هایی که هرچند محدود و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مصوب ستاد ملی مبارزه با کرونا هستند، اما انتشار اخبار آغاز اجرا‌ها و حتی استقبال مخاطبان بیش از همه در شرایط موجود دلگرم‌کننده می‌باشند.
یکی از همین اخبار، بازگشایی سالن تئاتر تماشاخانه ایرانشهر پس از یک‌صد و هشتاد روز بود که یک هفته پیش از سوی روابط عمومی آن مجموعه اعلام شد، بی‌تردید تماشاخانه ایرانشهر را می‌بایست یکی از مهم‌ترین و معتبرترین سالن‌های تئاتری کشور دانست، مجموعه تئاتری با قدمت یک دهه فعالیت که هرگز در سال‌های فعالیتش تعطیلات شش ماه به خود ندیده بود، اما اکنون چراغ تئاتر را با حضور یک گروه جوان روشن کرد.
این نمایش که با پیگیری‌های صورت گرفته در چند اجرای نخستش با تمام ظرفیت مجاز میزبان مخاطبان شده و قرار است سالن دیگرش نیز بعد از تعطیلات عاشورا و تاسوعا میزبان نمایش دیگری شود و با دو اجرا در دو سالن دکتر ناظر زاده و استاد سمندریان به‌صورت کامل به چرخه فعالیت‌های تئاتری بازگردد.
«مجید رجبی معمار» رئیس تماشاخانه ایرانشهر در اولین مصاحبه خودش در حوزه تئاتر چندی پیش ضمن گلایه شدید از وضع نامساعد مالی و اقتصادی به دلیل عدم درآمدزایی و حمایت‌های لازم از این مجموعه تئاتری اظهار امیدواری کرده بود با سعی و تلاش همکاران و با حضور هنرمندان جوان چراغ تماشاخانه ایرانشهر را به هر صورت ممکن روشن نگه خواهد داشت و امیدوارانه با نگاه مثبت به شرایط فعلی منتظر ریشه کن شدن این ویروس و تبعات خوب و خوشش که ظهور و بروز نسل جدیدی از هنرمندان جوان در عرصه تئاتر خواهد بود سخن گفت و از هر کمکی به گروه‌های جوان استقبال کرد.
از طرفی حسین مسافر آستانه دبیر شورای سیاست‌گذاری تماشاخانه ایرانشهر نیز اواسط مردادماه ضمن گلایه از برخی هنرمندان گفت؛ علی‌رغم اینکه ما برنامه اجرای آثار نمایشی در سال ۹۹ را از نیمه ۹۸ قطعی کرده بودیم، اما این توانایی را داریم که با تصویب شورای سیاست‌گذاری ظرف یک هفته تماشاخانه را بازگشایی کنیم، اما برخی از هنرمندان از ما تضمین اجرایی می‌خواهند که علی‌رغم وضع موجود برای ما امکان‌پذیر نخواهد بود
دبیر سی و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر هم‌چنین در ادامه گفت وگوی خود نیز با اشاره به شرایط کرونایی و واکنش‌های اهالی تئاتر نیز گفت: خیلی‌ها الآن می‌گویند ما در این شرایط کار نمی‌کنیم، این خیلی حرف بدی است یعنی باید حتماً روز و روزگار بر ما خوش باشد تا ما کار کنیم؟ در روز‌های بد، تئاتر بی تئاتر!
این موضع‌گیری دوستان به ضرر تئاتر است اینکه شعار می‌دهیم ما عاشق تئاتر هستیم و بی تئاتر زندگی نمی‌توانیم بکنیم را خود تماشاگران تئاتر بیشتر رعایت می‌کنند تا هنرمندان! خیلی از هنرمندان ما به این شعاری که داده‌اند، پایبند نبودند، یعنی همه‌چیز باید گل و بلبل باشد تا ما کار کنیم؟ آیا اصناف دیگر و مشاغل دیگر الآن خوب هستند که کار ما شرایط خوبی ندارد؟ به‌هرحال جامعه الآن به هنر ما نیاز دارد، اگر به این سطح فکری برسیم باید بدانیم که تئاتر از نان شب برایمان الآن واجب‌تر است.
با تمام این تفاسیر تماشاخانه ایرانشهر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین سالن‌های تئاتری کشور بعد از گذشت ۶ ماهه از تعطیلی اجباری‌اش حال یک هفته است که فعالیتش را در سالن استاد سمندریان با نمایش اسموکینگ روم به کارگردانی سعید زارعی از سر گرفته و البته استقبال قابل توجهی هم از این نمایش با گروه جوانش صورت پذیرفته و همان‌طور که بیان شد قرار است سالن دکتر ناظر زاده کرمانی نیز بعد از تاسوعا و عاشورای حسینی به چرخه فعالیت بازگردد، سالنی که علی‌رغم تمام مشکلات مالی و اقتصادی همچنان تلاش می‌کند چراغ تئاتر را روشن نگه دارد.
منبع: فارس
ارسال نظرات