آنچه مردم دنیا درباره آمریکا از شبکه‌های برون مرزی ایران می‌بینند / خانه‌ای شكلاتی كه آب می‌شود!

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: يك سوال همواره بر فعاليت شبكه هاي برون مرزي ايران سايه افكن بوده؛ اينكه چرا بايد بودجه كشور ما براي آگاهي ملت هاي ديگر هزينه شود؟

اما سوالی دقيق تر اینست که آیا درون امريكا هم همان قدرتي وجود دارد كه در رسانه هاي آمريكايي ديده مي شود؟ اینکه آمریکا به دلیل جذب دارایی و دانشمندان موفقیت های علمی و صنعتی دارد بر کسی پوشیده نیست اما این روند قطعا عایدی چندانی برای مردم خود ایالات متحده نداشته و نخواهد داشت. آنها در شرایط عادی زندگی می کنند و چه بسا به دلیل برخی مسائل مانند فاصله طبقاتی و نیز تبعیض نژادی با بحران های بزرگ تری نسبت به کشورهای دیگر دست و پنجه نرم می کنند. اینکه آمریکا قدرت نظامی بالایی دارد یا به فضا راه یافته چقدر موجب کاهش فقر یا تبعیض در میان مردم ایالات متحده شده است؟

بیشتر مولفه ها در آمریکا ابعاد بزرگ تری دارد مانند مصرف گرایی اما به همان اندازه نیز ظلم و آلام بشری برای مردم خود آمریکا بسیار بزرگ است. امریکا ابرقدرت است اما نمی خواهد مشکلات اجتماعی درون کشورش را حل کند. این نکته مهمی است که برعکس آن در رسانه های جمعی آمریکا به نمایش درمی آید.

دنیایی از شادی، ارزشمندی، تلاش و عدالت در رسانه های غربی با نام امریکا همراه می شود و فرصت، برادری و آزادی را ارزش های آمریکایی عنوان می کنند. به راستی اگر چنین بود اکنون شاهد تظاهرات مردم علیه گرسنگی، خشونت قضایی، تبیعض نژادی و برابر نبودن فرصت ها در امریکا بودیم؟

حقایق درون کشور امریکا هرگز توسط رسانه های بین المللی به جهان مخابره نمی شود. این درست است که ثروت جهان به آمریکا سرازیر می شود اما بهره اکثریت مردم از آن فقط به حد زنده ماندن است. این جدای از مشکل رنگ پوست و ... است. قوانین امریکا برای طبقه ثروتمند  با سایر اقشار، زمین تا آسمان متفاوت است.

این موارد باید به اطلاع همه مردم جهان برسد. رسانه های آزاداندیش که به عنوان آلترناتیو رسانه های بین المللی مطرح غربی مشهور شده اند می توانند این وظیفه را در معرفی درون امریکا به جهان انجام دهند. اولین رسانه برون مرزی که توانست در این مسیر گام بردارد پرس تی وی بود. دقیقا به همین دلیل هم با انبوه مشکلات مواجه شد تا نتواند ماهیت درونی امریکا را نشان دهد.

هر چند این شبکه نخبگان و منتفدان غرب را به خود جذب کرد اما مردم آمریکا همچنان به رسانه های امریکایی و غربی اعتماد داشتند. اکنون می توان همان بی عدالتی درون جامعه ایالات متحده که در صفحه پرس تی وی در 13 سال گذشته به نمایش در آمده بود را در اعتراض های مدنی وآشوب های خیابانی حال حاضر آمریکا به نظاره نشست.

اکنون دقیقا زمانی است که باید شبکه های برون مرزی ایران به ویژه پرس تی وی تقویت شوند حال آنکه به دلیل نبود ردیف بودجه مستقل وحمایت قطره چکانی بعید به نظر می رسد از این فرصت کم نظیر بتوان استفاده کرد.

مردم ایالات متحده در روندی شتابان هر روز بیشتر از روز قبل به رسانه های غربی بی اعتماد می شوند و در جست و جوی رسانه ای هستند که حقیقت را با دروغ نیالاید.

 آنچه مردم کمتر در مورد امریکا می دانستند

صنعت زندان به معنای صنایعی نیست که در ساخت محل زندان یا وسایل آزار و اذیت زندانیان نقش دارد بلکه منظور استفاده رایگان و دقیقا برده داری صنایع آمریکایی از زندانیانی است که با دستور سیستم قضایی فاسد آمریکا در زندان به سر می برند و به عنوان چیزی بدتر از کارگر رایگان به هر کاری حتی اعمال ضد انسانی و ضد اخلاقی وادار می شوند.

این بخش برای زنان زندانی به این معنی است که مجبور به تن فروشی شوند. حالا نهادهای حقوق بشری و جنبش های فمینیستی از این حقایق آگاه هستند یا خبری ندارند؟ اگر خبر ندارند می توانند برنامه های پرس تی وی مانند (( ما مردم)) را تماشا کنند و از حقایق پشت پرده یک امپراطوری رو به سقوط آگاه شوند.

اندیشمندان غربی از روژه گارودی مسلمان تا امانوئل تُد یهودی سقوط امپراطوری آمریکا آن هم به دست مردم خود آن کشور را پیش بینی کرده بودند. کافیست کتاب های آنان را که برای دو سه دهه قبل است، بخوانیم. گویی آنان حقایق امروز را می دیدند. البته کار سختی هم نیست اگر وضعیت داخلی و حقایق خوب و بد یک کشور را بدانید به سهولت می توانید حوادث بزرگ آینده آن را تا حدودی برآورد کنید. اما سوال اینجاست که حقیقت را از کدام منبع می توان به دست آورد. همه مردم یک کشور که نمی توانند مانند دو شخصیت فوق استاد دانشگاه باشند و از قشر نخبه به حساب بیایند.

خوشبختانه فضای مجازی فرصتی کم نظیر در اختیار مردم غرب نهاده تا بتوانند از زیر بهمن سنگین رسانه های فریبنده آمریکایی و انگلیسی سری بیرون آورند و رسانه ای آزاداندیش مانند پرس تی وی و ... را ببینند.

قدرت بي نظير خيالي و مردم گرسنه در خيابان

اکنون زمانی است که آشوب نه تنها در یک شهر در بازه زمانی چند روز تا یک هفته بلکه به مدت چند ماه همه ایالت های آمریکا را فراگرفته و ما بهترین فرصت را برای خط دادن به مردم خشمگین بحران زده ایالات متحده در اختیار داریم.

به سوال ابتدای بحث بازگردیم؛ نشان دادن حقایق تلخ درون جامعه و حکومت آمریکا توسط شبکه های برون مرزی برای مردم خود امریکا می تواند آنها را از رویاهای آمریکایی بیدار سازد تا بدانند خانه شکلاتی که مجموعه های خیال باف مانند سی ان ان و ای بی سی یا فاکس نیوز برای آنها  نمایش می دهند توهم است.

با آب شدن این خانه شکلاتی خیالی است که دولت آمریکا با مردم ایالات متحده برخورد خواهد كرد و ديگر صلح مسلحي كه در گذشته در داخل آمريكا وجود داشت از ميان مي رود، یا آنکه وادار مي شود خواسته های معیشتی به حق آنها را اجابت کند. در آن شرایط فرصت و بودجه ای برای جنگ افروزی در خاورمیانه باقی نمی ماند.

مزیت دیگر این اطلاع رسانی توسط شبکه هایی مانند پرس تی وی این است که مردم آمریکا متوجه می شوند پول مالیاتی که می دهند به جای خدمات رفاهی به بمب و موشکی تبدیل می شوند که مردم بدبخت و ضعیف در یمن، افریقا،  افغانستان را می کشد. پرس تي وي هم اقدامات جهاني كاخ سفيد را به مردم امريكا نشان مي دهد هم وضعيت درون ايلات متحده را به ساكنان ينگه دنيا مي نماياند.