۸۲ روز زندگی امید در فضا چگونه گذشت؟ / از پرتاب موفقیت‌آمیز تا ارسال گزارش‌های دورسنجی

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، همزمان با هفته جهانی فضا قصد داریم تا دستاورد‌های محققان، کارشناسان و پزوهشگران ایرانی در طراحی و ساخت ماهواره‌ها را معرفی کنیم پس با ما همراه باشید با معرفی ماهواره امید.

 

ماهواره امید، نخستین ماهواره ساخت کشور ایران است که تمام تجهیزاتش در سازمان فضایی ایران طراحی و تولید شده است. ساخت ماهواره تحقیقاتی امید که به همت محققان کشور از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز شد طی دو سال در مرحله انجام تست‌های مشترک قرار گرفت.

این ماهواره بامداد ۳ فوریه ۲۰۰۹ میلادی (۱۵ بهمن ۱۳۸۷) همزمان با سی‌امین سالگرد پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ در مدار فضا قرار گرفت و در ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸ با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و به کار ۸۲ روزه خود پایان داد.

امید دومین ماهواره ایران در مدار بود. نخستین ماهواره سینا ۱ است که توسط روسیه در سال ۲۰۰۵ ساخته و برای ایران به فضا پرتاب شده است. این ماهواره در هر ۲۴ ساعت، ۱۵ بار به دور زمین می‌چرخید و گزارش‌های دورسنجی به مرکز فضایی در ایران می‌فرستاد. این ماهواره همچنین دو باند بسامد و هشت آنتن برای ارسال اطلاعات داشت که در هر بار چرخش، دو بار توسط ایستگاه‌های زمینی کنترل و هدایت می‌شد.

ماهواره امید از نوع ماهواره سبک مخابراتی بود و توسط ماهواره‌بر «سفیر ۲» در مدار قرار گرفته بود. این ماهواره با هدف برقراری ارتباطات متقابل ماهواره و ایستگاه زمینی، تعیین مشخصات مداری و دورسنجی مشخصات زیرسامانه‌ها، در مدار زمین قرار داده شده بود. مدت زمان فعالیت این ماهواره، ۵۰ روز اعلام شده است.

ماموریت ماهواره‌ای امید به این صورت تعریف شده است:
برقراری ارتباط متقابل ماهواره و ایستگاه زمینی شامل ماموریت‌های تعیین مشخصات مداری ماهواره پس از جدایش از موشک حامل، تله متری مشخصات زیرسامانه‌های ماهواره (ارسال اطلاعات داخلی ماهواره به ایستگاه زمینی) برای بررسی وضعیت ماهواره و ارسال فرمان از ایستگاه زمینی به ماهواره.