گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، فاطمه علیزادنیا؛ قوای زمینی جمهوری آذربایجان نیز در سایه پشتیبانی هوایی این پهپادها امروز موفق به پیشروی در جبهه جنوبی قره باغ یعنی حومه شهر جبرئیل شدند.
نبردهایی که امروز در این منطقه روی داد تقریبا پر خسارت ترین روز از آغاز درگیریها برای ارتش ارمنستان به شمار میرود زیرا با بازگشت پهپادهای مسلح رقیب پس از ۴۸ ساعت غیبت به دلیل اوضاع نامساعد جوی شکار ادوات نظامی ارتش ارمنستان مجددا آغاز شده و ۳ دستگاه تانک T۷۲، یک دستگاه هویتزر مدل ۲S۳ Akatsiya و ۳۳ دستگاه کامیون نظامی از انواع مختلف در حملات هوایی قوای پهپادی رقیب نابود شده یا به غنیمت درآمدند.
به نظر میرسد اوضاع نه چندان مناسب قوای ارمنی بر روی زمین موجب شده تا کم کم سیگنالهایی از طرف مقامات رسمی این کشور برای آغاز مذاکرات و برقراری آتش بس در این منطقه با اعطای امتیازاتی به جمهوری آذربایجان دریافت شود.
در این میان موضعگیری ولادیمر پوتین به عنوان بزرگترین حامی رسمی ارمنستان که به متجاوز بودن ارمنستان در جنگ اشاره داشته است و هرگونه دخالت کرملین در جنگ را برخلاف مواضع چندروز قبل خودبه کلی رد کرده است ،در میان اصحاب رسانه سروصدای زیادی کرده است.
ماجرا از آنجایی شروع شد که استالین در واپسین ماه های حکومتش بر این اتحاد شوم دست به اردوکشی زد و قره باغ را به آذربایجان سپرد و ارمنستان در یک تجاوز آشکار به سرحدات آذربایجان ،برای مدت سه دهه این منطقه را به اشغال خود درآورد. جمهوری مستقل و خودخوانده آرتساخ که درحقیقت وابسته به تصمیمات ایروان عمل میکند نیز ماحصل همین نزاع خونین و بدون پایان دوکشور است.
ارمنستان از نگاه ژئوپلتیکی جایگاه بیهمتایی را در آسیا داراست و بدلیل جایگاه جغرافیایی این کشور وقرار گرفتن در مسیر ترانزیت کالاهای اساسی مورد نیاز آسیا به اروپا، دارای قدرت سیاسی بسیاری است که حتی ایالات متحده را وامیدارد تا با ارمنستان با ملایمت بیشتری رفتار کند. در ثانی،ارمنستان متحد و شریک بلامنازع روسیه نیز محسوب میشود.
اصلا روسیه با تکیه بر توان نظامی و سربازان ارمنی بود که توانست در سوریه دوشادوش ایران درنقابل تکفیریها حرفی برای گفتن داشته باشد. در حقیقت جایگاه برتر و بیعیب و نقص ارمنستان در جغرافیای سیاسی منطقه سبب شد تا ترکیه به بهانه قرهباغ با آذربایجان و اسراییل هم پیاله شود و فریاد وااسلاما سردهد.
ارمنستان رقیب تجاری ترکیه در مسیر ترانزیت کالا محسوب میشود. این رقابت زمانی به سمت ارمنستان چرخش یافت که داعش در شامات درحال گردوخاک بود و مسیر تجاری ترانزیت زمینی کالا از ترکیه به اروپا دیگر برای تاجران امن نبود. حالا اگر مسیر تجاری ارمنستان به اروپا نیز ناامن شود و در سایه تفکرات عثمانی اردوغان ،قره باغ به آذربایجان برگردد، ترکیه بدون زحمت از قفقاز به دریای خزر میرسد اما هنوز یک مشکل اساسی برای مجاب کردن مردم مناطق شمال و شمالغرب ایران وجود دارد.
اگر اسراییل پادرمیدان نمی گذاشت، کار قره باغ زودتر از اینها تمام میشد. اسراییل برای جبران ناکامیهای نظامی چندسال اخیر در میدانهای نبرد همواره از سمت واشنگتن و شرکای عربش مورد طعن و کنایه قرار داشته است. این وضع پس از جنگ۳۳ روزه بدترهم شد و این تلقی بوجود آمد که اسراییل در نبرد تن به تن و میدان نبرد حرفی برای عرضه ندارد. پس بهترین موقعیت بود تا با جاهطلبیهای الهام علیاف و بلندپروازیهای اردوغان همراه شود و در نزاعی ناتمام،در لحظه لازم کفه ترازو را به سمت آذربایجان سنگین کند.
علی ای حال حضور اسراییل دوشادوش آذربایجان و دخالتهای آشکار ترکیه در مسئله قرهباغ و داغ کردن تنور جنگ با شعارهای پان ترکی میتواند برای ایران تا مدتی دردسر درست کند. هیچ تضمینی وجود ندارد که اگر اسراییل موفق شود در کناردهها پایگاه نظامی خود در آذربایجان، در قره باغ هم صاحب پایگاه شود، تفنگ سربازان علیاف به سمت ایران نچرخد و همراهی مردم شمالغرب با شعارهای پان ترکی و جداییطلبانه اوضاع را سخت نکند.
نیروهای مسلح ایران در حال ارسال مداوم تجهیزات دفاعی و سنگین به نقاط مرزی در شمال استانهای اردبیل و آذربایجان شرقی هستند. موضع رئیس جمهور مبنی بر تهدید مناطق مرزی ایران به دلیل گسترش جنگ، نشان از آن دارد که بر خلاف گفته برخی از دولتیها و سیاسیون که نفعی از برخی گفتارهای بیمورد در حوادث قفقاز میبرند، موضوع بسیار جدی است.
صحبتهای روحانی با رئیسجمهور باکو و موضع او در نشست هیئت دولت مبنی بر تهدیدات موجود به همراه دستگیری عناصر غیر ایرانی در مناطق شمال غرب کشور شرایط را کمی پیچیده و بغرنج کرده و نشان میدهد بالاخره آقایان مسئول تصمیم گرفتهاند موضوع را جدی تلقی کنند و پیش از واقعه بر علاج تصمیم بگیرند و دراین مورد دست به اقدام بزنند.
فاطمه علیزادنیا - دانشجوی رشته شیمی محض دانشگاه الزهرا(س)
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.