به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، رسانه‌های بحرین امروز خبر مرگ «خلیفه بن سلمان» نخست‌وزیر این کشور را منتشر کردند.
وی عموی «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین بود و در24 نوامبر 1935 در منطقه «المحرق» بحرین به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را نزد شیوخ بحرین به پایان رساند و پس از آن در سال 1957 راهی انگلیس شد.
او فعالیت‌های خود را پس از بازگشت از انگلیس در دیوان پدرش آغاز کرد و به مرور زمان رئیس دفتر رژیم بحرین شد. اما خودش اغلب حاضر نبود و یک فرد انگلیسی را مسئول رسیدگی به وظایفش کرده بود.
به این ترتیب شیخ خلیفه از آگوست 1958 تا جولای 1964 در سه دولت مسئولیت سر دفترداری را برعهده داشت تا اینکه در 16 نوامبر 1960 به سمت رئیس امور دارایی و مالی کشور بحرین منصوب شد تا سیاست‌های انگلیس در این کشور را پیاده کند که به شدت تحت تاثیر آن بود.
خلیفه بن سلمان در 9 آگوست 1965 به ریاست کمیته بررسی و تجدید نظر در قضایای مهاجرت و اقامت بیگانگان در بحرین منصوب شد که مهمترین وظیفه آن دادن مجوز ورود هرچه بیشتر به بیگانگان و خارجی‌ها جهت اقامت در این کشور برای تغییر ساختار و بافت جمعیتی بحرین بود که اکثر ساکنان آن را شیعیان تشکیل می‌دادند.
سرانجام اینکه وی در 15 آگوست 1971به سمت نخست وزیری بحرین منصوب شد تا به این ترتیب دولتی بنابر خواست و میل خود و همسو با خاندان حاکم خلیفه تشکیل دهد. وی تنها ساعاتی پس از امضای قرارداد استقلال بحرین به طور رسمی به نخست وزیری این کشور منصوب شد.
خلیفه بن سلمان 86 ساله تنها نخست‌وزیر تاریخ رژیم بحرین به شمار می‌رود که از زمان استقلال این کشور در سال 1971 میلادی تاکنون به عنوان نخست وزیر فعالیت می کرد و قدیمی ترین فرد متصدی منصب نخست وزیری در جهان بود.
وی 49 سال در سمت نخست‌وزیری بحرین بود و همین موضوع واقعیت غیر دموکراتیک سیستم حکمرانی در بحرین را ثابت می‌کند.
با وجود آن که بخش زیادی از اختیارات نخست وزیر بحرین به معاون اول وی یعنی «سلمان بن حمد آل خلیفه»، ولیعهد کنونی این کشور واگذار شده بود، با این حال روشن است که پادشاه برای حفظ همبستگی خاندان حاکم همواره عموی خود را مامور تشکیل کابینه دولت می‌کرد تا اینکه زمان مرگ او فرا برسد.
طبق قانون اساسی بحرین، پادشاه از حق انتصاب نخست وزیر و برکناری وی برخوردار است و وزرای کابینه دولت نیز با پیشنهاد نخست وزیر و فرمان پادشاه عزل و نصب می شوند، بنا بر این وضعیت بیشتر شبیه اداره امور یک خانواده می باشد نه یک کشور و مسئله خنده دار نیز این است که هر بار مطبوعات این کشور می نویسند که خلیفه بن سلمان برای تشکیل دولت رایزنی می کند با این حال پرسشی که مطرح می شود این است که این کار را با چه کسی انجام می دهد؟
خلیفه بن سلمان در جنایت‌های رژیم آل خلیفه علیه شیعیان و روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشری دست راست پادشاه بحرین بود. چندی پیش سازمان دمکراسی و حقوق بشر «سلام» در صفحه توئیتر خود به مناسبت «روز بین‌المللی برای پایان دادن به مصونیت جنایات مرتکب شده علیه روزنامه نگاران» اعلام کرد: نیروهای امنیتی بحرین از جمله دستگاه امنیت ملی از مصونیت برخوردارند، به همین دلیل مرتکب قتل و شکنجه زندانیان می شوند.
این سازمان در توئیت دیگری،یک فیلم ویدیویی از «خلیفه سلمان آل خلیفه» نخست وزیر بحرین هنگام دیدار با «مبارک بن حویل» افسر بحرینی در منزلش در سال 2013 میلادی منتشر و اعلام کرد: این افسر متهم به شکنجه پزشکان و شکنجه «محمد سلمان» عضو سازمان دموکراسی و حقوق بشر «سلام» است. این افسر به محمد سلمان گفته بود که «قانون در رابطه با شما اجرا نخواهد شد».
علاوه بر آن خود او در دهه 1990 آشکارا اعلام کرد که نقش برجسته‌ای در سرکوب معارضان بحرینی داشته و دستور بازداشت و قتل عام آنها مستقیما به دستور وی انجام گرفته بود.
خلیفه بن سلمان در آن دهه مسئول مستقیم شهادت بیش از 40 شهروند بی‌گناه بحرینی و شکنجه وحشتناک ده‌ها نفر دیگر در این کشور بود.
ردپای این عنصر رژیم سرکوبگر بحرین در جنایت‌های آل خلیفه ضد بحرینی‌ها در جریان انقلاب 14 فوریه نیز صراحتا مشخص بود و بحرینی‌ها بارها خواستار سرنگونی وی و سایر عناصر رژیم دیکتاتوری این کشور شده بودند.
در نهایت عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیستی و زیرپا گذاشتن مسئله و حقوق ملت فلسطین از جمله جنایت‌هایی است که نخست‌وزیر بحرین به عنوان مرد شماره 2 رژیم آل خلیفه در سال پایانی عمر خود در آن نقش داشت.
وی عموی «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین بود و در24 نوامبر 1935 در منطقه «المحرق» بحرین به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را نزد شیوخ بحرین به پایان رساند و پس از آن در سال 1957 راهی انگلیس شد.
او فعالیت‌های خود را پس از بازگشت از انگلیس در دیوان پدرش آغاز کرد و به مرور زمان رئیس دفتر رژیم بحرین شد. اما خودش اغلب حاضر نبود و یک فرد انگلیسی را مسئول رسیدگی به وظایفش کرده بود.
به این ترتیب شیخ خلیفه از آگوست 1958 تا جولای 1964 در سه دولت مسئولیت سر دفترداری را برعهده داشت تا اینکه در 16 نوامبر 1960 به سمت رئیس امور دارایی و مالی کشور بحرین منصوب شد تا سیاست‌های انگلیس در این کشور را پیاده کند که به شدت تحت تاثیر آن بود.
خلیفه بن سلمان در 9 آگوست 1965 به ریاست کمیته بررسی و تجدید نظر در قضایای مهاجرت و اقامت بیگانگان در بحرین منصوب شد که مهمترین وظیفه آن دادن مجوز ورود هرچه بیشتر به بیگانگان و خارجی‌ها جهت اقامت در این کشور برای تغییر ساختار و بافت جمعیتی بحرین بود که اکثر ساکنان آن را شیعیان تشکیل می‌دادند.
سرانجام اینکه وی در 15 آگوست 1971به سمت نخست وزیری بحرین منصوب شد تا به این ترتیب دولتی بنابر خواست و میل خود و همسو با خاندان حاکم خلیفه تشکیل دهد. وی تنها ساعاتی پس از امضای قرارداد استقلال بحرین به طور رسمی به نخست وزیری این کشور منصوب شد.
خلیفه بن سلمان 86 ساله تنها نخست‌وزیر تاریخ رژیم بحرین به شمار می‌رود که از زمان استقلال این کشور در سال 1971 میلادی تاکنون به عنوان نخست وزیر فعالیت می کرد و قدیمی ترین فرد متصدی منصب نخست وزیری در جهان بود.
وی 49 سال در سمت نخست‌وزیری بحرین بود و همین موضوع واقعیت غیر دموکراتیک سیستم حکمرانی در بحرین را ثابت می‌کند.
با وجود آن که بخش زیادی از اختیارات نخست وزیر بحرین به معاون اول وی یعنی «سلمان بن حمد آل خلیفه»، ولیعهد کنونی این کشور واگذار شده بود، با این حال روشن است که پادشاه برای حفظ همبستگی خاندان حاکم همواره عموی خود را مامور تشکیل کابینه دولت می‌کرد تا اینکه زمان مرگ او فرا برسد.
طبق قانون اساسی بحرین، پادشاه از حق انتصاب نخست وزیر و برکناری وی برخوردار است و وزرای کابینه دولت نیز با پیشنهاد نخست وزیر و فرمان پادشاه عزل و نصب می شوند، بنا بر این وضعیت بیشتر شبیه اداره امور یک خانواده می باشد نه یک کشور و مسئله خنده دار نیز این است که هر بار مطبوعات این کشور می نویسند که خلیفه بن سلمان برای تشکیل دولت رایزنی می کند با این حال پرسشی که مطرح می شود این است که این کار را با چه کسی انجام می دهد؟
خلیفه بن سلمان در جنایت‌های رژیم آل خلیفه علیه شیعیان و روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشری دست راست پادشاه بحرین بود. چندی پیش سازمان دمکراسی و حقوق بشر «سلام» در صفحه توئیتر خود به مناسبت «روز بین‌المللی برای پایان دادن به مصونیت جنایات مرتکب شده علیه روزنامه نگاران» اعلام کرد: نیروهای امنیتی بحرین از جمله دستگاه امنیت ملی از مصونیت برخوردارند، به همین دلیل مرتکب قتل و شکنجه زندانیان می شوند.
این سازمان در توئیت دیگری،یک فیلم ویدیویی از «خلیفه سلمان آل خلیفه» نخست وزیر بحرین هنگام دیدار با «مبارک بن حویل» افسر بحرینی در منزلش در سال 2013 میلادی منتشر و اعلام کرد: این افسر متهم به شکنجه پزشکان و شکنجه «محمد سلمان» عضو سازمان دموکراسی و حقوق بشر «سلام» است. این افسر به محمد سلمان گفته بود که «قانون در رابطه با شما اجرا نخواهد شد».
علاوه بر آن خود او در دهه 1990 آشکارا اعلام کرد که نقش برجسته‌ای در سرکوب معارضان بحرینی داشته و دستور بازداشت و قتل عام آنها مستقیما به دستور وی انجام گرفته بود.
خلیفه بن سلمان در آن دهه مسئول مستقیم شهادت بیش از 40 شهروند بی‌گناه بحرینی و شکنجه وحشتناک ده‌ها نفر دیگر در این کشور بود.
ردپای این عنصر رژیم سرکوبگر بحرین در جنایت‌های آل خلیفه ضد بحرینی‌ها در جریان انقلاب 14 فوریه نیز صراحتا مشخص بود و بحرینی‌ها بارها خواستار سرنگونی وی و سایر عناصر رژیم دیکتاتوری این کشور شده بودند.
در نهایت عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیستی و زیرپا گذاشتن مسئله و حقوق ملت فلسطین از جمله جنایت‌هایی است که نخست‌وزیر بحرین به عنوان مرد شماره 2 رژیم آل خلیفه در سال پایانی عمر خود در آن نقش داشت.
ارسال نظرات