یک سال از فراق مناجات‌خوان سحر گذشت

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ۱۸ آذر‌ماه اولین سالگرد رحلت مداح و ادعیه‌خوان کشور سید قاسم موسوی قهار است. استادی که خاطرات زیادی از نوای ملکوتی‌اش خصوصاً در سحر‌های ماه مبارک رمضان داریم.

موسوی قهار اولین دعای سحر را در سال‌های بعد از انقلاب برای رادیو و تلویزیون خواند و این اثر به عنوان یکی از آثار شاخص وی ماندگار شد و قریب به چهار دهه میهمان سفره‌های سحر مردم بود. این اثر ماندگار سبب شد تا وی به عنوان یکی از ادعیه‌خوانان در کشور مطرح و دعا‌های مختلفی را بخواند که اغلب آن‌ها ماندگار شدند.

موسوی قهار درباره دعای معروف سحر که سال‌ها میهمان سفره‌های مردم بود، می‌گوید: اوایل انقلاب رادیو از چند نفر از جمله من خواست تا ادعیه‌هایی را بخوانیم تا در مناسبت‌های مختلف پخش شود. آن زمان چند ادعیه خواندم، اما دعای سحر برایم حال و هوای دیگری داشت. گمان می‌کردم راهی از آنجا تا ملکوت باز شده است. تا جایی که در حین خواندن، ناخودآگاه به گریه می‌افتادم و بار‌ها ضبط دعا به تعویق افتاد. موقع خواندن دعا، با اینکه تولیدی بود و قرار بود بعد‌ها پخش شود احساس می‌کردم تمام مخاطبان صدای مرا می‌شنوند.

صوت حزین، ادای درست و صحیح کلمات، توجه به مفهوم دعا و تطبیق الحان با معانی از جمله ویژگی‌های دعا‌خوانی استاد موسوی قهار بود که نوای او را ماندگار کرد، همچنین خلأ ادعیه در آرشیو‌های صدا و سیما در آن زمان و نوآوری وی در سبک خواندن و تقلید نکردن از دیگر ادعیه‌خوانان وقت سبب شد تا نوای وی خیلی زود در اذهان مردم ثبت و ماندگار شود.

موسوی قهار علاوه بر ادعیه‌خوانی به عنوان مداح اهل بیت (ع) هم فعالیت داشت و شعر هم می‌سرود، حتی اشعارش در چند عنوان کتاب به چاپ رسید. همچنین وی به عنوان یکی از اساتید دعا‌خوانی در کشور مطرح شده و شاگردانی هم در این راه تربیت کرده بود. موسوی قهار در بسیاری از جشنواره‌ها و مسابقات دعا‌خوانی به عنوان داور فعالیت داشت.

این خادم اهل بیت (ع) اواخر دهه هشتاد دچار بیماری شدید از ناحیه حنجره شد، این بیماری پس از عمل جراحی تیروئید برایش پیش آمد و تا جایی حاد شد که نه تنها دیگر نتوانست بخواند بلکه مدتی قدرت تکلم هم نداشت. بیماری او تا حدی پیش رفت که بسیاری از پزشکان از درمانش قطع امید کردند، اما به ناگاه او قدرت تکلمش را بدست آورد و دوباره شروع به خواندن کرد.

او سال ۱۳۹۲ در گفتگو‌یی درباره بهبودی یکباره حنجره‌اش گفت: در ابتدای بیماری در حرم «امام رضا (ع)» متوسل به امام رئوف شدم و گفتم:

به پیش روی رقیبان مرا خراب نکن
من و تمام بدی‌ها، بدم خطاب نکن

هزار در زدم تا که به این در آمدم
تو را به جان جوادت مرا جواب نکن

پس از آن به لطف خدا و امام رضا (ع) در شب بیست‌وسوم ماه مبارک رمضان صدایم باز شد و شروع به حرف زدن کردم. از اوایل ماه محرم به آرامی می‌خواندم، اما در شب اربعین «امام حسین (ع)» در هیأت محبان‌الرضا (ع) صدایم به طور کامل برگشت و اکنون مانند گذشته می‌توانم بخوانم.

۱۶ خرداد‌ماه سال ۱۳۹۳ و در محفل قرآنی رهبر معظم انقلاب موسوی قهار در جایگاه قرار گرفت و درحالی که بسیاری از حاضران نگران بودند که مبادا حنجره‌اش یاری نکند، اما به زیبایی تمام شروع به مناجات‌خوانی کرد و اشک حاضران را درآورد.

این مداح اهل بیت (ع) چند سال پس از این ماجرا در سلامت زندگی کرد و آثار بسیاری هم از خود برجای گذاشت، اما از سال ۹۷ به دلیل عفونت ریه و مشکلات تنفسی باز به بیمارستان مراجعه کرد و نهایتاً پزشکان بیماری او را سرطان حنجره تشخیص دادند.

سرانجام سید قاسم موسوی قهار پس از عمری خدمت به اهل بیت (ع) در سحر‌گاه ۱۸ آذرماه ۱۳۹۸ پس از چند ماه مبارزه با بیماری دعوت حق را لبیک گفت و پیکرش در جوار مضجع شریف حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) آرام گرفت.

پس از درگذشت استاد، سیدعلی مقدم معاون ارتباطات مردمی دفتر مقام معظم رهبری و رئیس شورای عالی قرآن در حاشیه مراسم تشییع پیکر مرحوم سیدقاسم موسوی قهار گفت: استاد موسوی‌قهار در بین دعاخوانان، شخصیت برجسته و سرآمدی بود و رهبر معظم انقلاب هم عنایت ویژه‌ای به ایشان داشتند.

پس از دریافت خبر درگذشت ایشان که خدمت حضرت آقا رسیدم و این خبر را به ایشان دادم، مقام معظم رهبری متأثر شدند و برای مرحوم موسوی دعا کردند و فرمودند: از طرف من به خانواده ایشان تسلیت بگویید.

در ادامه فراز‌هایی از دعای افتتاح با صدای مرحوم موسوی قهار تقدیم می‌شود. این دعا در جریان برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن کریم در سال ۱۳۹۳ در سالن اجلاس سران کشور‌های اسلامی قرائت شد.