پنجمین سال شهادت آیت‌الله النمر/ روحانی نماد مبارزه با سرکوبگری آل‌سعود

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، رژیم آل سعود در کنار سیاست سرکوب‌گری و استبدادی‌اش، بر اساس راهبرد «تفرقه بیانداز و حکومت کن» بر سرزمین دو مسجد مقدس حکومت کرده است. حکومت این رژیم بر پایه ایدئولوژی افراطی وهابی که خصومت با همه فرقه‌های اسلامی را می‌خواهد، بنا شده است. این امر موجب اختلاف در میان مولفه‌های مردمی و فرقه‌ای شده که مقامات سعودی و آل سعود اولین و تنها ذی‌نفعان این فتنه‌انگیزی هستند؛ چرا که این امر می‌تواند مانع اتحاد ملت در برابر استبداد آل سعود شود.

آل سعود که تاکنون تمامی کسانی را که حامی تظاهرات مسالمت‌آمیز که در سال ۲۰۱۱ در قطیف و الاحساء بودند را شکنجه و اعدام کرد. کاملا بدیهی است که بسیاری از فعالان، دانشمندان و علماء در منطقه شرقی عربستان وجود دارند که به دلیل ابراز عقیده خاص در یک توئیت یا فیلمبرداری از تظاهرات و یا برافراشتن بنر‌هایی در اعتراض به آل سعود به اعدام محکوم شده‌اند؛ چرا که بر اساس اعتقاد رژیم سعودی آزادی بیان در دایره خیانت به میهن طبقه بندی می‌شود. مقامات ریاض برای حفاظت از تاج و تخت عربستان بسیار تلاش کرده‌اند که ابتدا از طریق اختراع فتوای وهابیت، انقلاب‌های مسالمت‌آمیز را سرکوب و ثانیا از طریق دستگیری و اعدام تمامی حرکت را کنترل کنند. مقاومت عملی‌ترین راه مبارزه با استبداد است.

۵ سال پیش، برابر با دوم ژانویه ۲۰۱۶ میلادی، «شیخ نمر باقرالنمر»، روحانی شیعه تبعه عربستان سعودی به جرم محاربه و اقدام علیه امنیت ملی اعدام شد و مقامات سعودی از تحویل پیکر او نیز به خانواده‌اش خودداری کردند. شهادت شیخ نمر واکنش‌های منفی بسیاری را بین مقامات سیاسی و چهره‌های برجسته شیعی و سنی به دنبال داشت، خصوصاً که تنها جرم او اعتراض به محدودیت‌های ایجاد شده برای اقلیت شیعه عربستان بود.

این روحانی برجسته شیعی عربستانی، در سال ۱۳۷۹ هجری قمری مصادف با ۱۹۶۸ میلادی، در شهر «العوامیه» در استان القطیف در شرق عربستان در خانواده‌ای اهل علم و دین به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر العوامیه به پایان رساند و در سال ۱۴۰۰ هجری قمری مصادف با ۱۹۸۹ میلادی، برای آشنایی نزدیک‌تر با انقلاب اسلامی ایران و تحصیلات حوزوی ابتدا به ایران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علمیه حضرت قائم (عج) حضور پیدا کند. شیخ نمر پس از ۱۰ سال تحصیل در حوزه علمیه حضرت قائم (عج)، عازم سوریه شد و در حوزه علمیه حضرت زینب (ع) برای ادامه تحصیلات حوزوی و علوم دینی نام نوشت و در حضور اساتید این حوزه به تحصیل پرداخت.

نمر باقر النمر تلاش‌هایی جدی برای بازسازی قبور ائمه مظلوم در بقیع انجام داد. او از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷، هرساله خواستار برگزاری بزرگداشت سالروز تخریب قبور ائمه بقیع می‌شد، اما هر بار رژیم عربستان سعودی با آن مخالفت می‌کرد. اما با وجود ممنوعیت از سوی دولت عربستان، این مراسم از سال ۲۰۰۷ م (۱۴۲۸ ق) برگزار شد. به‌علاوه، راهپیمایی‌هایی در اروپا و آمریکا با هدف محکوم کردن تخریب قبور ائمه و حمایت از بازسازی آن برگزار شد.

رژیم عربستان سعودی در حالی شیخ نمر باقر النمر را در سال ۲۰۱۲ بازداشت کرد که پیش از این نیز دو بار و طی سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ میلادی، شیخ را بازداشت کرده بود. نخستین بازداشت شیخ نمر به می ۲۰۰۶ میلادی بازمی‌گردد، هنگامی که شیخ به محض بازگشت از سفر کوتاه‌مدتش به بحرین و بازگشت به عربستان، به دلیل مشارکت در همایشی بین‌المللی قرآن کریم از سوی نیرو‌های امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد.

نمر باقر النمر در فوریه ۲۰۰۹، به مقامات سعودی هشدار داد که «اگر شأن و حیثیت ما به ما بازگردانده نشود، من شیعیان را به جدایی از عربستان فرا می‌خوانم. کرامت ما مهمتر از تمامیت کشور است.» او در این سخنرانی خواهان برگزاری انتخابات آزاد شد.

شیخ نمر همواره در سخنرانی‌های خود رژیم سعودی را به اعمال سیاست‌های تبعیض‌آمیز طایفه‌ای سازمان‌یافته، به‌ویژه در مناطق شرقی عربستان و به‌خصوص در دو منطقه الاحساء و القطیف متهم می‌کرد.

شیخ نمر النمر در یکی از خطبه‌هایش به‌خاطر مواضع و دیدگاه‌های تندش در قبال رژیم سعودی گفته بود: «می‌دانم فردا برای بازداشت من به‌سراغم خواهید آمد. خوش می‌آیید! این منطق و راه و روش شماست: بازداشت و شکنجه و کشتار، ما از قتل و کشتار نمی‌هراسیم، ما از هیچ‌چیز نمی‌ترسیم».

او به ارث بردن تاج و تخت میان حاکمان کشور‌های عربی را غیرشرعی خوانده و مشروعیت دست به دست شدن پادشاهی در عربستان را زیر سؤال برده و آل سعود و آل خلیفه را پیرو انگلیس و آمریکا دانسته بود.

شهید شیخ نمر علنا استبداد، دیکتاتوری و فساد نظام سیاسی آل سعود را محکوم و همگان را به اصلاح و تحکیم پایه‌های آزادی و انتقال قدرت و نیز موافقت با تأسیس احزاب دعوت می‌کرد.

شیخ نمر پیوسته در سخنرانی‌های خود خواهان ایجاد تغییرات سیاسی، به رسمیت شناختن آزادی‌های عمومی، به رسمیت شناختن حقوق اقلیت‌ها و کنار گذاشتن تبعیض طایفه‌ای در عربستان بوده است.

این روحانی برجسته شیعه از توهین به کرامت شهروندان عربستانی به‌ویژه شهروندان شیعی ابراز ناراحتی می‌کرد. او تأکید می‌کرد که از کرامت و حقوق شهروندان شیعی عربستانی حمایت خواهد کرد.

وی دیگر حاکمان حوزه خلیج فارس را نیز مورد انتقاد قرار داده و از حرکت‌های انقلابی در کشور‌های عربی به‌ویژه بحرین حمایت کرده بود. او اصلاح واقعی در جهان عرب و جهان اسلام را تنها با سقوط حکام کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس میسر می‌دانست. نمر، آل خلیفه بحرین و دیگر حکام کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس را بازیچه دست آمریکا توصیف کرده و گفت: «همه کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس بدون استثنا زیر چتر ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کنند و ناو پنجم دریایی ارتش آمریکا برای به چپاول بردن چاه‌های نفت بحرین و دیگر کشور‌های عربی در منطقه حضور دارد».

شیعیان، اغلب در مناطق شمالی عربستان مثل القطیف و الاحساء سکونت دارند و آل سعود همیشه آن‌ها را خطری جدی برای بقای حکومت خود می‌داند. اغلب جنبش‌ها و فعالیت‌های اعتراضی در طول تاریخ عربستان علیه خاندان سعودی توسط این قبایل شکل گرفته است. آل‌سعود با نگرش فرقه‌ای به سیاست، به شیعیان عربستان به‌عنوان «شهروندان درجه‌دو» می‌نگرد. همانطور که شیخ شهید نمر تاکید می‌کرد که رژیم سعودی شیعیان را شهروندان درجه دو به شمار می‌آورد و آن‌ها را از هر گونه حق و حقوق شهروندی محروم کرده است.

در گزارشی که از سوی گروه بحران‌های بین‌المللی در سپتامبر ۲۰۰۵ میلادی با عنوان «مسأله شیعه در عربستان» منتشر شده، به غیبت نمایندگی شیعیان در پست‌های عمومی به عنوان یکی از مظاهر تبعیض اشاره شده است. نه‌تن‌ها هیچ فرد شیعی به عنوان وزیر یا عضو نظام پادشاهی انتخاب نمی‌شود؛ بلکه استخدام شیعیان در شغل‌هایی مثل نیرو‌های مسلح، نیرو‌های گارد، دستگاه امنیتی، شرکت هواپیمایی و پست‌های مدیریتی در شرکت‌های نفتی ممنوع است.

مقامات رژیم سعودی به جنگ وحشیانه خود علیه پیروان اهل بیت (علیهم السلام) در استان قطیف ادامه می‌دهند و می‌خواهند هر مسئله و امری که با شهید النمر مرتبط است را ریشه کن کنند، امّا آن‌ها هر کاری انجام بدهند، شهید آیت الله نمر الهام بخش تمامی آزادگان باقی خواهد ماند. در همین راستا نیرو‌های رژیم سعودی در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۲۰ مسجد امام حسین (ع) محل خطبه خوانی شهید شیخ نمر باقر النمر را تخریب کردند.

همچنین اقدام رژیم آل سعود در بازداشت گسترده روحانیون دینی این منطقه در هفته‌های گذشته در راستای حذف بذر اندیشه شهید آیت الله نمر و شاگردان و حامیان ایشان وی صورت گرفت.

در ادامه سیاست شیعه زدایی خاندان سعودی، نظامیان این رژیم دهم ماه می، منطقه العوامیه را مورد حمله قرار داده و همان ابتدا با ساکنین منطقه به شدت درگیر شدند.

بر اساس گزارش روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» اوضاع در العوامیه هر روز رو به وخامت بیشتر می‌گذارد. ایندیپندنت با بیان اینکه بسیاری از ساکنین العوامیه، به خاطر ترس از هدف قرار گرفته شدن توسط تک تیرانداز‌ها و خمپاره‌های نظامیان سعودی، از خانه‌های خود خارج نمی‌شوند، تاکید کرد: خیابان‌های شهر العوامیه بیش از هر چیز آدمی را به یاد شهر‌های ویران شده سوریه می‌اندازد.

شبکه عربی اطلاعات حقوق بشر، اقدامات آل سعود را علیه اهالی قطیف یک اقدام جنایت کارانه توصیف کرد که حقوق بشر را نادیده گرفته و ارزش و سنت‌های انسانی را زیر پا گذاشته است و آشکارا با دین اسلام که خاندان آل سعود مدعی تطبیق آن هستند به مبارزه پرداخته است.

شبکه ثوار النمر (شبکه انقلابیون شیخ نمر باقر النمر) اعلام کرد که در سال ۲۰۲۰، ۴۷ تن از شیعیان منطقه القطیف و الاحساء توسط مقامات سعودی محاکمه شده‌اند. در طول دو ماه اخیر ده‌ها نفر از جوانان قطیف در یورش نیرو‌های امنیتی که با حمایت گسترده خودرو‌های زرهی انجام می‌شود، بازداشت شده‌اند. عناصر رژیم سعودی پس از بازداشت شیخ «حسین النمر» فرزند شهید «نمر باقر النمر» (که به دست جنایتکاران سعودی اعدام شد) چند تن از زنان شیعه در این مناطق نیز بازداشت کردند.

شیخ حسین النمر چهارمین روحانی شیعه در منطقه شرق عربستان است که اخیرا توسط نیرو‌های سعودی بازداشت شده است. نیرو‌های سعودی پیش از این، سید هاشم الشخص، سید «خضر العوامی» و شیخ «عباس السعید» را بازداشت کرده و پیشتر از این نیز «محمد بوجباره» مداح اهل بیت علیهم السلام را نیز بازداشت کرده بودند.

این روز‌ها رژیم آل سعود در تلاش است با سناریو پردازی‌های دروغین موج جدیدی از اتهام زنی علیه علما و بازداشت شدگان از منطقه شیعه‌نشین قطیف و الاحساء را آغاز کند.

«محمد بن سلمان»، ولیعهد سعودی اگرچه تلاش کرده، نگرشی اصلاح گرایانه از قضایا و مسائل مملکتی نشان دهد، اما نسبت به شیعیان رویکرد گذشته خاندان سعودی را در پیش گرفته است. جنایت، کشتار و تخریب در العوامیه و القطیف مصداق این نگرش است. آل سعود تصور می‌کند که با ریختن خون شیخ نمر و سایر آزادی خواهان کشور‌های اسلامی، زمینه گسترش فرهنگ ناب اهل بیت را می‌گیرد، در حالی که نمی‌داند شاگردان و حامیان شیخ نمر راه وی را ادامه می‌دهند.