امیر بی پروا پژوهشگر حقوق بشر بین الملل و مدرس دانشگاه علوم قضایی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو اظهار کرد: در رابطه با جنبه حقوق بشری دسترسی به واکسن کرونا، باید بگویم که حق بر سلامت یا حق بر دسترسی است و این حق به ترتیب اولویت، اول به گروههای در معرض آسیب جامعه میرسد.
وی تصریح کرد: افراد دارای بیماریهای خاص، کسانی که مثل کادر درمان به طور مستقیم با بیمار و بیماری مواجه هستند، کودکان، پاکبانها و سایر گروههای این چنینی جزو گروه اولویت نخستی محسوب میشوند که باید واکسن بیماری کرونا را زودتر از سایرین دریافت کنند.
این پژوهشگر حقوق بشر بین الملل گفت: مولفه دوم در رابطه با واکسن بیماری کرونا بحث عدم تبعیض در بهرهمندی از واکسن است و در واقع همه افراد بدون هیچگونه تبعیضی بتوانند از آن بهرهمند شوند و این مولفه باید با رعایت اولویت نخست محقق شود.
بیپروا خاطرنشان کرد: در ماجرای سواستفاده پرسنل شهرداری و شورای شهر از سهمیه واکسن پاکبانها، واکسن کرونا به افرادی که در اولویت اصلی و اولیه قرار داشتند نرسیده و اشخاصی خود را به عنوان پاکبان جا زده و واکسن برای آنها تزریق شده است.
وی تاکید کرد: در جنبه کیفری حقوق بشر ماجرای سواستفاده پرسنل شهرداری و شورای شهر و دیگر افراد مانند خانواده های روسای دانشگاه ها یا منشی های مطب ها از واکسن کرونایی که باید به پاکبانها اختصاص داده میشد، نوعی کلاهبرداری صورت گرفته است که از طریق یک مانور متقلبانه به واکسن کرونا دسترسی پیدا کردهاند.
این پژوهشگر حقوق بشر بین الملل یادآور شد: بحث ایفای ناروا و همچنین بحث جعل و غصب عنوان هم در ماجرای فوق مطرح و قابل بررسی است و این افراد به عنوان ناقضان حق بر سلامت دیگران باید مورد مجازات واقع شوند.
بیپروا تصریح کرد: بر اساس قانون دادرسی کیفری، دادستانهای محلی مکلف هستند در دادگاهها موضوع را مطرح کرده و متخلفان را تحت پیگرد قانونی قرار بدهند و جوانب مختلف جرم را بررسی کنند.