به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ دادن شعارهای تبلیغاتی خوش رنگ و لعاب و جذاب به ویژه برای قشر محروم و ضعیف جامعه از ترفندهای همیشگی قریب به اتفاق نامزدهای انتخاباتی پیش از برگزاری انتخابات بوده است.
قشری که به طور معمول در تصمیم گیری مسئولان در موضوعات مختلف و برنامههای کلان برنامه ریزان در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی دیده نمیشوند و با نزدیک شدن انتخابات انگار جایگاهی ویژه پیدا میکنند و وعده رفع مشکلات زندگی آنها ورد زبان نامزدهای انتخاباتی میشود.
بخش دردناک ماجرای تبلیغات نامزدهای انتخاباتی در حمایت پوچ و غیر عملی از افرادی است که تنهای تنها پنجه در پنجه بیرحم زندگی در انبوه مشکلات و معضلات اجتماعی، هر لحظه برای زنده ماندن میجنگند.
ماجرای سرنوشت تلخ و غم انگیز بیشناسنامهها جزو آن دسته از معضلات اجتماعی است که روسای جمهور دورههای قبل وعدههای انتخاباتی متعددی را برای پایان دادن به آن دادند اما هیچ کدام جز در اندک مواردی از هزاران هموطن بی شناسنامه و بی هویت از این معضل رهایی پیدا نکردهاند.
محروم ماندن از ابتدایی ترین حقوق اولیه و امکانات ساده و معمولی که افراد در دور افتاده ترین نقاط دنیا هم از آن برخوردار هستند، چالش بزرگ زندگی همه افرادی است که حتی از داشتن سجل و سایر اوراق هویتی بی نصیب ماندهاند و دردی کهنه و عمیق شده است در سینه همه آنها که هیچ کدام از دولتمردان در دورههای اخیر دردی از دردشان دوا نکرده و تنها مشتی وعده و وعید بدون هیچ ضمانت اجرایی برایشان باقی مانده است.
عدم اعطای یارانه به بیشناسنامهها و عدم برخورداری کودکان و نوجوانان با استعداد، خلاق و توانمند از امکانات آموزشی و پرورشی مدارس و همچنین گاهی از اوقات موضوع عدم برخورداری از خدمات و امکانات برابر درمانی و رفاهی ساده این افراد در جامعه تنها بخش کوچکی از مشکلات و گرفتاریهای افراد بیشناسنامه محسوب میشود.
عبدالناصر همتی رئیس اسبق بانک مرکزی که برخی از فعالان انتخاباتی، این روزها وی را کاندیدای پوششی جبهه اصلاح طلبان معرفی میکنند، یکی از کاندیداهای داوطلب انتخابات ریاست جمهوری است که بیش از سایر رقیبان خود از رسیدگی و اهمیت به قشر محروم و کم برخوردار جامعه مثل بی شناسنامهها دم میزند.
همتی اگر چه سعی دارد خود را به عنوان یک کاندید مستقل از سایر حزب و جناحهای سیاسی معرفی کند اما حضور ناموفق و ضعیف وی در کابینه اصلاحاتی ها و حمایت مستمر وی از دولت روحانی و عملکرد ضعیف ۸ ساله وی نخستین گواه روشن امتداد اندیشههای سیاسی رئیس دولت یازدهم و دوازدهم به شمار میآید.
این نامزد اصلاح طلب انتخابات، با به میان آوردن موضوع حمایت از اقشار محروم و ضعیف جامعه، به ویژه بی شناسنامهها، معتادان و کولبرها و سوخت برها سعی در جلب نظر مردمی دارد که مثل اقشار یاد شده با مشکلات ریز و درشت دست و پنجه نرم میکنند.
کودکان و نوجوانان متعددی با وجود استعداد و توانایی بالایی که در موضوعات مختلف درسی و علمی دارند، به دلیل نداشتن شناسنامه و اوراق هویتی معتبر یا از درس خواندن باز میمانند و یا پس از سالها تحمل رنج مسیر پر مشقت آموزش از کنکور و انتخاب رشته دانشگاهی و تحقق آرزوهای خود باز میمانند.
آقایان مسئول کافی است نگاهی گذرا و کوتاه به گوشه و کنار همین شهر تهران که مثلاً پایتخت کشور و دارای امکانات متعدد و متنوع مدیریتی محسوب میشود بزنند و در نهایت تأسف هدر رفتن استعداد صدها نفر از کودکان و نوجوانان مستعد بلوچ مهاجر در پایتخت را که یا بر سر چهارراه ها گدایی میکنند و یا به کارگری ارزان قیمت روی زمینهای کشاورزی مشغولند را به چشم خود مشاهده کنند.
در کنار رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت، سایر نیروها و عوامل استخدامی زیر مجموعه دولت، نمایندگان مجلس و رئیس مجلس شورای اسلامی در دورههای قبل نیز کوتاهیهای متعددی درباره رفع معضلات اجتماعی مثل مشکلات فعلی بیشناسنامهها مرتکب شدهاند که البته گناهی نابخشودنی و غیر قابل جبران را مرتکب شدند.
حال که بازار تبلیغات نامزدهای انتخاباتی داغ و پر چالش است و هر نامزد سعی دارد به هر قیمتی از تخریب رقبای دیگر گرفته تا دادن وعدههای دروغین و پر آب و تاب، آراء سایر مردم با اندیشه و دیدگاههای مختلف را به خود جلب کند، ای کاش بازار مطالبات مسئولان و مردمی که به این نامزدها رأی میدهند پس از برگزیده شدن آنها هم با این شور و هیجان داغ و مملو از پیگیری باشد.