افشاگری درباره جنایات ارتش میانمار/ قتل مردم روستای «یاو» با دستان بسته

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، در حالی که هزاران تن از مسلمانان «روهینگیا» در نتیجه رفتار‌های وحشیانه ارتش میانمار جان خود را از دست دادند و ده‌ها هزار نفر دیگر نیز از آن‌ها در نتیجه خشونت‌های ارتش میانمار آواره شدند، هم‌اکنون ساکنان روستای «مونگ یاو» که ناحیه‌ای دور افتاده در استان «شان» در میانمار است، پرده‌ای از رفتار‌های وحشیانه ارتش میانمار در حمله به این روستا را فاش کردند.

بنا بر گزارش وبگاه «ایراوادی»، منطقه یاو که زمانی پناهگاه صلح و آرامش بود، هم‌اکنون به یک منطقه جنگی تبدیل شده است که گروه‌های مقاومت غیرنظامی در حال نبرد با ارتش میانمار هستند.

در ۱۶ سپتامبر (۲۶ شهریور ماه) سال ۲۰۱۶، نظامیان ارتش میانمار به روستای بزرگی در منطقه یاو با جمعیت سه هزار و ۸۰۰ نفر حمله بردند و روستا را به آتش کشیدند و ده‌ها نفر را با خود ربودند و ۱۸ نفر از جمله نوجوانان را با سلاح‌های سنگین کشتند و دست‌کم ۲۰ خانه را به آتش کشیدند.

یکی از ساکنان روستا در توصیف حمله وحشیانه نظامیان ارتش میانمار به منطقه تاو گفته است: «ما از ترس این که روستای ما مورد حمله قرار گیرد و به آتش کشیده شود، یک گروه دفاعی تشکیل دادیم و وقتی آن‌ها به سمت ما آتش گشودند، با سلاح‌های شکاری سنتی به مدت ۴۵ دقیقه دفاع کردیم. خیلی ناراحتیم».

مردم محلی منطقه تاو همچنین گفتند که افراد مسلح با لباس‌های شخصی نیز در آن زمان در کنار نظامیان ارتش میانمار علیه مردم منطقه تاو مبارزه می‌کردند و از آن تاریخ به بعد که تعدادی از روستاییان کشته شدند، این منطقه در سکوت و اندوه فرو رفته است و مردم این منطقه نگران هستند که یک حمله دیگر به آن‌ها صورت گیرد.

طبق آن چه که هم‌اکنون منتشر شده است، پس از واقعه ۲۶ شهریور ماه ۱۳۹۵، انبوهی از اجساد پیدا شد و تقریباً همگی آن‌ها از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند و این فرضیه مطرح است که احتمالاً نظامیان ارتش میانمار ابتدا این افراد را زخمی کرده و سپس با ضربه گلوله آن‌ها را کشته است.

یکی از ساکنان روستای تاو گفته است: «اکثر آن‌ها از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته است. سر‌های آن‌ها شکسته بود و مغز آن‌ها همچون یک میوه پاپایا که از درختی افتاده باشد، بیرون پاشیده بود».

طبق این گزارش، جسد «یو تان انگوی» یک مرد ۸۶ ساله با نشانه‌هایی از بسته شدن و مورد ضرب و شتم قرار گرفتن تا سرحد مرگ پیدا شد.

گزارش‌ها همچنین نشان می‌دهد که یک مرد فلج ۵۰ ساله که قادر به راه رفتن نبوده است، بر روی یک صندلی در خانه‌اش مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود و کشته شده بود و این طور به نظر می‌رسد که هر مردی که نیرو‌های ارتش میانمار با آن‌ها روبرو شده بودند، به ضرب گلوله کشته شده بود.

برخی از روستاییان به جنگل یا صومعه روستا گریختند. حدود ۲۰ سرباز ارتش میانمار و افراد مسلح به صومعه آمدند و تهدید کردند که در صورتیکه افرادی که پنهان شده بیرون نیایند، مورد اصابت گلوله قرار خواهند گرفت.

ساکنان روستا شامل افراد مسن، زنان، مادران و کودکان مجبور شدند بیش از یک ساعت زانو زده و مورد بازجویی قرار گیرند.

نظامیان ارتش میانمار سپس به افرادی که گریخته بودند، این طور گفتند: «فرزندان و برادران شما احتمالاً در میان آن‌هایی هستند که در نبرد کشته شدند. بروید و اجساد آن‌ها را از روی پل جمع کنید. حداقل ۱۰ نفر هستند».

وقتی روستاییان با دستان بسته به قتل می‌رسیدند

شاهدان ماجرا گفتند که نظامیان ارتش میانمار سپس خانه‌ها را غارت کردند و سپس به آتش کشیدند و روز پس از حمله به روستای یاو، قبل از آن که روستا را ترک کنند، تعدادی خانه را نیز مجدد به آتش کشیدند و سپس گروه‌های مقاومت به خانه‌هایشان بازگشتند و اجساد را جمع‌آوری کردند که جوان‌ترین قربانی، ۱۶ سال داشت.

یکی از ساکنان روستا گفت: «برخی قربانیان تنها پسران خانواده‌اشان بودند و والدینشان نابود شدند. از آن روز، همه در روستا، چه جوان چه پیر، اشک می‌ریزند».

نظامیان ارتش میانمار همچنین در آن سال به ۱۵ روستا در شهرک «گانگاو» حمله کردند و بیش از ۲۰ روستایی را کشتند و هزاران نفر را آواره کردند و چهار مرتبه به روستای «هنان خا» در گانگاو حمله کردند و حدود ۵۰ خانه را تخریب کردند.

مردم در سراسر منطقه یاو با دیدن تصاویر قربانیان جوان روستای «میین ثار» در کنار تفنگ‌های ابتدایی که برای دفاع از خود در برابر نیرو‌های رژیم میانمار استفاده کرده بودند، بسیار ناراحت بودند.

یکی از ساکنان جوان یاو می‌گوید: «آن‌ها (نظامیان ارتش میانمار) خیلی وحشی هستند. نمی‌توانم صدایشان را تحمل کنم. هیچ‌وقت نمی‌خواهم چنین چیزی را تجربه کنم. امیدوارم که مردم دیگر نیز با آن‌ها روبرو نشوند. فکر می‌کنم ما در این نبرد پیروز می‌شویم. ما از نیرو‌های جانتا (ارتش میانمار) نمی‌هراسیم، اما از آن‌ها متنفریم».

بر اساس این گزارش، بسیاری از روستاییان میین ثار از بازگشت به روستای خود بسیار ناراحت هستند و در جای دیگری اقامت دارند.

طبق این گزارش، قربانیانی که در سپتامبر ۲۰۱۶ در منطقه یاو جان باختند در نزدیک پل در ورودی روستا سوزانده شدند. ساکنان قصد دارند در آینده‌ای نزدیک باغی به یاد آن‌ها درست کنند.

شبکه بی بی سی نیز در همان سال‌ها که فاجعه روستای یاو به وقوع پیوسته بود، گزارش کرد که ارتش میانمار گفته است که هفت نفر از نظامیان این کشور را به جرم قتل اهالی دهکده‌ای به حبس در زندان محکوم کرده است.

در این گزارش، تحت پیگرد قرارگیری نظامیان در میانمار که در گذشته تحت کنترل شاخه نظامی دولت (جانتا) بودند، امری بی‌سابقه بوده است.

این اولین بار نیست که جنایات ارتش میانمار افشا می‌شود و گزارش‌هایی پیش از این منتشر شده است که نشان می‌دهد که بیش از یک میلیون نفر از مسلمانان روهینگیا پس از حملات ارتش میانمار در سال ۲۰۱۷ مجبور به ترک این کشور شدند و مجبور شدند در اردوگاه‌های جنوب بنگلادش زندگی کنند.

طبق تحقیقات سازمان ملل، حملات ارتش میانمار با هدف «نسل‌کشی» بوده است. در جریان این خشونت‌ها بیش از ۱۰ هزار نفر کشته شدند.

گزارش‌ها همچنین نشان می‌دهد که مسلمانان روهینگیا در بنگلادش نیز وضعیت نامناسبی دارند به طوری که پناهجویان روهینگیا اغلب در کلبه‌های ساخته شده با گیاه بامبو و ورق‌های پلاستیکی که بر روی تپه‌های شیب‌دار و بدون درخت نصب می‌شود، زندگی می‌کنند.