به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، پرویژ عبدی نژاد، رئیس بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان با بیان اینکه در سطح این استان ۲۳ درصد بیابان قطعی و اولیه داریم، گفت: ۱۳ درصد از اراضی کشاورزی استان نیز در معرض تبدیل به بیابان است.
عبدی نژاد گفت: تلاش می‌کردیم که ثابت کنیم استان زنجان دارای مناطق بیابانی است و متاسفانه وسعت آن در حال توسعه است بر این اساس یک طرح تحقیقاتی تعریف، اجرا و ثابت کردیم که ۲۳ درصد مساحت این استان بیابان قطعی و اولیه است.
رئیس بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان ادامه داد: به این نوع بیابان‌ها بیابان اولیه یا بیابان زمین شناسی می‌گویند، چون این بیابان‌ها از زمان ایجادشان به دلیل وجود سازند‌ها و شرایط زمین شناسی و نوع خاک، غیرحاصلخیز بوده اند و بشر در تولید آن‌ها تاثیری نداشته است.
وی افزود: مناطقی از جمله بخش‌های از پایاب زنجانرود و مناطقی از ماهنشان، طارم و خدابنده دارای چنین شرایطی در استان هستند.
عبدی‌نژاد گفت: یک سری بیابان‌هایی هم داریم که بیابان‌های ثانویه نامگذاری می‌شوند، یعنی بعدا و تحت تاثیر شرایط، فعالیت‌ها و نوع کاربری‌های بشر از جمله در اثر نوع شخم و عواملی مثل فقیر کردن مراتع تولید می‌شود.
وی اظهار کرد: از نظر اقلیم هم بیابان به جایی گفته می‌شود که دارای بارندگی کم و دمای بالا است، مناطقی که دارای بارندگی کمتر از ۲۰۰ میلی متر و دما و تبخیر بالا باشند بیابان اقلیمی به شمار می‌روند.
رئیس بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان گفت: در مجموع با این روندی که در استان داریم، اگر راهکاری پیدا نکنیم بیش از ۳۵ درصد استان دچار مشکل بیابانی شدن خواهد بود؛ ۲۳ درصد که بیابان قطعی داریم، علاوه بر این، ۱۳ درصد از اراضی کشاورزی استان نیز در معرض تبدیل به بیابان است.
عبدی نژاد با بیان اینکه متاسفانه شوری منابع آبی استان در حال افزایش است و این تاثیر مستقیمی روی بیابان زایی دارد، اظهار داشت: اگر با همین روند ادامه دهیم طی ۳۰ تا ۴۰ سال آینده این ۱۳ درصد اراضی نیز تبدیل به بیابان خواهند شد.
وی خاطرنشان کرد: جلوگیری از بیابان زایی راهکار‌های خاص خود را می‌طلبد و باید اجرای آن‌ها را بتوانیم جا بیندازیم.
مدیریت اراضی و استفاده از آن‌ها به تناسب نوع اراضی، اصلاح نحوه شخم اراضی و جلوگیری از شخم زدن مراتع فقیر و با پوشش کم گیاهی و توسعه گونه‌های گیاهی سازگار با شرایط بیابانی از جمله روش‌ها برای ممانعت از بیابان زایی است.
ارسال نظرات