به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ محمد حسین خوشخو: سعدی می‌گوید: «تزویر کردنت با سگ به از آنک صدقه دهی بر گرگ درنده‌ای»این سخن حکیمانه امروز بیش از همیشه مصداق دارد. اعتماد به نهاد‌های تحمیل‌گر غربی مانند FATF، چیزی جز خسران ابدی برای ملت ایران در پی نخواهد داشت. همان‌گونه که تاریخ نشان داده، تسلیم شدن در برابر قواعدی که بر مبنای سلطه طراحی شده‌اند، نه‌تنها گرهی از مشکلات اقتصادی نمی‌گشاید، بلکه راه را برای فشار‌های بیشتر باز می‌کند.
۱. استقلال مالی، پیش‌شرط توسعه پایدار
عدالت اجتماعی در گرو خوداتکایی
وابستگی به نهاد‌های بین‌المللی نظیر FATF نه‌تنها عدالت اجتماعی را تضمین نمی‌کند، بلکه با تحمیل استاندارد‌های یک‌جانبه، حاکمیت قانون‌گذاری داخلی را تضعیف می‌سازد. کشوری که استقلال مالی ندارد، در سیاست‌گذاری‌های کلان نیز دچار وابستگی خواهد شد.
۲. استعمار نوین در قالب نظم مالی
نهاد‌هایی مانند شورای امنیت و FATF، با ساختار ناعادلانه و حق وتوی قدرت‌های خاص، ابزاری برای اعمال سلطه بر کشور‌های مستقل هستند. برای نمونه، ۸۵٪ مصوبات FATF بدون توجه به منافع کشور‌های در حال توسعه تصویب می‌شود. در واقع، این نهاد‌ها نه برای حمایت از اقتصاد جهانی، بلکه برای تنظیم ابزار‌های فشار علیه کشور‌های مستقل شکل گرفته‌اند.
تشدید انزوای اقتصادی و تناقض‌های آشکار با منافع ایران FATF
پیوستن به FATF در شرایط تحریم‌های آمریکا (CAATSA و IFCA) مانند آن است که کشتی به گل نشسته را مجبور به نصب چراغ راهنما کنند! با شفاف‌سازی اطلاعات مالی، مسیر‌های دور زدن تحریم‌ها مسدود خواهد شد.
تجربه کره شمالی: با وجود پذیرش تعهدات پالرمو و CFT، نه‌تنها از لیست سیاه خارج نشد، بلکه تحریم‌های مضاعفی علیه آن اعمال گردید.
هزینه‌های سنگین اجرای FATF
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس (۱۴۰۲) نشان می‌دهد اجرای ۳۹ بند FATF تاکنون بیش از ۱۲ هزار میلیارد تومان هزینه مستقیم بر سیستم بانکی کشور تحمیل کرده است.
برخلاف ادعای حامیان FATF، بانک‌های اروپایی حتی پس از اجرای این معاهده، تحت فشار آمریکا از همکاری با ایران خودداری کرده‌اند.
تهدید امنیت ملی
اشتراک اطلاعات مالی با نهاد‌های تحت نفوذ غرب، امکان رصد تحرکات اقتصادی ایران توسط دشمنان را فراهم می‌آورد و شبکه‌های تأمین مالی مقاومت را در معرض خطر قرار می‌دهد.
۳. تحریم‌ها؛ حلقه معیوبی که FATF تقویت می‌کند
نقش FATF در تداوم تحریم‌ها
وزارت خزانه‌داری آمریکا (آبان ۹۹) صراحتاً اعلام کرد: «تصویب FATF توسط ایران، گامی مثبت است، اما برای لغو تحریم‌ها کافی نیست!» این یعنی FATF نه راهی برای خروج از تحریم، بلکه بهانه‌ای تازه برای افزایش فشارهاست.
ریچارد فینو (مشاور امنیت ملی آمریکا، مرداد ۱۴۰۳): «ایران باید پیش از هر مذاکره، به تعهدات FATF پایبند باشد!» این نشان می‌دهد که FATF به ابزاری برای فشار و تحمیل شرایط تبدیل شده است.
نابودی مکانیسم‌های رفع تحریم
دور زدن تحریم‌ها از طریق شبکه‌های غیررسمی ارزی و مبادلات کالا‌به‌کالا تاکنون ۳۵٪ از نیاز‌های ارزی کشور را تأمین کرده است. اما شفاف‌سازی مالی تحت FATF، این مکانیسم حیاتی را از بین خواهد برد.
۴. شفافیت برای مردم یا اشغال مالی؟
الگوی علوی در شفافیت
امام علی (ع) دفاتر مالی را برای مردم شفاف‌سازی کرد، نه برای بیگانگان! شفافیت باید در خدمت ملت باشد، نه تأمین داده‌های راهبردی برای دشمن.
تجربه سند ۲۰۳۰ یونسکو: پذیرش استاندارد‌های بین‌المللی آموزشی، نه‌تنها پیشرفتی به همراه نداشت، بلکه تهدیدی برای حاکمیت فرهنگی شد. FATF نیز همین مسیر را دنبال می‌کند.
دوگانگی غرب در مبارزه با پولشویی
اسناد پاناما و پارادایس نشان دادند که غرب، خود بستر اصلی پولشویی نخبگان است، اما ایران را به بهانه «مبارزه با تروریسم مالی» تحت فشار قرار می‌دهد!
۵. درخواست فوری از مجمع تشخیص: مصلحت ملی در گرو عبور از FATF
درس‌های تاریخی
برجام: تعهد به پروتکل‌های بین‌المللی نه‌تنها تحریم‌ها را برنداشت، بلکه به تحریم‌های ثانویه شدت بیشتری بخشید.
تجربه ونزوئلا: با وجود عضویت در FATF، به دلیل مخالفت با سیاست‌های آمریکا، سیستم بانکی آن تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار گرفت.
راهکار‌های جایگزین
تقویت سامانه‌های داخلی شفافیت مالی (مانند سامانه جامع تجارت ایران) بدون وابستگی به نهاد‌های خارجی.
توسعه پیمان‌های پولی دوجانبه با متحدان استراتژیک (روسیه، چین، کشور‌های عضو اکو).
محمد حسین خوشخو دانشجوی مهندسی مکانینک دانشگاه شهید مدنی تبریز ومسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه شهید مدنی تبریز
*انتشار یادداشت‌ها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است*