به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، رمضان ناظریان در اردیبهشت سال ۱۳۳۳ متولد شد و، چون تولدش با ماه مبارک رمضان مصادف شده بود، نامش را رمضان نهادند. در همان دوران کودکی از نعمت مادر محروم شد و چیزی نگذشت که در سن ۱۰ سالگی پدرش نیز او را تنها گذاشت. هنوز در غم از دست دادن آن دو عزادار بود که برادرش هم از دنیا رفت. او به منزل دایی‌اش رفت و با آن‌ها زندگی را ادامه داد.
تحصیلات خود را در منزل دایی‌اش تا کلاس ششم ابتدایی ادامه داد؛ سپس برای تأمین هزینه‌های زندگی مشغول به کار شد. رمضان در اوایل دوران نوجوانی، با مبارزین انقلابی همراه شد و با شناخت آگاهانه‌ای که نسبت به امام (ره) کسب کرده بود. او را به عنوان مرجع تقلید خود برگزید و به پیروی از ایشان در صحنه‌های مبارزات علیه حاضر شد.
او پس از پیروزی انقلاب برای حفظ دستاورد‌های انقلاب و ادامه راه شهیدان وارد نهاد مقدس سپاه شد و به جمع پاسداران اسلام پیوست. در سال ۱۳۶۰ کلام امام خمینی (ره) که خطبه عقد او و همسرش را جاری کرد، زندگی‌اش را متبرک کرد. امام خطاب به او و همسرش فرمود: «بروید با هم سازش کنید و خوشبخت شوید.»
نخستین سِمت او در سپاه مسئولیت یک گروه ۹ نفره از گروهان ۳ گردان هفت سپاه بود. پس از گذشت مدت زمانی کوتاه و بروز شایستگی‌ها و توانایی‌هایش، فرماندهی گردان حضرت علی اصغر (ع) از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) در عملیات «والفجر ۸» را نیز به او سپردند. او هم با جان و دل پذیرفت.
سرانجام او در نخستین روز اسفند سال ۶۴ جزیره فاو به شهادت رسید. پیکر شهید رمضان ناظریان برای همیشه در منطقه عملیاتی «والفجر ۸» باقی ماند.
ارسال نظرات