به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ژان لوک گدار کارگردان نامدار فرانسوی در گفتگو با لیبراسیون به شروع جشنواره کن با سخنان زلنسکی رئیس‌جمهوری اوکراین اعتراض کرد و آن را زیبایی‌شناسی غربی خواند.
گدار که به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کارگردان‌های جهان شناخته می‌شود، هفته پیش در پیامی موبایلی گفت: اگر به حضور زلنسکی از زاویه میزانسن نگاه کنید بدیهی است که وی را یک بازیگر بد، یک کمدین حرفه‌ای در مقابل دیگر متخصصان موفق در حرفه خود می‌بینید.
وی گفت: انگار باید یک جنگ جهانی دیگر راه بیندازیم و شاهد فاجعه‌ای دیگر شویم تا متوجه شویم که کن هم یک سلاح تبلیغاتی است. آن‌ها هر چه باشد کارشان تبلیغ زیبایی‌شناسی غربی است.
گدار افزود: تصور کنید که جنگ خود زیبایی‌شناسی است که در طول جشنواره جهانی شکل می‌گیرد و بازیگران آن کشور‌های متخاصم هستند. دقیق‌تر گفته شود دولت‌هایی که با هم تضاد منافع دارند، نمایش‌هایی خلق می‌کنند که همه ما در آن هستیم. از نظر شما چطور است؟
رسانه‌های دیگر از جمله آپار تی‌وی که این خبر را گسترش داد می‌پرسد: گدار مزیتی دارد که آن پیری است، بنابراین او دیگر نمی‌ترسد. او یکی از آخرین افرادی است که برخلاف همکارانش جرات کرد تا آنچه را واقعاً فکر می‌کند به زبان بیاورد. با اظهار نظری که وی درباره زلنسکی کرد تامین مالی فیلم بعدی وی دشوار می‌شود، اما او با این پیامش دارد به ما می‌گوید: آزادی و آزادی بیان بهتر از آن است که در برابر کسی که پول می‌دهد زانو بزنی.
نشریه فرانسوی دیگر هم نوشته است: جشنواره کن که برای پاسخ به ممنوعیت‌ها و فاشیسم حاکم بر جشنواره فیلم ونیز ایجاد شد، از همان ابتدا استعاره ساده‌لوحانه خود مبنی بر مقاومت جبهه مردمی را برای مدتی طولانی اعلام کرد و از همان زمان همگام با سرمایه‌داری بانک‌ها جلو آمد. امروز در پی آنچه گدار زیبایی‌شناسی غربی می‌خواند، این جشنواره تولستوی، آیزنشتاین و بسیاری دیگر را سانسور می‌کند و بهتر است اعلام کند تابع همان زیبایی‌شناسی جنگ است که والتر بنیامین و برشت و بسیاری دیگر در زمان خود از آن صحبت می‌کردند.
در ادامه آمده: با جشنواره کن از تارانتینو به بازی‌های ویدیویی رسیدیم و بعد فرانسه برای استقبال از تام کروز و زلنسکی از همان محصولات جانبی کارخانه‌های تجلیل و دستکاری منابع جنگ بهره گرفت.
در کن همه چیز ممکن است! جت‌های فرانسوی روی فرش قرمز پرواز می‌کنند تا به استقبال تام کروز بروند که فیلمی است که از جنگ ویتنام الهام گرفته است. جایی که در بحبوحه فاجعه در آمریکا، یک ستوان جوان روش جدید برای استفاده از هوانوردی در جنگ اختراع کرد. فرانسه با مه ۶۸ و ژان لوک گدار آرزوی سینمای دیگری را داشت، اما برای اکثر آن‌هایی که از نظر این جشنواره قهرمان هستند، این رویا با آتلانسیسم افسار گسیخته به پایان می‌رسد.
منبع: کیهان
ارسال نظرات