به گزارش خبرنگار استانهای خبرگزاری دانشجو، کارخانه سبلان پارچه اردبیل دوباره گرفتار چالش شده است. از روز گذشته گروهی از کارکنان و کارگران این شرکت در بخش پوشاک راهی خانه شدند تا زمانی که شاید باردیگر این بخش به کار افتد.
محمدامین عبدایمانی، فعال دانشجویی اردبیلی درباره وضعیت این کارخانه به خبرنگار ما توضیح میدهد: از بهمن ۱۴۰۰ با دستور استانداری و شورای تأمین استان، نمایندهای از طرف دولت در کارخانه مستقر شد که وضعیت کار را در آن رصد کند. وعدههایی هم از سوی نماینده استانداری برای پیگیری این موضوع مطرح شد.
عبدایمانی میگوید: اداره کل سیاسی و انتخاباتی استانداری اردبیل مسئول بررسی پرونده این کارخانه و تولیدکنندههای دیگر شد، اما از بهمن تا اکنون اتفاقات بدتری رخ داده است.
او ادامه میدهد: اولین بحث این است که حقوق کارگران به درستی پرداخت نمیشده است و گاهی به تعویق میافتاده؛ عیدی کارگران در دو بخش پرداخت شده و قسمت عمده عیدی زمانی با پیگیری استانداری به آنان داده شد که دیگر برای هزینههای نوروزی فایدهای نداشت.
بیشتر بخوانید:
به گفته عبدایمانی بخش تخت بافی این کارخانه که با ۵۰ کارگر فعال بود، از اسفندماه تعلیق شده و حتی اجازه حضور کارگران در این بخش داده نمیشود. تعدادی از کارگران این بخش وارد بخش پوشاک شده اند.
او توضیح میدهد: بخش پوشاک روز شنبه و بخش ریسندگی یکشنبه به تعطیلی کشیده شد و از کارگران خواستند که فعلا برای کار به کارخانه نیایند. در حالیکه گفته شده ماده اولیه خریداری شده است.
این فعال دانشجویی بیان میکند که حجازی نیا، مالک کارخانه سبلان پارچه، ۲ نفر را برای مدیریت کارخانه به کار گمارده بود که یکی به دلیل بدهی زیاد حجازی نیا، از ادامه کار منصرف شد و دیگری کنار گذاشته شد.
عبدایمانی میگوید: در این مدت نماینده شورای تأمین در کارخانه فعال بوده و صرفا به داده وعده به کارگران بسنده کرده است. وعدههایی مانند تحویل کارخانه از حجازی نیا و پیگیری مساله و به نظر میرسد همه این وعدهها برای جلوگیری از اعتصاب کارگران بوده است.
او با تأکید براینکه وعدههای شورای تأمین و نماینده این شورا در کارخانه محقق نشده، توضیح میدهد: کارگران بخش پوشاک اخراج نشده اند، اما امیدی هم به بازگشت به کار ندارند و نگران هستند سرنوشتشان مانند دیگر بخشهای کارخانه باشد.
عبدایمانی تأکید میکند: وضعیت کارخانه قبل از بازگشت به حجازی نیاز بهتر بود. در زمان ورشکستگی کارخانه، فردی از سوی بانک تجارت مأمور باز نگه داشتن کارخانه بود و در آن زمان حدود ۶۰۰ نفر در آن مشغول به کار بودند. ضمن اینکه تعداد کارگران کم شده، تولید کارخانه هم نسبت به دوره ورشکستگی آن کمتر است و به نظر میرسد وضعیت کارخانه نسبت به آن دوره، بدتر شده است.
او میگوید: قبلا حجازی نیا علت کم کاری کارخانه را نبود بودجه یا تعلیق حساب بانکی کارخانه اعلام میکرد و میگفت که تحریم شده و نمیتواند کار کند. سوال اینجاست حالا که کارخانه از حالت ورشستگی خارج شده، چرا وضعیت آن بهتر نشده است؟