امین صدرنژاد، دبیر اتحادیه صنایع بازیافت ایران در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص نرم‌افزار‌های حوزه مدیریت پسماند گفت: از سال ۹۶، ۹۷ اولین نرم افزار‌ها راه افتاد، اما تعداد نرم افزار‌هایی که باقی ماند، کم و اغلب به شدت تحت فشار شهرداری‌ها هستند، چرا که شهرداری‌ها توقعاتی دارند مثل اینکه نرم افزار‌ها باید از شهرداری مجوز دریافت کنند، علاوه بر مالیاتی که پرداخت می‌کنند ده درصد درآمدشان را به شهرداری اختصاص دهند، به قیمتی که شهرداری تعیین می‌کند، ضایعاتی که جمع آوری می‌کنند را به پیمانکاری که شهرداری تعیین می‌کند بفروشند.
وی ادامه داد: بنابراین اقتصاد این حوزه باز هم جوابگو نیست و پر از مانع است. هم اکنون پیمانکاران سنتی شهرداری هم در کار نرم‌افزار‌های این حوزه اختلال ایجاد می‌کنند. در نهایت در این حوزه حقوق مالکیت شهروندان زیر پا گذاشته می‌شود.
صدرنژاد در خصوص تعارض منافع شهرداری‌ها با جامعه اظهار کرد: تا زمانی که شهرداری‌ها به ضایعاتی که در اختیار شهروندان است و ضایعات قابل بازیافت و ارزش اقتصادی دارد به چشم مال و سرمایه نگاه می‌کنند، ما در کشورمان تفکیک از مبدا نخواهیم داشت.
دبیر اتحادیه صنایع بازیافت ایران گفت: شهرداری‌های ما توقعشان این است از پسماند درآمدزایی کنند و بخشی از هزینه مدیریت پسماند را پوشش دهند که تا وقتی این نگاه وجود داشته باشد، ما نمی‌توانیم به جایی برسیم. این روش در هیچ جای جهان جواب نداده و ما هم باید از این نگاه صرف نظر کنیم.
صدرنژاد تصریح کرد: بعضا دیده می‌شود که رقابت‌هایی بین مدیران شهرداری هم شکل گرفته که مدیر جدید می‌گوید مدیر قبلی ۴۰ میلیارد پسماند فروخته، ولی من ۴۰۰ میلیارد می‌فروشم. اما مسئله این است که در راه حلی که ما ارائه می‌دهیم شهرداری‌ها درآمدی شفاف و پایدار از مالیات بر ارزش افزوده پیدا خواهند کرد و این امر کاملا در چارچوب قانون خواهد بود.
دبیر اتحادیه صنایع بازیافت ایران در خصوص آمار نرم افزا‌های مدیریت پسماند که فعالیتشان را کنار گذاشته اند، گفت: در کل ایران بیش از ۱۵ نرم افزار را شناسایی کرده بودیم که این کار را شروع کرده بودند به جرات می‌توانم بگویم که ۱۰ نرم افزار تعطیل و تعدادی نیز در حوزه‌های کاذبی مثل رمز ارز فعالیت می‌کنند.
به گفته وی؛ نرم افزار‌های فعال در این حوزه هم به شدت از لحاظ اقتصادی مشکل دارند؛ در شهر تهران تعداد نرم افزار‌ها به ۶، ۷ مورد رسیده بود، ولی اکنون دو مورد نرم افزار در تهران فعالیت می‌کنند دلیلش هم وجود موانع و مشکلات بسیار این حوزه است.
صدرنژاد در خصوص حمایت‌ها از نرم افزار‌ها اظهار داشت: ما به عنوان تشکل تخصصی این حوزه در اتاق بازرگانی ایران از تمام ابزارمان در این حوزه استفاده کرده ایم که صدای بخش خصوصی باشیم. سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان شهرداری‌های وزارت کشور، شهرداری‌ها و معاونت علمی فناوری هم می‌دانند چه می‌خواهیم و چه می‌گوییم، ولی مسئله این است نگاهی که وجود دارد نگاه بخشی، بنگاهی و دولتی است و دولت ما فکر می‌کند که می‌تواند تمام کار‌ها را انجام دهد و نیازی به بخش خصوصی ندارد.
وی ادامه داد: ما مشکلمان این نیست نرم افزار‌های خوبی نداریم، مشکل ما این است محیط کسب و کارمان ناسالم است.