بعضی از کشور‌های منطقه با نگاه حسادت و حسرت به صنعت خودروی ایران نگاه می‌کنند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یوسف حجت عضو هیات علمی دانشکده مهندسی دانشگاه تربیت مدرس طی نشستی که با موضوع خودرو و از سوی مجتمع پژوهشی و نوآوری بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد، گفت: متاسفانه جامعه ما در مورد صنعت خودرو دچار جوزدگی است، مردم و مسئولین بدون داشتن اطلاعات کافی قضاوت می‌کنند، قضاوت‌هایی که عمدتا غلط است.

وی افزود: صنعت خودرو یک صنعت مادر و تاثیر گذار است و به دنبال خودش صنایع دیگر را فعال می‌کند. صنعت خودرو یک سرمایه ارزشمند برای کشور ایران است و در مقایسه با بسیاری از کشور‌های همسایه که در حسرت داشتن صنعت خودرو هستند، صنعت خودروی ما با تولید بیش از یک میلیون دستگاه، می‌تواند یک افتخار باشد. بنده از زاویه‌ای دیگر به صنعت خودرو نگاه می‌کنم.

حجت بیان کرد: ذهنیت جامعه ما درباره خودرو بسیار بیشتر از آنچه که باید باشد، منفی است. اگر نگاهی به صنعت خودرو در جهان بندازیم از بین ۲۰ خودروساز بزرگ، ایران در رتبه ۱۱ خودرو سازان قرار گرفته است. با خروج ترامپ از برجام، فرانسوی ها، بدعهدی کردند و خودروسازی ما را رها کردند؛ اما ما توانستیم آنچه را که به کمک فرانسوی‌ها تولید می‌کردیم حالا بدون کمک آن‌ها تولید کنیم.

وی اظهار کرد: بعد از یک افت، مجددا تولید خودرو به بالای یک میلیون دستگاه در سال رسید. این برای صنعت خودروی کشور یک افتخار است، هیچکس این افتخار را نمی‌بیند. طبق آمار جمعیت ایران یک درصد جمعیت دنیا است در صورتی که تولید خودرو کشور ایران ۳/۱ درصد تولید خودروی جهان است، یعنی توانسته ایم بیش از سهم خودمان خودرو تولید کنیم.

حجت اضافه کرد: بعضی از کشور‌های منطقه با نگاه حسادت و حسرت به صنعت خودروی ما نگاه می‌کنند. ما نباید صنعت خودروی خودمان را نابود کنیم اگر مشکل دارد اصلاح کنیم. بنده اعتقاد دارم که یک حرکت خزنده فرهنگی با هدف تخریب ذهنیت مردم نسبت به خودروسازی داخلی وجود دارد و ما متاسفانه این حرکت را داریم می‌پذیریم و حتی به آن دامن می‌زنیم.

وی افزود: طبق آمار از سال ۱۳۸۹ تا سال ۱۴۰۱ قیمت رسمی خودرو حدود ۸ برابر شده است، در حالی که قیمت بسیاری از کالا‌ها بیش از ۲۰ برابر شده، مثلا فولاد نزدیک ۳۰ برابر شده است. اگر قیمت خودرو را با ریال بسنجیم بله افزایش قیمت داشته ایم، اما قیمت خودرو را باید با سطح عمومی قیمت‌ها بسنجیم. به عنوان مثال سال ۱۳۸۹ قیمت خودرو ۱۵ هزار دلار بوده و سال ۱۴۰۱ به ۵ هزار دلار رسیده، یعنی قیمت خودرو به دلار، ثلث شده است. اگر با سکه بسنجیم سال ۱۳۸۹ با ۳۶ سکه می‌توانستیم یک خودرو بخریم، ولی سال ۱۴۰۱ با ۱۰ سکه می‌توانیم یک خودرو بخریم. بازهم قیمت خودرو به بیش از یک سوم کاهش یافته است.

حجت اظهار کرد: در شرایطی که همه قیمت‌ها ۳۰ برابر شده، خیلی ساده نگری است که ۱۰ برابر شدن قیمت خودرو را گران شدن بدانیم. منطق اقتصادی می‌گویید افزایش قیمت خودرو را باید با قیمت ثابت مقایسه کرد نه قیمت جاری. واقعیت این است که خودرو جز کالا‌های است که در سال‌های اخیر «قیمت رسمی» آن نسبت به سایر کالا‌ها به شدت ارزان شده، ولی خیلی‌ها بدون بررسی و محاسبه، به علت جو زدگی این واقعیت را باور نمی‌کنند و نمی‌پذیرند.

وی افزود: مافیای صنعت خودرو آن کسی است که برای خودرو قیمت می‌گذارد و ربطی به خودرو ساز و کارخانه ندارد. مافیا کاری می‌کند که خودروساز با تقبل تمام هزینه‌های تولید، در ازای فروش یک خودرو، ۲۰۰ میلیون عایدی داشته باشد، اما خریدار مورد نظر که هیچ کاری نکرده، ۳۰۰ میلیون تومان نفع ببرد. مردم هم خودرو را با قیمت تعادلی (۵۰۰ میلیون تومان) می‌خرند.

حجت تصریح کرد: یکی دیگر از از ناهنجاری‌های صنعت خودرو ایجاد ناعدالتی در جامعه است، زیرا شهروندان را به دو گروه خوش شانس و بدشانس تقسیم می‌کند و قیمت خودرو برای این دو گروه چند صد میلیون تومان با هم تفاوت می‌کند. رانت تفاوت قیمت دستوری و قیمت تعادلی است. اگر قیمت دستوری نباشد، رانت هم نیست، مثل همه کشور‌های دنیا. دولت با قیمت گذاری دستوری عملا رانت سازی می‌کند. وقتی دولت رانت بسازد، بالاخره یکی آن رانت را می‌خورد. رانت خوار مقصر نیست، رانت ساز مقصر است. خودرو برخلاف بسیاری از کالا‌های دیگر بازار ثانویه دارد یعنی بیش از دو سوم بازار خرید و فروش خودرو بین مردم است. به این ترتیب، دو خودروساز بزرگ انحصاری نیستند، چون سهمی کمتر از ۲۰ درصد بازار را دارند.

وی گفت: دولت روی خرید خودرو سالانه چند صد هزار میلیارد تومان رانت می‌دهد، روی سوخت سالانه ۸۰ میلیارد دلار یارانه می‌دهد یارانه‌ای که تا انتهای سال می‌سوزد و هیج اثری غیر از دود از آن باقی نمی‌ماند. اما برای حمل و نقل عمومی به خصوص مترو حاضر نیست فقط چند میلیارد دلار هزینه کند.