به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، هنرمند ۸۳ ساله سینما و تئاتر در نسخه تازه‌ای از «شاه لیر» ویلیام شکسپیر بازی می‌کند.
مایکل ردفورد دوست صمیمی و همکار پاچینو، کارگردانی نسخه جدید این اثر کلاسیک ادبی را به عهده دارد.
داستان شاه لیر شکسپیر که در حقیقت یک متن نمایشی است، درامی تلخ در رابطه با پادشاهی است که به سرنوشتی دردناک دچار می‌شود.
او که سه دختر دارد، تصمیم به واگذاری مناطق تحت کنترل خود به آن‌ها می‌کند و این در حالی است که به کوچکترین دخترش سهمی نمی‌رسد.
با این وجود، دختر کوچک لیر تنها فرزند اوست که در ایام سخت به یاری پدر می‌آید و مثل دو خواهر بزرگترش به پدر پشت نمی‌کند.
طبق شنیده ها، پاچینو و ردفورد از سال ۲۰۱۸ به دنبال تولید نسخه سینمایی تازه‌ای از شاه لیر بوده اند.
ظاهرا بازنویسی چندباره فیلمنامه اقتباسی و عدم رضایت این دو از متن نوشته شده برای پرده نقره ای، باعث به تعویق افتادن کار تولید شده است.
این در حالی است که کلید فیلمبرداری شاه لیر جدید، برای اوایل سال آینده میلادی زده خواهد شد.
شنیده‌ها حکایت از آن می‌کند که پاچینو و ردفورد به دنبال اجرای تئاتری شاه لیر هم در برادوی آمریکا و وست اند لندن هستند.
این دو پیش از این نسخه سینمایی «تاجر ونیزی» شکسپیر را در سال ۲۰۰۴ روانه پرده سینما‌ها کردند و در سال ۲۰۱۱ نمایش صحنه‌ای آن را به روی صحنه بردند.
نزدیکان پاچینو می‌گویند او برای شاه لیر هم قصد دارد از همین سیاست پیروی کند و بعد از اکران عمومی نسخه سینمایی، آنرا روی صحنه تئاتر بازی کند.
پاچینو که از سوی منتقدان لقب بازیگر افسانه‌ای چند دهه اخیر را گرفته، سالهاست که علاقه اش به ویلیام شکسپیر را در مصاحبه‌ها و کارهایش نشان داده است.
او در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۸ هم دو نمایش معروف دیگر این نمایش نامه نویس کلاسیک انگلیسی «ریچارد سوم» و «جولیوس سزار» را به روی صحنه برد.
صنعت سینما قبل از این بار‌ها داستان شاه لیر را تبدیل به فیلم سینمایی کرده، که مهم‌ترین آن‌ها را گریگوری کوزینتسف و آکیرا کوروساوا در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۵ ساخته اند. فیلم کوروساوا با نام «ران» اکران عمومی شد.
پیتر بروک هم سال ۱۹۷۱ نسخه دیگری از این نمایش را با بازی پل اسکافیلد کارگردانی کرد.
در این بین باید از «خانه غریبه ها» (۱۹۴۹) هم یاد کرد که جوزف منکیه ویچ کارگردانش بود و داستان شکسپیر را به دوران معاصر آورد.
ارسال نظرات