یادداشت/
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، چهلمین دیدار رهبر انقلاب با جامعه‌ی ستایشگران برگزار شد؛ وقتی می‌گوییم چهلمین دیدار، ذهن در اربعین‌ها دنبال کمال و بلوغ می‌گردد، آیا ارتباطی میان این بلوغ و ابلاغی که رهبر انقلاب در این دیدار داشتند وجود دارد؟
ممکن است بپرسید کدام ابلاغ یا دقیقتر بگویم کدام «بلاغ مبین»؟ در مورد این ابلاغ که نقطه‌ی ثقل این دیدار است، خواهم نوشت در ادامه، اما به نظر می‌رسد طبق قاعده‌ی تناسب ظرف و مظروف یا قاعده‌ی تناسب تکلیف و مکلّف، میان این بلوغِ چهل ساله و این «بلاغِ مبین» همخوانی و تناسب وجود دارد وگرنه، ولی حکیم را، تکلیف مالایطاق نشاید!
چهل سال تبیین در مورد جایگاه ستایشگری، ماهیت هیأت، کارویژه‌ها و رسالتها، خوف‌ها و خطرها، باید‌ها و نبایدها... و در نهایت ترسیم مطلوب الگوی ستایشگری، مداومت و استمرار داشتن، به طور طبیعی باعث ایجاد سیر تکاملی و سعه‌ی وجودی این جماعت شده است.
جماعتی که به تعبیر معظم‌له «رسانه‌ی منحصر به فرد شیعه» هستند، حالا بعد از چهلمین دیدار به نظر می‌رسد، متناسب با سیر تکاملی آنان بار سنگینی بر دوش آنان قرار گرفته است. در واقع این تکریمِ کم‌نظیر به معنای انتخاب آماده‌ترین‌ها برای برداشتن سنگین‌ترین وزنه‌هاست؛ چرا که هر تکریمی، تکلیفی در پی دارد.
آن تکلیف، «برداشتن بار جهادِ عظیم دوران ما» یعنی «جهاد تبیین» است بلکه فراتر از پذیرش، پیشرانی این جماعت در جهاد تبیین است!
فارغ از روزمرگی و مواجهه‌ی تشریفاتی با بیانات، باید برای آن آرایش جنگیِ ویژه گرفت.
اگر صف اول نشستن در حسینیه‌ی امام خمینی رحمت‌الله علیه فضیلتی اعتباری است، پیشرانی و طلایه‌داری در این جهاد عظیم، فضلیتی حقیقی‌ست و سبقت گرفتن در این پیشرانی، باید گفتمان غالب جبهه‌ی مداحان شود و این مهم، نیازمند طراحی و تشکیل هسته‌های فکری، عملیاتی و تولید محتوا و مضمون درخور است.
به دیگر بیان؛ این طیفِ عزیز، زمانی می‌توانند، برانگیخته‌گی و حرکتِ عظیم ایجاد کنند و در عین حال نقطه‌زنی کنند که ابتدا خودشان مبتنی بر یک طرح و نظام فکری و عملی دقیق، برانگیخته شوند.
یونس سبزی
ارسال نظرات