به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهره جهانی، دانش‌آموخته دکتری بیوشیمی دانشگاه تهران درباره اهمیت تحقیقات اخیر محققان مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران، گفت: شیوع گستردۀ سرطان پستان در زنان و عدم کارایی دارو‌های شیمی‌درمانیِ متداول به تنهایی، نیاز به یافتن ترکیبات با سمیت کمتر را پراهمیت می‌کند.
وی افزود: مطالعه انجام شده در مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران نشان می‌دهد که دارو‌های مورد استفاده در درمان دیابت دارای نوعی خواص ضد سرطانی هستند؛ اما غلظت‌های مورد استفاده برای مشاهدۀ این اثرات مطلوب در حد بالایی است.
جهانی خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد که بر اثر تیمار با دارو‌های ضددیابت، تولید پروتئین‌های بقاء در سلول‌های سرطانی از طریق یک مسیر جبرانی افزایش پیدا می‌کند و در نتیجه از مرگ سلول‌های سرطانی جلوگیری به عمل می‌آید و همین دلیلی بر افزایش غلظت موثره این دارو‌ها می‌باشد.
محقق رشته بیوشیمی افزود: از طرفی، کورکومین می‌تواند میزان این پروتئین‌های منجر به مقاومت دارویی را کاهش دهد. اما کورکومین در حالت طبیعی برداشت سلولی کمی دارد، در حالی که فرم نانودارویی آن علاوه بر اثرات سمیِ کمتر برای سلول‌های طبیعی، نفوذپذیریِ بهتر و سیمتِ بیشتری نسبت به سلول‌های سرطانی دارد.
جهانی گفت: در مطالعه اخیر که در «آزمایشگاه بیولوژی ساختار» مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران انجام شده است، تیمار هم‌زمان دارو‌های ضد دیابتی به همراه نانوکورکومین، موجب افزایش شدید حساسیت سلول‌های سرطان پستان به دارو‌های ضد دیابتی مانند متفورمین شد.
این یافته‌ها حاصل پژوهش‌هایی است که در قالب رسالۀ دکتری زهره جهانی دانشجوی دکتری بیوشیمی با عنوان «سینرژی فعال‌کننده‌های مسیر AMPK با نانوداروی کورکومین در ایجاد اپاپتوز در سلول‌های سرطان پستان» انجام شده است.