رضا شهریاری، معاون بین الملل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان در گفتگو با خبرنگار گروه استانها خبرگزاری دانشجو، در واکنش به اظهار نظر معاون بهره برداری و بازرگانی راه آهن گفت: از اظهارات مسئولین راه آهن جمهوری اسلامی ایران متعجب شدیم و امیدواریم ناشی از عدم اطلاع ایشان باشد.
وی افزود: بر اساس مستندات متقن و قطعی ارائه شده به راه آهن ج. ا. ا و برخی مراجع ذیصلاح، هیچگونه دروغ پردازی توسط کنسرسیوم توسعه ریلی صورت نگرفته و این ادبیات در شان یک مقام دولتی نیست و تمام نامه نگاریها با راه آهن مانند مستندات حضور بار تجاری در ایستگاه مرزی شمتیغ ایران توسط همکاران مجموعه قابل انتشار است و بهتر است اجازه بدهید پرده از برخی ابهامات برداریم تا اذهان روشن شود و مانع از ذبح کردور خواف-هرات در بدو تولد شویم.
وی ادامه داد: ورود قطار ترانزیت به کشور بر اساس سیاستهای ابلاغی بالادستی و دستور مدیران وزارت راه و شهرسازی صورت پذیرفت. حدود ۲۰ روز قبل از ورود قطار، موضوع بهره برداری تجاری و حمل بار ترانزیت از جانب کنسرسیوم به راه آهن اعلام شده است. همچنین حدود ۱۰ روز قبل از ورود قطار، استانداری خراسان رضوی اقدام به مکاتبه با راه آهن و اعلام ورود قطار ترانزیتی به مقصد ترکیه نموده است.
شهریاری مطرح کرد: مدیران کل مربوطه در راه آهن، در همان تاریخ (۲۰/۰۱/۱۴۰۳) طی مکاتبات داخلی خود خطاب به آقای جعفری، موضوع ورود قطار ترانزیت را متذکر شده اند و رونوشتهای آن را به کنسرسیوم و استانداری خراسان رضوی ارسال شده است، اما از ترس برخورد مدیرعامل راه آهن، منکر این موضوع شده اند.
وی درباره طرح موضوع عدم هماهنگی با راهآهن جمهوری اسلامی ایران افزود: ایراد عدم هماهنگی با گمرک نیز دیگر مطلب کذبی است که در اطلاعیه و مصاحبه مدیران راه آهن مطرح شده است. این هماهنگی تاکنون بیش از ۲۰ مرتبه برای ۲۰ رام قطار قبلی صورت گرفته و در خصوص قطار فوق الذکر نیز این هماهنگی توسط استانداری خراسان رضوی با ناظر محترم گمرکات استان خراسان رضوی انجام شده بود که جای تقدیر و سپاس از حسن همکاری گمرک را دارد.
شهریاری درباره قرارداد با طرف افغانستانی گفت: بر اساس قرارداد مورخ ۱۶/۰۹/۱۴۰۲ با هیئت حاکمه افغانستان و اعضای رئیس راه آهن و ریاست الوزرای افغانستان، بهره برداری کامل از خط ریلی برون مرزی خواف-هرات به کنسرسیوم ریلی واگذار شده است و راه آهن میبایست مباحث مربوط به بهره برداری در خاک افغانستان را با این کنسرسیوم هماهنگ کند که متاسفانه علی رقم تاکیدات فراوان نماینده محترم رئیس جمهور، وزیر محترم راه و شهرسازی و ... راه آهن هنوز به پذیرش کنسرسیوم تن نداده است.
معاون بین الملل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان مطرح کرد: حتی با فرض محال عدم هماهنگی و قصور از سمت کنسرسیوم توسعه ریلی یا همان کارشناس فنی قطار که معاون راه آهن به آن استناد میکنند، میبایست ادامه سیر قطار صورت میپذیرفت تا اشکالات و کاستیهای کار بروز و ظهور میکرد تا باعث کسب اعتبار برای کشور میشد. کنسرسیوم توسعه ریلی به عنوان بخش خصوصی تمام توان خود را برای بالا بردن اعتبار کشور در میان جنگ جایگزینی کریدورها در منطقه انجام داد و انتظار استقبال از سوی راه آهن و دفاع از این کریدور را داشت که توقیف لکوموتیو و متوقف کردن قطار نشان دهنده اراده مخالف مدیران راه آهن است.
وی اضافه کرد: صحبت کردن از مجوز سیر تنها ۱۰ واگن از سوی مدیرعامل محترم راه آهن نشان دهنده عدم درک صحیح از منافع ملی است و دیگر تحمل تجربه تلخ مسیر شلمچه-بصره در کریدور خواف-هرات امکان پذیر نیست.
شهریاری برای شفافیت بیشتر اقدامات در این زمینه مطرح کرد: ضمن اعلام آمادگی به اصحاب رسانه جهت برگزاری نشست خبری و ارائه مستندات متقن با حضور مسئولین راه آهن ج. ا. ا، به اطلاع میرساند مناسبات بین المللی جایی برای تسویه حسابهای شخصی مدیر راه آهن نیست و میبایست هرچه سریعتر با شرایط فعلی جهت جبران عقب ماندگی از میزان ترانزیت کشور و کریدورهای همجوار شرایط تجاری سازی این خط فراهم گردد و رفع نواقص جزئی نیز مانند سایر خطوط ریلی در طول دوران بهره برداری برطرف شود.
معاون بین الملل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان پیشنهاد داد: در نهایت اعزام روزانه ۲ رام قطار عملیاتی و تجاری در این محور با هدف توسعه توام با بهره برداری از این محور ریلی مورد درخواست صریح این کنسرسیوم بوده و مکررا به راه آهن کشور اعلام شده که تمامی بار مسئولیتهای امنیتی و فنی در خاک افغانستان را پذیرفته و برای تامین لکوموتیو، واگن، تعمیرات، پرسنل و ... از امکانات کنسرسیوم استفاده خواهیم کرد و لذا تهدیدی متوجه راه آهن کشور نیست.
رضا شهریاری در پاسخ به این سوال که فکر میکنید این مسئله چه زمانی حل خواهد شد و قطار حرکت میکند، افزود: انشاءالله با هماهنگیهای صورت گرفته با جناب دکتر بذرپاش، وزیر محترم راه و شهرسازی پیشبینی میکنیم قطار طی دو روز آینده با آزاد سازی لوکوموتیومان توسط راه آهن مجددا شروع به سیر و حرکت کند.