آیا رژیم صهیونیستی "بیماری گال" را در میان اسرای فلسطینی گسترش داده است؟

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از رأی الیوم: به‌تازگی، بیماری گال (اسکابیس) به‌طور گسترده‌ای در میان اسرای فلسطینی در تمام زندان‌های رژیم اشغالگر صهیونیستی شیوع یافته است. برخی از اسرا به بیماری‌های پوستی دیگری نیز مبتلا شده‌اند که ماهیت آن‌ها هنوز مشخص نیست. از دلایل اصلی شیوع این بیماری، علاوه بر شکنجه، مجموعه‌ای از اقدامات سرکوبگرانه و مجازاتی است که مدیریت زندان‌ها پس از عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر سال گذشته بر اسرا تحمیل کرده است. این اقدامات شامل محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق طبیعی انسانی مانند ممنوعیت استحمام، قطع آب و مصادره تمام وسایل بهداشتی شخصی مانند صابون، شامپو، خمیر دندان و عدم اجازه به اسرا برای اصلاح و کوتاه کردن مو می‌شود.

اسرا همچنین از داشتن لباس و لوازم شخصی محروم هستند، به‌جز آن‌هایی که به تن دارند و مجبورند آن‌ها را شسته و منتظر بمانند تا خشک شوند یا در حالت خیس بپوشند. این شرایط، در کنار ازدحام شدید در بخش‌های مختلف به‌دلیل افزایش روزانه دستگیری‌ها و حبس اسرا در سلول‌هایی که نور خورشید در آن‌ها وجود ندارد، و انتقال عمدی بیماران مبتلا به بیماری‌های واگیردار از یک بخش به بخش دیگر، به شیوع گسترده بیماری‌ها و افزایش تعداد مبتلایان کمک کرده است. در میان مبتلایان، کودکان اسیر نیز وجود دارند، به‌ویژه در زندان بدنام مجدو.

وضعیت بهداشتی و انسانی داخل اتاق‌های بازداشت در زندان‌های رژیم صهیونیستی بسیار وخیم است؛ هیچ تهویه مناسب وجود ندارد و به‌دلیل محرومیت اسرا از مواد نظافتی، حشرات در همه‌جا پراکنده‌اند. علاوه بر این، بدن اسرا نیز به‌دلیل محرومیت از هواخوری یا کاهش زمان آن به مدت بسیار کوتاه، در معرض نور خورشید و هوا قرار نمی‌گیرد. تمامی این عوامل منجر به شیوع بیماری گال شده است که توسط یک انگل کوچک ایجاد می‌شود که در پوست حفره ایجاد کرده و تخم‌گذاری می‌کند. هنگامی که فردی به این بیماری مبتلا شود، باید به‌سرعت خودش و تمام کسانی که با او زندگی می‌کنند، تحت درمان قرار گیرند تا از انتقال انگل‌ها به دیگران جلوگیری شود.

گال یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های پوستی واگیردار است که با خارش شدید پوست به‌ویژه در ساعات شب همراه است و ممکن است به ترکیدگی پوست، بروز جوش‌های پوستی و حتی زخم‌های پوستی و عوارض خطرناکی مانند مسمومیت خون، بیماری‌های قلبی و مشکلات کلیوی منجر شود. این بیماری باید فوراً با نسخه‌های پزشکی که شامل کرم‌های پوستی، قرص‌ها و داروهای خوراکی هستند، درمان شود. گال به‌سرعت از طریق تماس نزدیک با فرد مبتلا یا استفاده از وسایل شخصی مانند حوله، لباس و ملافه فرد مبتلا گسترش می‌یابد.

در چارچوب سیاست‌های شکنجه و سرکوب روزافزون رژیم صهیونیستی علیه اسرای فلسطینی که یکی از وجوه جنگ نابودی مداوم را تشکیل می‌دهد و با هدف افزایش رنج اسرا اجرا می‌شود، مدیریت زندان‌های رژیم اشغالگر در زندان‌های نقب، مجدو، نفحه و ریمون به وکلایی که به‌طور مکرر از اسرا بازدید می‌کنند، اعلام کرده است که دیدارهای برنامه‌ریزی شده لغو شده است، بدون تعیین مدت زمان مشخص، با این ادعا که به دلیل شیوع گسترده بیماری گال در میان اسرا، قرنطینه به تمام بخش‌های اسرا تحمیل شده است.

بر اساس ده‌ها گزارش و شهادتی که وکلا از زندانیان در داخل زندان‌های رژیم صهیونیستی ارائه داده‌اند و همچنین گواهی اسرا که پس از آزادی منتشر شده‌اند، بیماری گال از چند ماه پیش در چندین زندان مرکزی به‌طور گسترده شیوع یافته است. مدیریت زندان این بیماری را به ابزاری برای شکنجه و سرکوب تبدیل کرده است. آن‌ها به‌طور عمدی مرتکب جنایات پزشکی علیه اسرا شده و از درمان آن‌ها خودداری کرده‌اند و هیچ اقدامی برای جلوگیری از شیوع بیماری انجام نداده‌اند. برخی وکلا شرایط بسیاری از زندانیان را که پس از مدتی از ابتلا برای دیدار خارج شده بودند، توصیف کرده‌اند که بدنشان از اثرات شدید خارش، خونریزی و زخم شده بود.

مدیریت زندان‌های رژیم صهیونیستی مسئولیت کامل زندگی و سرنوشت زندانیان را بر عهده دارد، به‌ویژه که در زندان‌هایی که بیماری گال در آن‌ها شیوع پیدا کرده است، ده‌ها اسیر بیمار وجود دارند که برخی از آن‌ها از بیماری‌های مزمن و خطرناک و ضعف در سیستم ایمنی رنج می‌برند. بیماری‌ها به دلیل سیاست گرسنگی و کمبود غذا و نوشیدنی و محدودیت در تنوع غذایی و ازدحام زندانیان تشدید شده است، به‌طوری که ۲۰ زندانی در یک اتاق که ظرفیت ۸ نفر را دارد، نگهداری می‌شوند. همچنین کمبود مواد نظافتی و استحمام محدود (یک دقیقه برای هر اسیر) و تبادل لباس‌ها و وسایل شخصی میان اسرا و عدم ارائه درمان لازم برای آن‌ها به تشدید بیماری‌ها منجر شده است.

آنچه اسرا با آن مواجه هستند، یک سریال وحشتناک، نازی و فاجعه‌بار است و این مسئله دیگر فقط یک سیاست بی‌توجهی پزشکی ساده مانند گذشته نیست، بلکه محرومیت کامل از درمان و تعمد در گسترش بیماری‌ها در میان اسرا است. این وضعیت تنها به یک زندان یا یک بیماری خاص محدود نمی‌شود، بلکه بیماری‌های پوستی، دستگاه گوارش، کلیه و دندان‌ها به‌طور واضح گسترش یافته‌اند. همچنین اسرا در حین بازداشت با زخم‌ها و شکستگی‌های متعدد ناشی از شکنجه‌های شدید در زندان‌های ریمون، نفحه، نقب، مجدو و عوفر و دیگر زندان‌ها روبرو هستند.

نکته قابل توجه این است که چندین اسیر اخیراً به دلیل فشارهای روانی که در زندان‌ها متحمل شده‌اند، تحت عمل‌های جراحی قلب قرار گرفته‌اند و مدیریت رژیم اشغالگر همچنان موانع بزرگی برای پیگیری وضعیت بیماری اسرا ایجاد می‌کند، هرچند که اکثر آن‌ها، بدون اغراق، به بیمارانی نیازمند درمان تبدیل شده‌اند و بسیاری از آن‌ها پس از آزادی همچنان از بیماری‌ها و مشکلات جسمی و روانی رنج می‌برند. اسیر فاروق الخطیب نمونه‌ای بارز از قربانیان جنایات پزشکی مکرر است.

صحبت ما اینجا فقط درباره اسرای کرانه باختری و قدس است، اما اسرای غزه شرایط بدتری را تجربه می‌کنند، جایی که رژیم اشغالگر عمل‌های جراحی و قطع اعضای بدن را بدون بیهوشی و در اردوگاه‌های ارتش و بدون استفاده از وسایل پزشکی لازم انجام می‌دهد. شایان ذکر است که زندان‌های نقب و مجدو از بزرگ‌ترین زندان‌هایی هستند که هزاران اسیر را در خود جای داده‌اند و تعداد آن‌ها تا اوایل ماه می ۲۰۲۴ بیش از ۹۳۰۰ نفر بوده است. این آمار شامل زندانیان غزه که تعداد آن‌ها هزاران نفر تخمین زده می‌شود، نمی‌شود؛ مردان، زنان و کودکان.

سیاست جنایتکارانه رژیم اشغالگر باعث شده که وضعیت سلامت اسرا به‌طور منظم رو به وخامت رود. شکنجه، سرکوب، غارت و محرومیت از خواب و گرسنگی نیز در ماه‌های اخیر افزایش یافته است. مدیریت زندان‌ها همه جزئیات مربوط به زندگی اسرا را به ابزارهای شکنجه و سرکوب تبدیل کرده و نیاز اسرا به درمان را به یک مسیر تحقیر و خواری برای محرومیت از حق درمانشان تبدیل کرده است. در حالی که اسرا پیش از این با تأخیرات زیادی در دریافت حداقل درمان مواجه بودند، اکنون با جنایات پزشکی بزرگ‌تر و شدیدتری نسبت به مراحل قبل از جنگ نابودی مستمر روبرو هستند.

علاوه بر ضرب‌وجرح‌های شدید و وحشیگری‌های تاریخی و سیستماتیک و ثابت که توسط سیستم زندان انجام می‌شود با هدف کشتن اسرا و ایجاد بیماری‌های مزمن که درمان آن‌ها بعداً دشوار خواهد بود، وضعیت سلامتی اسرا بدتر شده است و بیماری‌های جدیدی برای زندانیان و اسیران سالم ایجاد کرده است. این مسئله باعث دشواری بزرگ در کار سازمان‌های محلی و بین‌المللی تخصصی در تعیین تعداد موارد بیماری‌های مختلف در زندان‌های رژیم صهیونیستی شده است.