به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امروز سه شنبه ۱۰ مهر مصادف است با سالروز شهادت مسعود آشوری؛ شهیدی که در نخستین ماه از آغاز جنگ تحمیلی در سال ۵۹، به همراه دیگر همرزمانش برای مقابله با متجاوزان بعثی به دشت آزادگان اعزام شد و بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
آشوری در مرداد سال ۱۳۳۳ در یکی از روستا‌های اراک دیده به جهان گشود و از دوران کودکی به مجالس قرآن و اهل بیت علاقه داشت و اهتمام او به فرایض دینی مثل نماز و روزه زبانزد بود.
او در سال ۱۳۵۲ پس از اخذ دیپلم، در دانشکده افسری پذیرفته شد و بعد از فارغ‌التحصیلی، برای طی دوره مقدماتی زرهی به مرکز آموزش زرهی شیراز منتقل شد و در لشکر ۹۲ مشغول به خدمت شد. او در طی سال‌های اول انقلاب، سنگین‌ترین وظایف را در بازسازی منطقه نظامی خود بر عهده داشت.
شهید آشوری تحصیلات تکمیلی را در دانشکده افسریه تهران سپری کرد و با آغاز جنگ تحمیلی خدمت خود را در پادگان حمیدیه خوزستان ادامه داد و فعالیت‌های سیاسی بسیاری انجام داد. تعهد و ولایت مداری شهید موجب شد تا وی به عنوان مسئول عقیدتی سیاسی لشکر ۹۲ زرهی اهواز منصوب شود و در کنار وظایف نظامی، آموزش کارکنان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خوزستان را نیز بر عهده گرفت.
حضرت آیت الله خامنه‌ای که در آن زمان نماینده حضرت امام (ره) در شورای عالی دفاع بودند و در جبهه‌ها حضور پیدا می‌کردند، طی سخنانی در ۱۸ مهر با قرائت وصیت نامه شهید آشوری افزودند: لازم است برای این‌که روحیه برادران ما را در جبهه جنگ بدانید، من وصیتنامه یک افسر جوان را که چند روز قبل شهید شده است برای شما بخوانم؛ کوتاه، پرمغز، حاکی از بصیرت. شهید ما، سروان آشوری است، مستقر در پادگان دشت‌آزادگان.
«به نام حیّ قیوم مهربان لایزال. آفتاب عمر چه زود غروب می‌کند. آن گاه تقدیر این چنین باشد و خدا خواهد که انسانی دنیا را وداع گوید. اما چه زیباست که این تقدیر به نظافت قلب مهربان مادری باشد که فرزند دلبندش را در آغوش گیرد و این تناسب میسّر نباشد مگر با شهادت در راه الله و مکتب و وطن، کاش تقدیرم چنین باشد» و این آرزو برآورده شد.
«کاش تقدیرم چنین باشد، مرگ با افتخاری را که بار‌ها به آن نزدیک شده‌ام ولی نصیبم نشده است، شاید لایق شهید بودن نیستم، زیرا که شهید مقامی بالا و والا را دارد و من فردی گناهکار و خوارم. اینک که با یاد خدا به جبهه می‌روم، نه برای انتقام، بلکه به منظور احیای دینم و تداوم انقلابم پای در چکمه می‌کنم و خدا را به یاری می‌طلبم و از او می‌خواهم که هدایتم کند به آن سو و آن راه که خود صلاح می‌داند و هدفم خدا، مکتبم اسلام و مرادم روح‌الله است. هر قدمی که بردارم و هر گلوله‌یی که شلیک کنم و قلب دشمن را هدف سازم، به یاد خدا باشم و برای هر گلوله‌ای که به تنم خورد به یاد خدا تحمل کنم و دردش را، زجرش را که شیرین‌تر از عسل است. خدانگهدار. مسعود آشوری»
ح️ضرت آیت الله خامنه‌ای ادامه دادند: این، روحیه سرباز ماست، این روحیه افسر جوان ماست. همه رزمندگانی که در خط مقدم جبهه می‌جنگند، کم و بیش چنین روحیه‌ای دارند، این چیز توصیف‌ناپذیری است. در جنگ، ارزش واقعی و سرنوشت واقعی را این معین می‌کند.
در تیر سال ۱۴۰۰ برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس رشادت و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب و دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام، مسعود آشوری که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستاده‌اند، تعلق گرفت.
نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.