نگاهی به تهدیدات توخالی ترامپ؛ از نابودی کره شمالی تا به آتش کشیدن خاورمیانه
گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از رای‌الیوم: پس از شام خصوصی که دونالد ترامپ به افتخار سارا نتانیاهو برگزار کرد، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا بلافاصله تهدید کرد که اگر اسیران اسرائیلی در تونل‌های نوار غزه که تحت حفاظت گردان‌های «قسام» و «سرایا القدس» قرار دارند، تا پیش از ۲۰ ژانویه (روز آغاز ریاست‌جمهوری‌اش) آزاد نشوند، منطقه خاورمیانه را به آتش خواهد کشید.
ترامپ پا را فراتر گذاشته و تهدید کرد که اگر اسیران آزاد نشوند، گروه‌های مقاومت فلسطینی، به‌ویژه رهبران حماس و جهاد اسلامی، بهای سنگینی خواهند پرداخت.
تهدیدات بی‌اثر ترامپ
در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ، او تهدیدات مشابهی مطرح کرد؛ از نابودی کره شمالی و مجبور کردن چین به تسلیم، تا فشار بر مکزیک برای پرداخت هزینه دیوار مرزی و تهدید به تبدیل ایران به هیروشیما در صورت واکنش به ترور سرداران شهید قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس. با این حال، ترامپ، که به پرمدعایی و دروغ‌گویی شهره است، هرگز جرأت اجرای این تهدیدات را نیافت. تنها تهدیدی که عملی کرد، خروج از توافق هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۷ بود که نتیجه‌ای معکوس داشت و هدیه‌ای بی‌سابقه به ایران اعطا کرد؛ تا جایی که اکنون ایران عملاً و نظراً به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای غیررسمی شناخته می‌شود.
ترامپ باید بداند این تهدیدات حتی یک مو از سر کوچک‌ترین نوزاد گرسنه یا زخمی در نوار غزه قهرمان را تکان نخواهد داد. اگر شریک او در جنگ نسل‌کشی و پاکسازی قومی، نتانیاهو، که از تمام تسلیحات کشتار جمعی خود برای بمباران غزه استفاده کرد و بیش از ۴۵ هزار شهید (سه‌چهارم آنها کودک و زن) برجای گذاشت و ۹۵ درصد خانه‌های مردم غزه را ویران کرد، نتوانست این اسرا را آزاد کند و حتی با توانایی‌های اطلاعاتی پیشرفته ساخت آمریکا به آنها دسترسی نیافت، ترامپ چه چیزی قوی‌تر و مؤثرتر از آن دارد؟ آیا غزه را با بمب هسته‌ای نابود می‌کند، همان‌طور که دوست جنایتکارش، سناتور لیندسی گراهام، پیشنهاد داده بود؟
گردان‌های القسام و همتای آن، سرایا القدس، تحت این فشار‌های خونین اسرائیلی تسلیم نشدند و طی ۱۴ ماه گذشته نیز اسرا را آزاد نکردند. تمام فشار‌ها و دور‌های مذاکراتی که آمریکا با همراهی برخی کشور‌های عربی ترتیب داده بود، شکست خورد و هیچ‌کدام از شروط مقاومت از بین نرفت.
پنج نکته برای یادآوری به ترامپ
او احتمالاً این نکات را در میان شادی پیروزی بر رقیب ساده‌لوحش، کامالا هریس، فراموش کرده است:
۱. مقاومت فلسطین قدرتمند و فعال است. این مقاومت خسارات عظیم و تحقیرآمیزی به دشمن اسرائیلی وارد کرده و شجاعت و قهرمانی رزمندگانش را در میدان نبرد به نمایش می‌گذارد. هیچ‌یک از مبارزان تسلیم نشده و همه تا شهادت جنگیده‌اند.
۲. خاورمیانه دیگر تحت کنترل ناو‌های آمریکایی نیست. در حال حاضر هیچ ناو هواپیمابر آمریکایی در منطقه حضور ندارد. این دستاورد به لطف موشک‌های مبارک یمن حاصل شده است. برای نمونه، حمله اخیر موشک‌های بالستیک یمنی به ناو هواپیمابر «آبراهام لینکلن» که آن را به‌شدت آسیب‌زده و مجبور به فرار کرد. همچنین، یک موشک فراصوت یمنی به‌تازگی پایگاه نظامی‌ای را در قلب یافای اشغالی هدف قرار داد.
۳. آمریکا جرأت پاسخ به ایران را ندارد. ترامپ هرگز نتوانست به سرنگونی پهپاد پیشرفته آمریکایی توسط ایران در سال ۲۰۱۹ واکنشی نشان دهد. این پهپاد از نوع «آرکیو-۴ گلوبال هاوک» و به ارزش ۳۰۰ میلیون دلار بود که با انحراف چند متری به خاک ایران توسط یک موشک سرنگون شد.
۴.آمریکا با تحقیر از افغانستان خارج شد. خروج تحقیرآمیز نیرو‌های آمریکایی از افغانستان، تنها چند ماه پس از انتقال قدرت به بایدن، جهان را شوکه کرد و نمایش شکست آمریکا در مدیریت جنگ‌ها بود.
۵.ضعف ترامپ در برابر قدرت‌های جهانی مشهود است. ترامپ دیگر کسی را نمی‌ترساند. او حتی در نسخه جدید خود جرأت نکرد یک کلمه انتقاد از ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، که کشورش را در دشت‌ها و سواحل اوکراین شکست داده و بیش از ۲۰ درصد از اراضی این کشور را به روسیه الحاق کرده، بیان کند. همچنین او حتی جرأت نکرد نام چین را بر زبان بیاورد، درحالی‌که این کشور دشمن شماره یک او در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش بود.
نباید از یاد برد که ترامپ حتی در برابر کره شمالی و رهبرش، کیم جونگ اون، نیز تحقیر شد. او را به هانوی و سنگاپور کشاند و در دو نشست سران که برگزار شد، ترامپ سرافکنده به واشنگتن بازگشت.
شاید تنها کسانی که هنوز از ترامپ و تهدیداتش می‌ترسند برخی از کشور‌های عربی باشند که او در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش آنان را مجبور به پذیرش عادی‌سازی روابط تحقیرآمیز و معامله قرن کرد. اما زمانه تغییر کرده است و اکنون نیروی بزرگی به نام «محور مقاومت» وجود دارد که سری قدرتمند و دستانی بلند دارد. افزون بر این، سازمان جدید و قدرتمند «بریکس» نیز شکل گرفته است، و پیش‌بینی می‌شود تا پایان دوره دوم ریاست‌جمهوری احتمالی ترامپ در کاخ سفید (چهار سال)، دلار آمریکا نفس‌های آخرش را بکشد.