به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ابر شعله‌های غول‌پیکر تقریباً هر ۱۰۰ سال یک‌بار از ستاره‌های خورشید مانند سر برمی‌آورند و به‌اندازه انفجار هزار میلیارد بمب هیدروژنی انرژی آزاد می‌کنند. آیا این می‌تواند به این معنی باشد که زمان فوران ستاره ما خورشید، مدت‌هاست که سررسیده است؟
دانشمندان موسسه تحقیقاتی ماکس پلانک برای تحقیقات منظومه شمسی (MPS) در آلمان از داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا استفاده کردند تا درخشندگی ۵۶۴۵۰ ستاره شبیه به خورشید را مشاهده کنند. نوسانات در روشنایی ستاره، احتمالاً نشانه‌ای از این است که ستاره در حال تجربه فوران یک شعله، انفجار و ساطع‌شدن انرژی از سطح است که ناشی از آزاد شدن ناگهانی انرژی مغناطیسی ذخیره‌شده در جو آن است.
مطالعه تمام آن ستاره‌ها نشان داد که ابر شعله‌ها ۱۰ تا ۱۰۰ برابر بیشتر ازآنچه قبلاً تصور می‌شد فوران می‌کنند. محققان ۲۸۸۹ ابر شعله را در ۲۵۲۷ ستاره از ۵۶۴۵۰ ستاره مشاهده‌شده شناسایی کردند، این به این معنی است که به‌طور متوسط هر قرن یک‌بار یک ستاره مشابه خورشید، ابر شعله تولید می‌کند. این‌که ستارگانی مانند خورشید، مستعد چنین ابر شعله‌های مکرری هستند، شگفت‌آور است.
خورشید ما چطور؟
ستارگانی که در این مطالعه مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند، دمای سطح و درخشندگی مشابهی با خورشید دارند که نشان می‌دهد رفتاری مشابه با خورشید ما دارند. ما نمی‌توانیم خورشید را در طول هزاران سال رصد کنیم. در عوض، می‌توانیم رفتار هزاران ستاره بسیار شبیه به خورشید را در دوره‌های زمانی کوتاه زیر نظر بگیریم.
دوره‌های افزایش فعالیت خورشیدی دائماً سیاره ما را تکان می‌دهند، اما خورشید در قرن گذشته ابر شعله بزرگی ساطع نکرده است. اگر ابر شعله‌ای ساطع می‌شد، نادیده گرفتن آن غیرممکن بود، شبکه‌های برق از کار می‌افتادند، ارتباطات رادیویی به‌شدت مختل می‌شد و ماهواره‌ها آسیب می‌دیدند که منجر به وقفه در سیستم‌های ناوبری مانند GPS می‌شد.
در سال ۱۸۵۹، جهان شدیدترین طوفان ژئومغناطیسی ثبت شده در تاریخ را تحمل کرد که به رویداد Carrington معروف است. سیستم‌های ارتباطی تلگراف به معنای واقعی کلمه در آتش سوختند. شفق‌های شمالی تا جنوب کوبا و هاوایی مشاهده شدند و طبق گزارش‌ها نور شفق به‌قدری بود که مردم می‌توانستند تنها با نور آن، روزنامه بخوانند.
اما آنچه جالب است بدانید این است که تمام این اتفاقات تنها به خاطر یک شراره خورشیدی ایجاد شد. انرژی تولیدشده توسط آن شراره خورشیدی فقط یک‌صدم انرژی یک ابر شعله بود. اگر پژوهشی که اخیراً در حال انجام است به نتیجه برسد، حاکی از آن خواهد بود که خورشید احتمالاً خود را برای فورانی عظیم‌تر آماده می‌کند.