به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، «ویلیام روتو» در سخنانی به مناسبت سال جدید میلادی گفت که «مواردی از اقدامات تندروانه و خارج از صلاحیت» توسط نیرو‌های امنیتی انجام شده، اما به جزئیات این مساله اشاره‌ای نکرد.
رئیس جمهوری کنیا در عین حال تاکید کرد: مساله مهم این است که به یاد داشته باشیم، هر آزادی محدودیت‌های خود را دارد و نظم و امنیت عمومی همواره باید بر خواست آزادی بی حد و مرز ارجحیت داشته باشد.
در روز‌های گذشته شهر «نایروبی» پایتخت کنیا شاهد اعتراضات به گفته معترضان، علیه «موجی از آدم‌ربایی و ربایش منتقدان دولت» بوده است.
گروه‌های حقوق بشری ادعا می‌کنند که ده‌ها تن از مردم کنیا در ماه‌های اخیر ربوده شده‌اند و این مساله را ناشی از اقدامات فرا قانونی نیرو‌های امنیتی و پلیس کنیا قلمداد کرده‌اند.
در تظاهرات روز دوشنبه، پلیس اقدام به شلیک گاز اشک‌آور برای متفرق کردن معترضان کرد.
رئیس جمهور کنیا پیش از این، ناپدید شدن شماری از افراد در این کشور را «فیک نیوز» (اخبار جعلی) توصیف کرده بود، اما اکنون در یک تغییر موضع آشکار، وعده توقف ربایش منتقدان دولت را داد.
مقامات دولتی در کنیا پیش از این گفته بودند که دولت در قتل یا آدم‌ربایی غیرقانونی دخالتی ندارد و در برابر چنین اقداماتی اغماض نخواهد کرد. بنا به ادعای مخالفان دولت، افرادی که در ماه‌های اخیر ناپدید شده‌اند، عمدتا از جوانان منتقد روتو بوده‌اند از جمله دو جوانی که یک تصویر ساخته شده با هوش مصنوعی از رئیس جمهور را در تابوت منتشر کرده بودند.
رئیس جمهور کنیا در سخنان خود، این حوادث را به گسترش دستکاری‌های دیجیتالی از جمله فعالیت‌های زیان‌بار در رسانه‌های اجتماعی مرتبط دانست و افزود: این (رویدادها) نشانه‌های روشنی از این مساله هستند که بافت اخلاقی ما با خطر پوسیدگی رو به رو است.
از سوی دیگر، «کمیسیون ملی حقوق بشر» کنیا گزارش داد که تنها در ماه دسامبر ۷ نفر ربوده شده‌اند که ۶ نفر از آنها هنوز مفقود هستند و از ماه ژوئن (خرداد) تاکنون ۸۲ مورد ناپدید شدن افراد گزارش شده که سرنوشت ۲۹ نفر از آنان هنوز نامعلوم است.
کشور کنیا با نام رسمی «جمهوری کنیا» با وسعت ۵۸۰ هزار کیلومتر مربع در شرق آفریقا واقع و با کشور‌های تانزانیا، اوگاندا، سودان جنوبی، اتیوپی و سومالی همسایه و از شرق به اقیانوس هند متصل است. این کشور بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۹ نزدیک به ۴۸ میلیون نفر جمعیت دارد که ۸۵ درصد آنها مسیحی، ۱۱ درصد مسلمان و بقیه پیرو ادیان دیگر هستند. کنیا در سال ۱۹۶۳ استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد.