اختراعات ایجاد شده توسط هوش مصنوعی / ایجاد تعادل بین نوآوری با دقت افشا

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در مقاله‌ای که در Nature Biotechnology منتشر شده است، سه نویسنده همکار وابسته به دانشگاه استنفورد، از جمله پروفسور لیزا لاریمور اوئلت، پروفسور دانشکده حقوق استنفورد، به موضوعی می‌پردازند که اهمیت فزاینده‌ای در تقاطع قانون و فناوری دارد: نحوه استفاده از هوش مصنوعی برای تدوین و برقراری ارتباط. دانش ممکن است بر سودمندی ادبیات فنی برای محققان و نوآوران بعدی تأثیر بگذارد. به طور خاص، آنها بررسی کردند که چگونه استفاده رو به رشد از هوش مصنوعی در فرآیند پیش نویس ثبت اختراع، چالش‌های موجود در مورد الزامات افشای قانون ثبت اختراع را تشدید می‌کند.

قانون ثبت اختراع مستلزم آن است که مخترعان نه تنها اختراعات خود را توصیف کنند، بلکه این کار را با وضوح کافی انجام دهند تا فردی که در زمینه مربوطه مهارت دارد بتواند کار را تکرار کند. این الزامات افشای به انتشار دانش در مورد اختراعات جدید کمک می‌کند و بخش مهمی از آنچه جامعه در ازای اعطای حقوق انحصاری مخترعان برای اختراعات خود به دست می‌آورد است.

به گفته نویسندگان چگونه هوش مصنوعی بر افشای اختراعات تاثیر می‌گذارد؟ با این حال، آنها می‌نویسند که اجرای استاندارد‌های افشا از لحاظ تاریخی ناسازگار بوده است. بررسی کنندگان ثبت اختراع، که تحت محدودیت‌های زمانی فشرده و با آموزش گاهی محدود کار می‌کنند، اغلب ارزیابی تازگی و بدیهی بودن را بر ارزیابی کیفیت افشا اولویت می‌دهند.

لیزا اوئلت و نیکلاس تی اوئلت، استاد مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه استنفورد، پروفسور دین اف جانسون، استاد حقوق، می‌نویسد: هوش مصنوعی خطا‌ها را در اعطای نادرست حق ثبت اختراعات ضعیف و انکار نادرست اختراعات بر اساس مراجع قبلی ایجاد شده توسط هوش مصنوعی که در واقع آن اختراعات را فاش نمی‌کند، تشدید می‌کند. " ویکتوریا فانگ، JD '۲۴، بازرس سابق ثبت اختراع و علائم تجاری ایالات متحده که در زمان دانشجویی در حقوق استنفورد در این مطالعه همکاری کرد.

اما به گفته نویسندگان، ظهور پیش‌نویس ثبت اختراع هوش مصنوعی فرصتی برای اصلاح فرآیند بررسی پتنت و ارتقای نوآوری فراهم می‌کند.

لیزا اوئلت، نویسنده کتاب موردی پیشرو در زمینه حقوق ثبت اختراع و مجموعه بزرگی از پژوهش‌های علمی که بر تجربیات و نظری تمرکز دارد، می‌گوید: اختلال در روند پیش نویس و بررسی پتنت ایجاد شده توسط هوش مصنوعی به ما فرصتی می‌دهد تا افشای اطلاعات در سراسر سیستم ثبت اختراع را بهبود بخشیم. مشکلات حقوق مالکیت معنوی و نوآوری

افزایش اجرای قوانین افشای موجود و تشدید الزامات برای محدود کردن اعطای پتنت به افرادی که کار‌های اختراعی واقعی انجام داده‌اند، دفاتر ثبت اختراع را بهتر برای انجام کارشان مجهز می‌کند و سیستم ثبت اختراع را به طور کلی بهبود می‌بخشد.

نویسندگان این مقاله که مطالعه‌ای را انجام دادند که در مقاله خود شرح داده شده است، می‌گویند که USPTO اخیراً دستورالعملی را صادر کرده است که مستلزم بررسی انسانی برنامه‌های ثبت اختراع توسط هوش مصنوعی است، "اما این کافی نخواهد بود. " مشخصات ثبت اختراع که بعید است توسط بازرس پتنت به دلیل عدم رعایت الزامات افشا رد شود.

توصیه‌های نویسندگان شامل بالا بردن استاندارد‌های افشا است تا مخترعان را ملزم کند که حداقل برخی از نسخه‌های اختراع خود را قبل از ثبت درخواست ثبت اختراع پیاده‌سازی کنند (یا الزامات افشای سخت‌تر برای فناوری‌های اثبات‌نشده را برآورده کنند). آنها همچنین خواستار بهبود آموزش بازرسان پتنت هستند، از جمله ارائه نمونه‌هایی از افشای ناکافی و تاکید بر اهمیت دقت فنی.

آزمایش ابزار‌های هوش مصنوعی

برای بررسی قابلیت‌های هوش مصنوعی در تهیه پیش‌نویس افشای حق ثبت اختراع، محققان مطالعه‌ای را طراحی کردند که دو سیستم هوش مصنوعی ویژه ثبت اختراع (Edge و Vaero) و ChatGPT-۴o همه‌منظوره را ارزیابی کرد. آنها این ابزار‌ها را با چهار فناوری مرتبط با دینامیک سیالات آزمایش کردند: دو فناوری مستند و موجود که احتمالاً در داده‌های آموزشی هوش مصنوعی گنجانده شده است و دو فناوری فرضی.

برای فناوری‌های موجود، ابزار‌های هوش مصنوعی مشخصات ثبت اختراع را تولید کردند که به طور کلی شامل جزئیات کافی برای یک محقق ماهر برای تکرار اختراعات بود. با این حال، خروجی‌ها حاوی نادرستی یا اظهارات گمراه کننده در کنار اطلاعات صحیح بودند. این نشان می‌دهد که در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند در توصیف فناوری‌های جا افتاده کمک کند، خروجی‌های آن به نظارت دقیق انسانی برای اطمینان از قابلیت اطمینان نیاز دارند.

هنگامی که محققان به فناوری‌های فرضی روی آوردند و از پلتفرم‌های هوش مصنوعی پرسیدند که چگونه مفاهیم اثبات‌نشده را پیاده‌سازی کنند، هیچ یک از ابزار‌ها راه‌حل‌های قابل اجرا یا توضیحات فنی دقیقی برای این مشکلات حل‌نشده ایجاد نکردند. اما پلتفرم‌های هوش مصنوعی به جای اعتراف به کاستی‌های خود، مشخصات ظاهراً معتبر، اما در نهایت نادرست یا گمانه‌زنی ایجاد کردند.

فانگ یکی از نویسندگان این مقاله گفت: جالب است که مشخصات تولید شده توسط هوش مصنوعی هم برای فناوری‌های موجود و هم برای فناوری‌های فرضی اغلب برای برآورده کردن سطح فعلی بررسی ارائه شده توسط بازرسان پتنت کافی بود، حتی اگر استاندارد‌های علمی را برآورده نمی‌کردند. این به عدم تطابق بین نحوه اعمال استاندارد‌های حقوق ثبت اختراع و کاربرد عملی افشای اختراع اشاره می‌کند.

نیکولاس تی اوئلت یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: خروجی‌های ابزار‌های هوش مصنوعی می‌توانند در نگاه اول قانع کننده به نظر برسند، اما همچنین می‌توانند نقص‌های بسیار جدی داشته باشند. بدون بررسی دقیق، آنها خطر کاهش ارزش افشای حق اختراع را به عنوان منبع دانش فنی دارند. " و اگر ممتحنین به اشتباه اختراعاتی را اعطا کنند که در واقع نحوه اجرای یک اختراع را توضیح نمی‌دهند، آن پتنت‌ها به عنوان یک مانع قانونی برای محققانی که بعداً نحوه انجام اختراع را مشخص می‌کنند، می‌مانند.

به سوی سیستمی بهتر

لیزا اوئلت گفت: «مشکل در خود ابزار‌های پیش نویس ثبت اختراع هوش مصنوعی نیست. در واقع، آنها وعده‌های زیادی برای کاهش هزینه‌های ثبت اختراع و نابرابری در افرادی که به سیستم ثبت اختراع دسترسی دارند، نشان می‌دهند.

در عوض، نویسندگان فکر می‌کنند ابزار‌های هوش مصنوعی مشکلات اساسی‌تری را با استاندارد‌های افشای قانون ثبت اختراع و نحوه اجرای آن استاندارد‌ها نشان می‌دهند. آنها چندین استراتژی را برای بهبود کیفیت افشا و کاهش خطرات پتنت‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی پیشنهاد می‌کنند، از جمله:

• الزام مخترعان به اجرای حداقل برخی از نسخه‌های اختراع قبل از ثبت اختراع یا رعایت الزامات افشای سخت‌گیرانه‌تر برای فناوری‌های اثبات نشده.
• ارائه آموزش و منابع بهتر به بازرسان پتنت برای ارزیابی موثر افشاها.
• جذب کارشناسان خارجی برای بررسی افشای اطلاعات و افزایش دقت بررسی‌های ثبت اختراع، به ویژه برای اختراعات پیشرفته یا بسیار فنی.
• استفاده از هوش مصنوعی برای بهبود بررسی اختراع از طریق شناسایی افشا‌های بالقوه مشکل ساز برای بررسی دقیق تر؛ و
• گسترش فرصت برای به چالش کشیدن افشای یک پتنت فراتر از محدودیت نه ماهه فعلی برای ایجاد یک شبکه ایمنی برای رسیدگی به مسائل از دست رفته در بررسی اولیه.

لیزا اوئلت گفت: با اصلاح استاندارد‌های افشا، بازنگری در روش معاینه و استفاده هوشمندانه از فناوری، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که حق ثبت اختراع فقط برای آنچه مخترع در واقع اختراع و افشا کرده است، اعطا می‌شود.