گزارش|
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ شهید سید حسن نصرالله باور داشت که وحدت امت یک فریضه ضروری است. از این رو، آن را در اولویت نخست خود قرار داد و دریافت که این وحدت، نقطه آغاز همبستگی انسانی گسترده‌تری است؛ هدفی که رسیدن به آن برای ساختن آینده‌ای نوین، امری حیاتی و اجتناب‌ناپذیر است.
گاه سخن در گلو می‌شکند و کلمات از توصیف قاصر می‌مانند، به‌ویژه آنگاه که بخواهی از رهبری سخن بگویی که سال‌ها نامش در جهان طنین‌انداز بود و در تاریخ، جایگاه ملتی را رقم زد.
سخن گفتن از سید حسن نصرالله، روایت شکوه، عزت و سربلندی است؛ روایتی که در بستر تاریخ، از گذشته تا آینده امتداد دارد. او نماد پیوند میان اندیشه و عمل بود؛ شخصیتی که زندگی را با مفاهیم عمیق و اقدامات سترگش معنا بخشید.
سید نصرالله حقیقت را شناخت؛ و این شناخت را نه از سر تقلید، بلکه با تلاش فکری، تحقیق و تدبر به دست آورد. اما او به این بسنده نکرد، بلکه آن را در میدان عمل به‌کار بست. او در تمام عرصه‌ها فعالیت داشت؛ حرکتی چندبُعدی و همه‌جانبه، مبتنی بر استراتژی‌هایی که آگاهی‌بخشی، تقویت اراده، سازمان‌دهی نیروها و ساخت قدرت جامع را دربر می‌گرفت.
زندگی‌ای که حقیقت را تجسم بخشید
استقامت و صداقت، دو ویژگی بارز سید نصرالله بودند؛ سیرت او آیینه‌ای از این حقیقت بود. حرف و عملش یکی بود و فصل‌های زندگی‌اش را به چراغ‌هایی روشنگر بدل کرد.
او اسیر زرق و برق دنیا نشد و ترس از خطر، او را از مسیرش منحرف نکرد. او نه‌تنها جان خود را در راه ایمانش فدا کرد، بلکه پسرش را نیز پیش از خود در این مسیر تقدیم کرد، همانگونه که دیگر رزمندگان این راه، جانشان را در طبق اخلاص نهادند.
او در عین حال که مردی مهربان و لطیف بود، در مواقع ضرورت، صلابت و استواری‌اش لرزه بر اندام دشمن می‌انداخت.
زمانی که خبر شهادت فرزندش را دریافت کرد، داغ پدرانه‌اش را در دل نگاه داشت، تا مبادا دشمن لحظه‌ای ضعف در او ببیند. او چنان قدرتی در مدیریت شرایط دشوار داشت که فرصت بهره‌برداری از این حادثه را از دشمنانش گرفت.
رهبری فراتر از مرزها و هویت‌ها
او پناهگاه مستضعفان بود؛ صدای آرزوهای سرکوب‌شده و پژواک دردهای فراموش‌شده. راز موفقیت بی‌نظیر او در رهبری، همین بود که فراتر از مرزها، مذاهب و هویت‌ها به نمادی جهانی از آزادی‌خواهی و مقاومت تبدیل شد.
او در برابر پروژه صهیونیستی - غربی، که ماهیتی استبدادی و سرمایه‌داری وحشیانه دارد، با سه‌گانه‌ای بر پایه "آزادی، عدالت و کرامت انسانی" ایستاد. این سه‌گانه، اساس جنبش آزادی‌بخش جهانی بود که او بنیان‌گذاری کرد.
پرچم شهید زمین نخواهد افتاد
اگر سید حسن نصرالله در لحظه تشییع خود سخنی می‌گفت، بی‌شک به مردمی که از اقصی نقاط جهان به بدرقه‌اش آمده‌اند، می‌گفت که وقت، وقت ادامه مسیر است، نه سوگواری و مرثیه‌سرایی.
مراسم تشییع او، یک رویداد گذرا نخواهد بود، بلکه اعلامی است بر این حقیقت که قهرمانان هرگز نمی‌میرند، بلکه به نمادهای جاودانه‌ای تبدیل می‌شوند که در حافظه ملت‌ها زنده می‌مانند.
همانگونه که رهبر انقلاب در پیام خود فرمودند: «سید مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت»
رهبری که ملت‌ها را به هم پیوند داد
سید حسن نصرالله ویژگی های منحصر بفردی داشت که او را از دیگر سیاستمداران متمایز می‌کرد.
- زیرا او تمام صفات رهبران بزرگ تاریخ را یکجا داشت، درحالی‌که هیچ‌کدام از آنان ویژگی‌های او را به‌طور کامل نداشتند.
- او از اندیشه و طرحی عمیق‌تر و کاریزماتیکی بی‌نظیر برخوردار بود.
- قدرت فوق‌العاده‌ای در برنامه‌ریزی و اجرای استراتژی‌هایش داشت که در عرصه عمل، به پروژه‌هایی بزرگ برای دفاع، پیروزی و بازسازی تمدن منجر شد.
- او به‌جای تکیه بر قدرت دولتی و حاکمیتی، بر نیروی اجتماعی و سیاسی تغییر متمرکز بود.
پیام آخر: مسیر را ادامه دهید
سید حسن نصرالله باور داشت که وحدت امت، یک ضرورت غیرقابل انکار است و این اصل را اولویت نخست خویش قرار داد. او درک کرده بود که این وحدت، کلید رسیدن به همبستگی انسانی و مقدمه‌ای برای ساخت آینده‌ای نوین است، به‌ویژه در زمانه‌ای که پروژه استعماری غرب از ارزش‌های انسانی تهی شده و تهدیدی برای بشریت گشته است.
او پلی میان امت‌های اسلامی و آزادی‌خواهان جهان بود.اگر امروز او در میان ما نیست، راهش همچنان ادامه دارد.
راهی که هرگز به بن‌بست نخواهد رسید، زیرا خون پاک شهیدان، چراغ راه آن خواهد بود.
ارسال نظرات