هند 12 درصد از نفت خام خود را از ایران وارد میکند و بسیاری از پالایشگاههای نفت این کشور، مخصوص نفت ایران ساخته شده؛ این بدان معنی است كه هند نمیتواند براحتی از دیگر تولیدگنندگان نفتی، انرژی خود را تامین کند؛ در نتیجه مخالفت هند با تحریمهای نفتی ایران...
به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» به نقل از نیویورک تایمز، عزم هند به ادامه خرید نفت ایران، با وجود تحریم ها و فشار سیاسی رو به رشد ایالات متحده و اروپا و اختلاف نظرها بر سر مسائلی چون همکاری های هسته ای غیرنظامی، حمایت گرایی تجاری و خرید و فروش های نظامی، مقامات واشنگتن را از ادامه رابطه رو به پیشرفت با هند ناامید کرده است.
این وضعیت در هفته گذشته پس از آن تشدید شد که یک مقام رسمی هند اعلام کرد، هیئتی تجاری به تهران سفر خواهد کرد و خبرها نیز حاکی از آن بود که هند به مشتری اصلی نفت ایران تبدیل شده است.
دیپلمات ها و تحلیلگران در دهلی نو می گویند که خرید نفت ایران توسط هند مربوط به ضرورت های اقتصادی و وابستگی این کشور به نفت وارداتی است.
حتی برخی می گویند، این خریدهای نفتی، دلیل دیگری هم دارد و آن حفظ روابط دیپلماتیک با کشوری است که به هر حال پس از خروج آمریکا از افغانستان در سال 2014، در منطقه حضور و نفوذ خواهد داشت.
لالیت مانسینگ، سفیر سابق هند در ایالات متحده می گوید: «این موضوع نمی تواند آزمایشی باشد برای روابطمان با ایالات متحده آمریکا، واشنگتن باید این را درک کند که ما در منطقه ای هستیم که ایران در آن عامل و فاکتور مهمی محسوب می شود.»
هند در طول سال قبل نشان داده که اولین نگرانیش، مسئله سوخت و انرژی است. هند 12 درصد از نفت خام خود را از ایران وارد می کند و بسیاری از پالایشگاه های نفت این کشور، مخصوص نفت ایران ساخته شده؛ این بدان معنی است که در صورت واردات نفت از دیگر کشورها، هند باید سیستم پالایش بسیاری از پالایشگاه های خود را تغییر دهد.
یک مقام ارشد هندی گفته است: «این تغییر کار ساده ای نیست که بتوان آن را به سادگی انجام داد.»
وي افزوده است: «از کجا می توان این ظرفیت های جدید تصفیه را تامین کرد؟ چه کشوری جایگزین ایران خواهد شد؟»
البته با این وجود، طی سال های اخیر و در پی تحریم های دولت اوباما علیه ایران و تنبیه بانک هایی که با ایران مراودات پولی داشتند، هند تلاش کرده که وابستگی خود به نفت ایران را کاهش دهد؛ شرکت های نفتی هند، برای دور زدن این تحریم ها، پرداخت های خود را از طریق بانک هایی در ترکیه که شامل این تحریم ها نبودند، انجام می دهند.
سینگ، سفیر سابق هند در تهران گفته است: ایران فاکتور مهمی در مرحله پایانی جنگ در افغانستان است.
وي تصريح كرده است: ایران و هند در سال 2001 برای حمایت از نیروی های ضد طالبانی «اتحاد شمال» همکاری داشته اند؛ اين در حالي است كه از زمان استقرار نیروهای آمریکایی در افغانستان، این روابط به سردی گرایید و در این حالت، روابط هند با آمریکا بهتر شد.
به گفته سینگ، به علت آینده نامعلوم افغانستان و در پی یک اقدام تامینی، هند شتابان به سوی بهبود روابط خود با تهران حرکت می کند.