مسئله اصلي كشور فتنه است نه انحراف/ احمدي نژاد كانديداي اصولگرايان نبود/ تلاش لاريجاني و حدادعادل براي رياست

 گروه سياسي «خبرگزاري دانشجو»؛ محمد رضا باهنر دبير كل جامعه مهندسين و نماينده ادوار دوم، سوم، چهارم، پنجم، هفتم و هشتم بود كه توانست نايب رئيسي دو مجلس هفتم و هشتم را در پرونده كاري خود ثبت كند.

 

وي برادر شهيد محمد جواد باهنر، نخست وزير كابينه دولت محمد علي رجايي است كه به گفته خود، دوران كودكي و نوجواني اين دو برادر در يكي از محله هاي قديمي شهر كرمان سپري شد.

 

باهنر به عنوان نايب رئيس مجلس شوراي اسلامي و كانديداري انتخابات نهم مجلس، در گفت و گويي صميمي با «خبرگزاري دانشجو» به تشريح مسائل مختلف سياسي كشور از جمله ارزيابي دور اول انتخابات مجلس، پيش بيني اوضاع مجلس آينده و انتخابات رياست جمهوري پيش رو پرداخته است كه مشروح اين مصاحبه از نظر شما مي گذرد. 

 

«خبرگزاري دانشجو»: برگزاري دوره اول انتخابات مجلس نتايجي را به دنبال داشت اعم از اينكه تعداد خاص و محدودي از جبهه پايداري و جبهه متحد به مجلس راه پيدا كردند؛ ارزيابي شما از اين جدا شدن اصولگرايان در دور اول انتخابات كه براي اولين بار اتفاق افتاد و موجب شد كه اصولگرايان در مقابل هم رقابت كنند، چيست؟

 

 

 

 

باهنر: در رابطه با كليت انتخابات بايد بگويم كه اين انتخابات با موفقيت برگزار شد و با شعاري كه داده مي‌شد، مردم و رهبري توانستند پيروز شوند و حضور گسترده‌اي در صحنه رقم خورده و ركورد خوبي به جا بماند.

از نظر كمي 225 نفر از 290 كرسي مجلس تكليفش روشن شد كه البته از بين 225 نفر انتخاب شده، يك حوزه انتخابي باطل شد و باقي تاييد شدند؛ البته ممكن است تا اين لحظه به جز‌ حوزه دماوند و فيروزكوه حوزه انتخابيه ديگري هم باطل شده باشد كه در اين صورت براي انتخابات ميان‌دوره مي‌ماند؛ در اين ميان 25 نفر هم به مرحله دوم رفتند.

درباره تركيبي كه تا به حال به دست آمده بايد بگويم اصلاح‌طلبان با توجه به اينكه تكليفشان در دوره اول مشخص شده است، عددشان نسبت به مجلس هشتم تغيير چنداني نكرده و مختصري هم كمتر شده است؛ اما در همان حدود 30 تا 40 نفر هستند.

اگر تعريفي از اصلاح‌طلبان مانند اصلاح‌طلبان مجلس هشتم انجام دهم، بايد بگويم بين اصلاح‌طلبان و فتنه‌گران فرق وجود دارد؛ يعني كساني كه طرفدار فتنه هستند و سنگ فتنه را بر سينه مي‌زنند در جمع اين اصلاح‌طلبان نداريم و اصلاح‌طلبي را داريم كه در چارچوب نظام حركت مي‌كند كه انشاءالله ورودشان براي مجلس مبارك است.

به لحاظ آماري هم بايد گفت حدود 11 تا 12 نفر به طور خالص و انحصاري از جبهه پايداري هستند و حدود 100 نفر به طور انحصاري از جبهه متحد هستند و در اين ميان حدود 40 نفر مورد حمايت جبهه پايداري و متحد هستند؛ بنابراين اگر بخواهيم مقايسه كنيم، تركيب مجلس 12 به 100 و يا 52 به 104 مي‌شود.

 

باقي مانده نمايندگان نيز اسامي‌شان مستقل است كه علي‌رغم آنكه در هيچ كدام از جبهه متحد و پايداري نبودند، راي آوردند كه از اين بين تعداد زيادي در مجلس آينده با اين دو جبهه ارتباط برقرار مي‌كنند و عضو يكي از اين دو جبهه مي‌شوند.

 

به هر حال نمايندگان مستقل هم در يكي از دو جبهه جاي گرفته و بين اين مشي‌ها يك مشي را انتخاب مي‌كنند؛ بعد از آن هم بايد منتظر مرحله دوم باشيم تا هم 25 نفر تهران و هم 39 نفر استان‌ها مشخص شود.

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: يكي از انتقادهايي كه به مجلس هشتم و مجلس‌هاي قبلي وارد بود، ‌به نتيجه نرسيدن برخي تحقيق و تفحص‌هاست كه در برخي موارد مانند مسئله دانشگاه آزاد مورد دغدغه دانشجويان نيز هست. آيا اين مسئله به دليل لابي‌هايي است كه در مجلس انجام مي‌شود يا دليل ديگري دارد؟

 

باهنر: تحقيق و تفحص يكي از ابزارهاي نظارتي مجلس است كه بايد به درستي استفاده شود؛ اما اينكه به نتيجه رسيده يا نرسيده توصيه مي‌كنم هم ما و هم شما و هم مخاطبينتان به طور مقايسه‌اي اين مسئله را بررسي كنند و اين گونه نباشد كه مثلا گفته شود در مجلس هشتم اكثر تحقيق و تفحص ها به نتيجه نرسيده اما در مجلس هفتم به نتيجه رسيده است.

من معتقدم مجلس هشتم در بحث تحقيق و تفحص‌ها خوب كار كرد و نسبت به مجالس قبلي موفق بود؛ مثلا تحقيق و تفحص سايپا الان آماده است و گزارش آن به هيئت رئيسه داده شده است و ما هم آن را در دستور كار قرار داديم تا بتوانيم در فرصتي كه از اين مجلس باقي مانده اين تحقيق و تفحص را از تريبون مجلس قرائت كنيم.

 

بعضي از تحقيق و تحفص‌ها وجود دارد كه در واقع به نتيجه نمي‌رسد؛ يا از نظر فرايند زماني يا به خاطرصحبت‌ها و مباحثي كه مطرح مي‌شود، حاصلي ندارد.

خود تحقيق و تحفص معمولا بيش از يكسال طول مي‌كشد؛ يعني از موقعي كه كليد مي خورد تا زماني كه به نتيجه برسد بيش از يكسال زمان لازم است؛ بنابراين مي‌توانيم ادعا كنيم هر تحقيق و تفحصي كه بعد از خرداد 90 در مجلس به تصويب رسيده ، معلوم نيست كه اصل تحقيق و تفحص هم به مجلس هشتم برسد.

در بعضي تحقيق و تفحص‌ها مانند تحقيق و تفحص از تربيت بدني كه كميسيون فرهنگي روي آن كار كرد، اختلاف ‌نظرهايي در خود كميسيون به وجود مي‌آيد؛ مثلا در اين مورد رئيس كميسيون فرهنگي به برخي موارد در اين تحقيق و تفحص اعتقادي نداشت كه اين در جريان ساختارهاي كاملا دموكراتيك قرار دارد و اگر يك كميسيون تحقيق و تفحص را نهايي نكند، اين گونه نيست كه هيئت رئيسه بگويد من خودم تحقيق و تفحص مي‌كنم؛ بنابراين برخي وقت‌ها هم ممكن است مشكلات ساختاري مانع شود.

اما بايد به طور كلي اين مسئله را به طور مقايسه‌اي و نسبي بررسي كنيم؛ زيرا مطلق خوب و مطلق بد نداريم.

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: پيش‌بيني مي‌كرديد در جريان طرح سوال از رئيس جمهور، آقاي احمدي‌نژاد اين طور پاسخ دهد و اين نتايج از آن حاصل شود؟

باهنر: مسئله سوال از رئيس‌جمهور را قبلا هم گفتم كه سوال از رئيس جمهور يك مسئله عادي در امور سياسي كشور است و نبايد تبديل به تابو شود و خود سوال به ماهو سوال مذموم باشد.

 

سوال از رئيس جمهور مانند سوال از وزير است كه البته در اين مورد بايد احتياط بيشتر و شرايط بهتري فراهم شود؛ مثلا از وزير، يك نماينده هم مي‌تواند سوال كند؛ اما از رئيس جمهور حداقل 75 نفر نماينده بايد باشند تا بتوان از او سوال كرد.
 

يا از موقعي كه از وزير سوال مي‌شود، ظرف يك تا 10 روز حاضر شده و پاسخ مي دهد؛ اما رئيس جمهور يك ماه فرصت دارد كه معاونين خود را به مجلس بفرستد و اين امر نيز فرايند خواص خود را دارد.
 

اصل موضوع اين است كه اين امر نبايد تابو شود، سوال از رئيس جمهور هم يكي از ابزارهاي نظارتي مجلس است و در مواقع ضروري بايد اتفاق بيفتد و من اين را قبول دارم.
 

در سوال از رئيس جمهور من به دنبال سوال از رئيس جمهور نبودم اما مخالف آن هم نبودم؛ بحثي كه ما با سوال كنندگان داشتيم اين بود كه مي‌گفتيم چون سوال از رئيس جمهور كار خطيري است، نمايندگاني كه مي‌خواهند سوال كنند بايد كاملا مصمم  باشند.

 

 

اينكه ما سوال از رئيس جمهور را اعلام وصول كنيم بعد 10 نفر بخواهند آن را پس بگيرند و اين مسئله از حد نصاب بيفتد و دوباره بگويند سوال از رئيس جمهور كنيم، خوب نيست.
 

مدت زماني كه طرح سوال از رئيس جمهور معطل شد هم به اين دليل بود؛ اما زماني كه بيش از 70 نفر عنوان كردند، ما محكم روي اين قضيه ايستاده‌ايم و اين سوال را اعلام وصول كرديم.
 

دفعه اولي كه سوال از رئيس جمهور را تقديم هيئت رئيسه كردم، بعضي از خود امضاكنندگان به ما مراجعه مي‌كردند كه اين سوال را ما زماني امضا كرديم كه آقاي رئيس جمهور قهر كرده بود و در خانه بود؛ اما حال كه قهرش تمام شده ما اصراري به سوال نداريم و به همين دليل بود كه امضا‌ها شناور بود؛ اما زماني كه به طور رسمي اعلام شد، سوال را اعلام وصول كرديم.
 

اينكه رئيس جمهور به سوالات خوب پاسخ داد يا نه بايد بگوييم من فكر مي‌كنم آقاي رئيس جمهور خيلي بهتر، حقوقي‌تر و مناسب‌تر مي‌توانست به سوالات جواب دهد و هر مطلبي را كه نمايندگان جدي گرفتند؛ رئيس جمهور به شوخي گرفت و يا مسئله سوال چيز ديگري بود اما پاسخ آن چيز ديگري.
 

ما تلاش كرديم و با عده‌اي از دوستان صحبت كرديم و توصيه كرديم كه در انجام سوال حرمت رئيس جمهور  حفظ شود و خداي نكرده هتك حرمتي نشده و تهمتي زده نشود و سوال كننده هم متين و باوقار صحبت كرد؛ اما پاسخ ها برخي ارتباطي نداشت و برخي ديگر را رئيس جمهور به شوخي گرفت و برخي هم قانع كننده بود؛ به هر حال من معتقدم رئيس جمهور مي‌توانست خيلي بهتر از اين پاسخ دهد.
 

پيش‌بيني نمي‌كردم كه اين طور پاسخ دهد و تصور مي‌كنم مي‌توانست برخورد مناسب‌تري داشته باشد.

 

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: رفتارهايي كه امروز از رئيس جمهور مي بينيد آيا رفتارهاي است كه از قديم از وي سراغ داشتيد يا تغيير كرده است؟

 

باهنر: يك سال پيش يك خبرنگار از من پرسيد كه احمدي نژاد 84 با احمدي نژاد 89 چه فرقي كرده است كه شما آن موقع مدافعش بوديد اما امروز منتقد شده‌ايد كه من پاسخ دادم احمدي نژاد تغيير نكرده، من شناختم كامل شده است و يا احمدي نژاد برخي از خصلت‌هاي و رفتارهايش را آن موقع بروز نداده بود و امروز بروز داده كه برخي از آنان از نظر من قابل نقد است.
 

البته اگر بخواهيم قياس كنيم، برخي رفتارهاي رئيس جمهور قابل تقدير است؛ يعني دلسوزي، شجاعت، سخت‌گيري و پركاري خصلت‌هاي مثبتي است كه قابل تقدير است و شايد اين چنين خصلت‌ها كمتر در كسي جمع شود، اما در نقد آقاي رئيس جمهور بايد بگوييم كه وي اصولا خرد جمعي را قبول ندارد، در دولت هم اين‌گونه است.
 

بالاخره هيئت وزيران در قانون اساسي ما يك شخصيت مستقل است و يكسري از اختياراتش با رئيس جمهور هم‌پوشاني دارد و يكسري از اختيارات آن از عهده رئيس جمهور خارج است؛ اما اخباري كه از آنجا به ما مي‌رسد حاكي از اين است كه رئيس جمهور اين اختيارات را چندان به رسميت نمي‌شناسد و اگر به يك مطلبي برسد حوصله بحث و مشاوره و خرد جمعي را ندارد.
 

آقاي رئيس جمهور در مجلس مي‌گويد فلان قانون را قبول ندارم و آن را اجرا نمي‌كنم؛ در حافظه تاريخي خود به ياد ندارم كه اين ادبيات در قبل از دوره رياست جمهوري آقاي احمدي نژاد از زبان كسي مطرح شده باشد؛ برخي روساي دولت‌ها ممكن است قانون را دور بزنند و يا يواشكي آن را عمل نكنند، اما اينكه رسما بگويند من فلان قانون را عمل نمي‌كنم، يك ادبيات ساختارشكنانه‌اي است كه چندان مطلوب نيست و ان شاءالله اميدورايم تا پايان دوره آقاي احمدي نژاد اين نوع رفتار را از ايشان نبينيم و خداي ناكرده اين رفتارها مشي دولت‌هاي آينده نشود.

 

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: آقاي پورمحمدي در جلسه‌اي گفته‌ بودند كه قبل از انتخابات نهم من و برخي دوستان به آقاي احمدي نژاد پيغام داديم كه شما كنار برويد، نظر دوستان به روي فرد ديگري است؛ آيا شما هم جزو اين افراد بوديد كه به آقاي احمدي نژاد اين حرف را گفتيد؟

 

باهنر: در انتخابات دوره نهم در هر صورت كانديداي ما فردي ديگري بود و همه اين مسائل مي‌تواند در حاشيه آن مسئله قرار گيرد؛ ما پيغام داديم، صحبت كرديم و با وي حرف زديم البته در مرحله دوم ما هم از آقاي احمدي نژاد حمايت كرديم و در مرحله دوم كه رقابت بين احمدي نژاد و هاشمي بود، موضع ما متفاوت بود؛ اما به هرحال در مرحله اول، كانديداي ما آقاي احمدي نژاد نبود.
 

با آقاي احمدي نژاد مستقيما هم صحبت كرديم و اين طبيعي است كه وقتي كانديداي يك گروه سياسي فرد ديگري باشد به هر حال همه لابي‌ها و مذاكرات را انجام مي‌دهد و اين امر طبيعي است؛ البته آقاي احمدي نژاد هم جواب اين مذاكرات ما را در عمل نشان دادند؛ برداشت او اين بود كه من راي مي‌آوردم كه البته برداشتش درست بود.
 

ما تا دو سه ماه قبل از انتخابات فكر نمي‌كرديم كه آقاي احمدي نژاد راي بياورد ولي همان‌طور كه خودش پيش‌بيني كرده بود راي آورد.

 

 

 

«خبرگزار دانشجو»: شنيده شده زماني كه آقاي احمدي نژاد قصد داشت براي ورود به شهرداري از وزارت اطلاعات تأييديه بگيرد، شما به آقاي يونسي گفته بوديد كه وي رئيس جمهور آينده است اين مسئله چقدر صحت دارد؟
 

باهنر‌: بله اين را من گفتم؛ زمان آقاي يونسي در وزارت اطلاعات آقاي خاتمي براي ورود آقاي احمدي نژاد به شهرداري اشكالاتي ايجاد كرده بودند و گفتن برخي موارد در اين مسئله وجود دارد كه من از  طرف برخي دوستان مثل آقاي ناطق مأمور شدم كه به وزارت اطلاعات رفته و مذاكره كنم تا ببينم مشكل چيست.

 

به آنجا رفتم و ديدم كه توضيحاتي كه مطرح مي‌كنند، توضيحات سبكي است؛ همانجا به آقاي يونسي گفتم اگر از شهردار شدن احمدي نژاد ناراحت هستيد يك مقدار بيشتر ناراحت و نگران باشيد چون اين شهرداري براي احمدي نژاد دست‌گرمي است و ما آقاي احمدي نژاد را رئيس جمهور آينده خود مي‌دانيم.

 

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: درباره ديدارتان با آقاي هاشمي گفته شد كه اين ديدار، ديدار نوروزي بوده است؛ اگر ديدار نوروزي بوده چرا به ديدار آقاي احمدي نژاد نرفتيد؟

 

باهنر: من اهل كرمان هستم و هر سال به كرمان مي‌روم؛ امسال هم تصميم گرفتيم قبل از كرمان به بم برويم و چند روزي آنجا استراحت كنيم و قرار نگذاشته بوديم كه با كسي ملاقات كنيم اما روز دوم خبر رسيد كه آقاي هاشمي هم به بم آمده و در ارگ جديد است و حالا برخي تحليل مي‌كنند كه ما از قبل قرار گذاشته بوديم؛ در صورتي كه لازم نيست و ما اگر بخواهيم در تهران هم مي‌توانيم با هم ملاقات كنيم.

 

اين مهم بود كه اين ديدار تقريبا اولين موقعيت بعد از حكم اخير آقا در مورد مجمع تشخيص مصلحت نظام بود و من هم فكر كردم بهتر است از اين فرصت استفاده كنم تا هم با آقاي هاشمي عيدديدني داشته باشم و هم ببينم كه در مجمع بحث يا طرح جديدي مطرح شده است يا نه.
 

من سوال كردم دبير مجمع  قبلا از آقا حكم مي‌گرفت اما اين دفعه آقا براي آقاي محسن رضايي حكم ندادند كه آقاي هاشمي توضيح داد كه دبير را رئيس مجمع خدمت آقا معرفي مي‌كند و آقا فرد را تأييد مي‌كند يا تأييد نمي‌كند؛ قبلا هم اين‌طور نبوده كه آقا در مرحله اول به دبير حكم بدهد و من هم اين توضيحات را از آقاي هاشمي قبول كردم.
 

در آيين نامه هم آمده كه هر كس دبير را انتخاب كند، تأييد رهبري لازمه دبير شدن است؛ فعلا در اين مسئله در حال مذاكره هستند، اما من پيش بيني مي‌كنم كه آقاي محسن رضايي به عنوان دبير منصوب شوند.
 

بعد از عيدديدني دو سه سوال در مورد مجمع پرسيدم و اينكه جلسه بعدي مجمع كي برگزار مي‌شود و پس از آن با هم خداحافظي كرديم و هيچ بحث سياسي نبود.
 

 

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: بعد از پايان دور دوم انتخابات مجلس با مسئله بزرگ‌تري به نام انتخابات رياست جمهوري مواجه هستيم؛ به نظر شما اصولگرايان مي‌توانند بر روي فردي اجماع كنند با توجه به اينكه جريان اصولگرايي دو شاخه شده است و باديده‌هاي مختلفي به رياست جمهوري نگاه مي‌كنند؟

 

 

 

باهنر: در هر صورت انتخابات رياست جمهوري يكي از مهم‌ترين مسائل پيش‌روي ماست و اينكه نتيجه آن چه مي‌شود بايد گفت كه حداقل در دو انتخابات گذشته نشان داده شد كه هيچ وقت نمي‌توان نتيجه را پيش‌بيني كرد؛ مي‌توان تلاش و كوشش كرد اما نمي‌توان نتيجه را مشخص كرد.
  

چه در انتخاب آقاي احمدي نژاد و چه در انتخابات آقاي خاتمي در دوره اول معلوم نبود كه اين دو انتخاب مي‌شوند؛ در زمان آقاي خاتمي نه ما و نه خودش باور نمي‌كرديم كه او انتخاب شود، اما در دوره آقاي احمدي نژاد تفاوت در اين بود كه ما باز هم باور نمي‌كرديم كه او انتخاب شود اما خودش باور داشت كه انتخاب مي‌شود.
 

پيش‌بيني اينكه نتيجه انتخابات چه مي‌شود، بسيار سخت است ولي قاعدتا بايد فرايند را پيگيري كرد؛ من فكر مي‌كنم بالاخره رقابت بين جبهه پايداري و جبهه متحد فعلا در ادبيات سياسي كشور مي‌ماند و شايد در انتخابات رياست جمهوري هم وجود داشته باشد.
  

«خبرگزاري دانشجو»: علاقه‌مند به حضور كدام چهره سياسي در انتخابات رياست جمهوري هستيد؟
 

باهنر: من علاقه‌مندم كه يك انسان خوب حضور داشته باشد فرد خاصي مورد نظر من نيست؛ همه سياسيون فعلا متوجه وضعيت مجلس هستند و ان‌شاءالله بعد از آنكه مجلس شكل گرفت و هيئت رئيسه و كميسيون‌ها انتخاب شده و كارشان را شروع كردند آن وقت قاعدتا در فضاي سياسي كشور مسئله رياست جمهوري وارد بحث مي شود.
 

«خبرگزاري دانشجو»: اگر به مجلس نرويد پيش‌بيني كرده‌ايد كه كجا مي‌رويد؟
 

باهنر: من بازنشسته هستم؛ از نظر اداري كارمند وزارت مسكن بودم كه بازنشسته شدم همچنين عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام بودم كه با محبت و عنايت رهبري براي دور سوم انتخاب شدم، اما شاكله من اين‌طور است كه اگر به مجلس هم نروم كار سياسي را ادامه مي‌دهم.

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: آيا وارد دولت مي‌شويد؟
 

باهنر:‌ وارد اين دولت نمي‌شوم تا ببينيم در دولت بعدي چه اتفاقي مي‌افتد؛ فعلا كارهاي سياسي و تشكيلاتي را دنبال مي‌كنم؛ براي ورود به دولت بايد تفاهم وجود داشته باشد كارهايي را كه من بلدم به درد آقاي احمدي نژاد نمي‌خورد و چيزهاي را كه آقاي احمدي نژاد نياز دارد، من بلد نيستم.
 

«خبرگزاري دانشجو»: چرا اين‌قدر دير فهميديد كه مي‌شود با اصلاح طلبان كار كرد؟

 

باهنر: من اولا بايد بگوييم كه وضعيت اصلاح‌طلبان از فتنه‌گران جدا است؛ شايد اگر عمري داشته باشم و يك حزب رسمي اصلاح طلبي هم در كشور شكل بگيرد من حتما به آن حزب نمي‌روم اما فكر مي‌كنم در چارچوب نظام جمهوري اسلامي ايران چند صدايي خوب است و به ارتقاي كشور و بهتر مديريت كردن آن كمك مي‌كند و از سوي ديگر احزاب مي‌توانند بسياري از نظارت‌ها را كه لازم نيست نظام انجام دهد، خودشان انجام دهند.
  

نظارت‌هايي كه شوراي نگهبان و يا برخي دستگاه‌هاي نظارتي انجام مي‌دهند در برخي كشورها توسط خود احزاب انجام مي‌شود؛ حتي اين نظارت در بحث مفاسد اقتصادي و اخلاقي هم انجام مي‌شود.
 

وقتي در يك انتخابات، شوراي نگهبان به يك جمع‌بندي برسد كه تعدادي را رد صلاحيت كند، اگر احزاب قوي داشته باشيم اين احزاب اصلا چنين افرادي را كانديد نمي‌كنند تا اينكه شوراي نگهبان آنان را رد صلاحيت كند؛ البته من نمي‌خواهم بگوييم كه شوراي نگهبان لازم نيست اما بسياري از كارهاي آن را احزاب مي‌تواند به طور پيش‌پيش خودشان انجام دهند.
 

البته حزبي كه بخواهد در كشور فعاليت كند، بايد رقابت حزبي كند نه اينكه با نظام رقابت داشته باشد؛ چون هر حزب و گروهي كه بخواهد با نظام رقابت كند، ضدنظام است.

 

 

  

«خبرگزاري دانشجو»: علاقه‌مند هستيد چه كسي رئيس مجلس آينده شود؟
 

باهنر: معتقدم رئيس مجلس نهم را بايد مجلس نهم مشخص كند؛ ممكن است من و برخي چهره‌هاي ديگر نفوذ راي داشته باشيم اما نهايتا بايد ديد گرايش مجلس به سمت چه كسي است؛ زيرا با لابي نمي‌شود اين گرايش‌ها را تغيير داد.
 

من در دوره هفتم با آقاي حداد كار كردم و از كار با وي راضي هستم و در دوره هشتم هم با آقاي لاريجاني كار كردم كه از كار با وي هم راضي هستم؛ اما انتخاب رئيس مجلس بستگي به اين دارد كه مجلس آينده چه گرايشي داشته باشد.
 

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: از نظر شما چه فرقي بين آقاي حداد و آقاي لاريجاني وجود دارد.
 

باهنر: هر كدام از اين دو نفر نقاط مشتركي دارند و در عين حال تفاوت‌هاي اساسي دارند كه بايد اين ويژگي‌ها را سبك‌ و سنگين كرد.
 

كساني كه در مجلس نيستند تصور مي‌كنند بعضي از آدم‌ها در مجلس هر كاري كه دلشان مي‌خواهد مي‌توانند انجام دهند؛ مثلا در سه قوه نگاه كنيد كه رئيس جمهور همه همكارانش را خودش انتخاب مي‌كند و ممكن است مجلس به آنها راي ندهد، اما به هرحال رئيس جمهور خودش ابتدا همكارانش را انتخاب مي‌كند يا رئيس قوه قضائيه به معاونانش حكم مي‌دهد؛ اما رئيس مجلس معاونان، دبيران، كارپردازان و روساي كميسيون‌ها را خودش انتخاب نمي‌كند.
 

رئيس مجلس در بين روساي قوا كارش از همه سخت‌تر است و بايد با كساني كار كند كه ديگران برايش انتخاب كرده‌اند؛ حتي اگر باهنر هم تعيين كند كه چه كسي راي بياورد بنا بر اين نيست كه آن فرد حتما راي بياورد؛ ما هم يك راي داريم و يك حوزه نفوذ راي كه حتما از آن استفاده مي‌كنيم.
 

«خبرگزاي دانشجو»: آقاي احمدي نژاد گفته‌اند كه آقاي لاريجاني سعي مي‌كند كه حتما براي رياست مجلس راي بياورد و كسي نيست كه پايين بنشيند؛ ارزيابي شما از اين مسئله چيست؟
 

باهنر: آقاي لاريجاني تلاش مي‌كند كه مسئوليت اداره مجلس را برعهده بگيرد و آقاي حداد هم براي اين كار تلاش مي‌كند؛ اما توصيه ما اين است كه مقداري كارهايشان را علني كنند البته آدم سياسي هم كارش لابي كردن و قانع كردن ديگران است.
 

در قوه مقننه هيچ كس نيست كه بتواند امر و نهي كند و يا كسي را نصب كند و همه مسائل با انتخاب و راي صورت مي‌گيرد.

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: آقاي احمدي نژاد گفته بودند كه آقاي باهنر از دوستان نزديك ما بودند اما چون وي را به دولت نياورديم الان پشت سر ما صحبت مي‌كند؛ آيا به نظر شما آقاي احمدي نژاد كلا ضد دوستان قديمي‌ خودشان هستند يا مسئله چيز ديگري است؟
 

باهنر: آقاي احمدي نژاد با من دشمني و عداوتي ندارد؛ وي توقع‌اش اين بود كه مثل بقيه موارد من بيش از آنكه در كارها مشورت كنم فقط كار كنم تا اراده وي تحقق پيدا كند؛ اين مسئله چه در مجلس و چه در محافل سياسي صدق مي‌كند اما به نظر من اين مشورت‌ها نمي‌تواند توقع مناسبي باشد و من سعي مي‌كنم هيچ‌وقت از دوستانم اين گونه توقعي را نداشته باشم.
 

اينكه در دولت يا مجلس باشم را بايد به قضاوت ديگران گذاشت؛ در هر حال موقعيت من در مجلس موقعيت پاييني نبوده است و در مجلس هفتم و هشتم محبت دوستان ما خيلي بيشتر از آن چيزي بود كه من حق داشتم والا نائب رئيسي مجلس موقعيتي نيست كه انسان بخواهد آن را با يك وزارتخانه تعويض كند.

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: ‌آيا مجلس مي‌تواند پيگيري كند كه چرا سخنگوهاي دولت كمتر به عنوان سخنگو ظاهر مي‌شوند و بيشتر صحبت‌ها را خود آقاي احمدي نژاد مطرح مي‌كند؟ اين شايعه ايجاد شده كه آقاي احمدي نژاد صلاح مي‌داند كه هيچ كس جز خودش در دولت صحبت نكند.
 

باهنر: من اين مسئله را به عنوان يك خبر نشنيده‌ام ولي مي‌توان آن را پيگيري كرد؛ البته آقاي احمدي نژاد نه تنها در اين مورد بلكه هميشه وقتي راجع‌به يك مسئله خودشان به جمع‌بندي برسند بعد از آن هيچ توجهي به خرد جمعي و مشورت نمي‌كنند بلكه خودشان تصميم مي‌گيرند و عمل مي‌كنند.
 

 

 

 

 

«خبرگزاري دانشجو»: برخي معتقدند كه بيشتر مواردي كه به عنوان تحركات جريان انحرافي اتفاق مي‌افتد ريشه در مواضع فرد ديگري جز ليدر جريان انحرافي دارد نظر شما در اين باره چيست؟
 

باهنر: آقاي احمدي نژاد و مشائي بشدت تحت تأثير افكار هم هستند، اما اينكه كدام يك بيشتر تأثير فكري مي‌گيرد، موقعيت چالش و بحث ما نيست و اين مسئله را خود آقاي احمدي نژاد هم كتمان نمي‌كند كه آقاي مشايي و احمدي‌نژاد بروي هم تأثير سنگيني دارند.
 

ما نيز برخي از تفكرات و بحث‌هاي آقاي مشائي را نمي‌پسنديم؛ البته قرار هم نيست كه همه افكار را ما بپسنديم، اما در بعضي افكار مشكلات جدي احساس مي‌كنيم كه اگر رشد پيدا كند مشكلات جدي در مملكت به وجود مي‌آورد.
 

هنوز بحث اصلي ما جريان انحراف نيست بلكه جريان فتنه است كه در حال مضمحل شدن مي باشد و بايد از جريان انحراف مراقبت كرد كه يك موقعيت و يا قدرتي در مركز خاصي نگيرد.
 

هنوز بايد از فتنه مراقبت كرد تا هم حساسيت نسبت به آن وجود داشته باشد و هم اين حساسيت تقويت شود اما معنايش اين نيست كه جريان فتنه هنوز مسئله اول مملكت مي باشد؛ با وجود اينكه هزينه‌هاي زيادي را براي مملكت ايجاد كرده است.