تاجیکی‌ها از شاهنامه برای نامگذاری فرزندانشان استفاده می‌کنند

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، دولت علی حاتم اف شب گذشته در هشتمین کنگره بزرگداشت ابوالقاسم فردوسی که در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، بیان کرد: ما یک شاعره داریم به نام «گلرخ سار» که شعرهایی در وصف فردوسی سروده است  و این نشان از این است که شاهنامه در تاجیکستان از زمان پیدایش هم نفس و همقدم یک فرد تاجیک است.
 
وی افزود: تاجیکی ها در نامگذاری فرزندان خود از اسمای پهلوان و اسطوره های شاهنامه استفاده می کنند و یا اسم بزرگترین خیابان دوشنبه نام فردوسی است که این تاثیرگذاری شاهنامه در مردم تاجیک را نشان می‌دهد.
 
قدمعلی سرامی، یک استاد فردوسی شناس تاجیک در ایران نیز در این کنگره در خصوص ژرف ساخت اندیشگی شاهنامه در مناسبات آن با روانشناسی فردوسی تصریح کرد: اندیشه ایران باستان در دوران فردوسی اثرگذار بود و امروزه اندیشه مسلمانی بعد از سه قرن مسلط شده است.
 
وی بیان داشت: فردوسی در شاهنامه خود توصیه می‌کند انسان با خدا هم داستانی کند و حوادث جهان را به بیان در آورد؛ شاهنامه داستان تعامل انسان با خداست؛ فردوسی اولین مرحله مدارا را مدارا با جهان می‌داند و از آن به عنوان تاج سر یاد می کند.
 
سفیر تاجیکستان افزود: در شاهنامه در چند جا این مفهوم بیان می شود که تمام کارها از امضای خدا می‌گذرد  و ما باید پذیرای همه آنچه  باشیم را که خداوند می‌گوید؛ شاهنامه می‌خواهد بگوید خدا تقدیر می‌کند و ما تدبیر می کنیم و در حقیت جمع این دو شاهنامه را می‌سازد.
 
گردونه روزگار نمی‌تواند فردوسی را از صحنه خود بزداید
 
رضا اشرف زاده، استاد دانشگاه آزاد اسلامی مشهد نیز در این مراسم در خصوص ویژگی فردوسی بیان کرد: فردوسی از جمله کسانی است که هر صد سال یک فرد مانند او متولد می شود و گردونه روزگار نمی‌تواند او را از صحنه خود بزداید.
 
امیری، نماینده فرهنگی افغانستان نیز در این کنگره با تاکید بر اینکه نهادهای ایران و افغانستان باید جهت شکوفایی و شناخت بهتر  گنجینه های ادبی با یکدیگر در تعامل باشند، گفت: شاهنامه برای ما نمادی از تمدن است که بعد از سالها از حکومت اعراب از زمان غزنویان همراه خانواده های افغانی بوده است.