پژوهشگر تاریخ و اندیشه معاصر مطرح کرد:
مهدی ابوطالبی در گفت‌وگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در قم، با اشاره به اینکه ریشه شناخت مردم ایران نسبت به امام خمینی(ره) به سال ها پیش از انقلاب بر می گردد، گفت: سخنرانی کوبنده امام (ره) در 13خرداد سال 42 ابتدای خیزش ایشان محسوب نمی شود؛ زیرا موضع گیری های محکم امام خمینی (ره) علیه رژیم شاه از اواسط سال 40 و در جریان لایحه انجمن های ایالتی- ولایتی آغاز شده بود که در نهایت حکومت را ناچار به لغو لایحه ساخت؛ لذا مردم مشی و رویکرد امام را بخوبی می شناختند.
وی سرکوب اعتراض مردمی توسط رژیم منحوس پهلوی در 15 خرداد را ناشی از اقدامات روحانیت و امام(ره) در ایام قبل از این اتفاق دانست و تصریح کرد: علت سرکوب شدید اعتراض امام(ره) و مردم در15 خرداد را زنجیره ای از حوادث و اقدامات چون حمله به فیضیه در فروردین همان سال به قصد انتقام از روحانیت، افشاگری امام درباره منافع مالی اسرائیل از قبل اصلاحات ارضی مورد خواست آمریکایی ها و ایجاد زمینه برای رشد و نفوذ بهاییان خواند که منجر به صدور دستور منع حمله به رژیم، اسرائیل و آمریکا در منابر و خطابه های محرم و صفر مبلغان شده بود.
پژوهشگرتاریخ و اندیشه معاصر با تاکید بر اینکه شاه ملعون خشونت علیه مردم را عاملی برای توقیف نهضت می دانست،گفت: جنایات 15 خرداد به عنوان زهری چشمی از طرف رژیم برنامه ریزی شده بود؛ ولی با مقاومت مردم به عنوان آغاز نهضت مردمی شناخته شد.
ابوطالبی با اشاره به حساسیت رژیم پهلوی روی مسئله صیانت از منافع آمریکا و بخصوص اسرائیل بیان کرد: نقطه شروع مبارزه و مقابله ملت ایران در برابر این رژیم غاصب به دهه 20 و اقدامات شهید نواب صفوی و آیت الله کاشانی برمی گردد؛ ولی امام خمینی در13خرداد 42 فاز عملی برای ممانعت از نفوذ و قدرت اسرائیل و بهاییان به عنوان عمال او را کلید زد و همین نکته باعث اقدامات خشن پهلوی در مقابله با مردم و درآخر سرنگونی اش گردید.
ارسال نظرات