روحانی طیف هنری خاص را نماینده جامعه هنرمندان نشناسد

محمدمهدی سیار در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، درباره سیاست های دولت روحانی در چهار سال آینده گفت: به نظر من از شعارهای بسیار خوب دکتر روحانی در مناظره‌ها این بود که کار و تکلیف هنر را به خود هنرمندان و اهل هنر بسپاریم؛ این رویکرد، رویکرد بسیار خوبی است و باید سازوکارهای آن فراهم شود، البته به‌گونه‌ای که سپردن کار به هنرمندان از دو آفت به دور بماند؛ اول سیاست زدگی و دوم باندبازی و طایفه گرایی.

شاعر جوان و انقلابی کشورمان در ادامه افزود: از این دولت توقع می رود نگاه معتدل و متعادلی به همه طیف‌های هنری داشته باشد، به‌گونه‌ای که یک طیف هنری خاص را به عنوان نماینده جامعه هنرمندان نشناسد و تنوع و اعتدال را در میان هنرمندان حفظ کند؛ زیرا طی تجربه‌هایی که در دولت‌های پیش بود، معمولاً به اسم سپردن کارها به اهل هنر، نه تنها هنر و فرهنگ را از انحصار دولتی خارج نمی‌کند، بلکه انحصاری بدتر از گذشته بر فضای فرهنگی چیره می‌کند.

وی تصریح کرد: در بسیاری از دوره ها با دادن همه اختیارات، امکانات و تصمیم‌سازی به یک طیف خاص از هنرمندان که بیشتر توانستند با دولت وقت تعامل ایجاد کنند و ابزار تبلیغی آن دولت را فراهم بیاورند، «سهم‌خواهی امضا» شکل گرفت؛ دولت آقای روحانی در صورتی موفق است که با «سهم خواهی امضاها»ی دوران انتخابات بتواند مقابله کند و خود را خدمتگزار تمام طیف‌های هنری بداند.

سیار در خصوص کارویژه اصلی دولت روحانی در امور فرهنگی گفت: با توجه به آن که یکی از شعارهای آقای روحانی تفاهم و ایجاد تعامل با جهان و بازسازی دوباره تصویر ایران نزد مخاطب جهانی بود، در این ترسیم تصویر ایران، هنر می‌تواند مهمترین نقش را داشته باشد.

شاعر جوان و انقلابی کشورمان افزود: زمان صدور هنری تصویر ایران به جهان فرارسیده است، بنابراین با توجه به آن که در این هشت سال نگاه‌های جهان از نظر سیاسی و نظامی معطوف به ایران بود و هر تحولی در هر جای جهان اتفاق می‌افتاد، نگاه افکار عمومی جهان به ایران متمرکز می ‌شد، فرصت آن است که ایران از این فضای به وجود آمده و اقتداری که از نظر سیاسی برای خود ایجاد نموده، به خوبی استفاده کند.

وی گفت: مثلاً اگر در عرصه هسته‌ای محکم ایستاده‌ایم و مقاومت ایران به یک انگاره عمومی در جهان تبدیل شده، می‌توانیم با چرخش دوربین از فضای دیپلماسی و سیاسی به سمت فضای زندگی عمومی و فرهنگی و هنری، ابعاد تازه ای از حیات مردم ایران در سایه اسلام و انقلاب اسلامی را پیش چشم افکار عمومی و رسانه های دنیا بیاوریم؛ زیرا مردم جهان کنجکاو هستند که مردم ایران که این گونه مقاومت می‌کنند و با تمام فشارهای سیاسی و اقتصادی از حق خودشان (که در واقع حق همه ملت هاست) کوتاه نمی آیند، چگونه زندگی می‌کنند، چگونه شادی می‌کنند، غم یا خشم خود را چگونه بروز می‌دهند، چگونه شعر می‌گویند، چگونه لباس می‌پوشند و ...؛ ما باید از این کنجکاوی بین‌المللی استفاده کنیم. این کنجکاوی خصوصاً بعد از انتخابات ایران چند برابر شده است. همان گونه که آقا گفته‌اند این انتخابات باطل‌السحر تمام تبلیغات بیگانگان بود. الان تمام مردم جهان با یک تناقض در ذهن خود مواجهند. آنها می‌گویند آن ایرانی که رسانه‌ها تصویر می‌کردند کجا، این ایران که در انتخابات این تراز بالای مردم سالاری و تنوع و تکثر آرا را به ظهور رساند کجا؟ این تناقض بر آن کنجکاوی اضافه می‌کند.

سیار خاطرنشان کرد: آقای روحانی باید با هوشمندی از این کنجکاوی نهایت استفاده را ببرد. یعنی در بازترسیم هویت ایرانی و ابعاد گوناگون زندگی مردم ایران به جهان یک برنامه‌ریزی بسیار هدفمند داشته باشد و تصویر انقلاب ایران را در قالب‌های مختلف هنری، نه به صورت تصویری لوکس و توریستی، بلکه تصویر ایران زنده و رو به فردا و انقلابی را به جهانیان نشان دهد.