درس یا فرهنگ؟ مسئله این است!

گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»- زهرا نادری؛ با ورود به محیط دانشگاه، فصل جدیدی از زندگی اجتماعی فرد آغاز می شود، فصلی که می تواند سازنده، پویا، نوید بخش بوده و یا فصلی توام با رکود و سکون. یکی از عرصه هایی که با ورود به دانشگاه پیشروی دانشجو قرار می گیرد، فعالیت در تشکلها و جمع های دانشجویی است. بخش قابل توجهی از این جمع های دانشجویی، با هدف فعالیت فرهنگی شکل گرفته است.

 

بسیاری از افراد با ورود به محیط دانشگاه، با انگیزه های گوناگون، وارد این جمع ها شده و با گذر زمان از میزان فعالیت خود در این عرصه کاسته و یا بر آن می افزایند.

 

نکته ی قابل تامل در این رابطه ابتدا پرداختن به ضرورت ورود به این تشکلها و در درجه ی بعد شکل صحیح و معقول این حضور و فعالیت است.

 

 

بی شک هدف اغلب افراد از ورود به محیط دانشگاه ها رشد و تعالی بیش از پیش و کسب توانایی های بیشتر در راستای ورود به جامعه ی خود و نیل به موقعیت‌ها ی بهتر و بالاتر است بنابراین انتظار می رود افراد از هر وسیله ی مشروع به جهت نیل به این مقصود بهره جسته و با اقداماتی که حکم مکمل را دارند بر توانمندیهای خود بیفزایند. یکی از آن وسایل ورود در جمع های دانشجویی است که اهداف گوناگونی را دنبال می کنند.

 

بدیهی است یکی از ابتدایی ترین اثرات و ثمرات فعالیت درجمع های دانشجویی، آشنایی بیشتر با این حوزه، کسب توان مدیریتی این فضا و فضاهای مشابه و نیز آشنایی با افردی است که با ورود در این حوزه ها روز به روز بر توان مدیریتی خود و قوای برقراری تعاملات اجتماعی سازنده که در راستای اهداف بزرگتر زندگی شان قراردارد، افزوده اند.

 

تا قبل از ورود به دانشگاه و عضویت درجمع های دانشجویی که با اهداف مختلف شکل گرفته اند، فرد کمتر امکان حضور در عرصه های فرهنگی، برنامه ریزی و تلاش برای رسیدن به اهدف عالی، قرار می گیرد و در واقع اولین نتیجه‌ی مثبت ورود به چنین جمع هایی افزایش توان و آمادگی افراد برای ورود به جامعه است. و شاید بتوان گفت دانشجو با عضویت در چنین جمع ها و گروه هایی درگام نخست به تمرینی برای حضور در جامعه پرداخته است.

 

همچنین تاثیرات این فعالیت ها در عرصه های فرهنگی اجتماعی و حتی سیاسی جامعه برکسی پوشیده نیست، اولین جرقه های بسیاری از تحولات عظیم اجتماعی و فرهنگی از همین تشکلهای دانشجویی شکل می گیرد، بسیاری از مطالبات محوری و اصلی جامعه از زبان همین تشکل هاجاری می شود و تا نطقه ی حصول نتیجه ادامه می یابد.

 

بسیارند دانشجویانی که از همین جایگاه منشاء تحولات و تاثیراتی بسیا رمهم و اساسی شده اند.پس مسلما افرادی که از ورود به دانشگاه اهداف عالی را دنبال می کنند مسلما از اهمیت و ثمرات ورود به حوزه ی فعالیت های دانشجویی غافل نخواهد بود.

 

 

اما آنچه که بسیار شایسته است و در کنار هر فعالیت دانشجویی به ویژه فعالیت های فرهنگی باید مورد توجه و اهتمام قرارگیرد، هدف از این حضوراست. وقتی فرد با اهدافی نظیر رشد و تعالی فکری و اجتماعی و توان افزایی در این عرصه وارد یک جمع دانشجویی می شود، نباید از این نکته غافل شود که نفس این حضور به عنوان یک مکمل در کنار اصل تحصیل و مطالعه قرارگرفته و هرگز نباید اصل سازنده و محوری تحصیل و مطالعه را تحت الشعاع قراردهد.

 

بسیار اتفاق می افتد که فرد به عللی که در راس آنها عدم برنامه ریزی صحیح و استفاده بهینه از تمامی اوقات خود قرار دارد، پس از ورود به جمع های دانشجویی رفته رفته از هدف اصلی خود برای  ورود به دانشگاه غافل شده و در واقع این حضور، اثری معکوس و ضد آن هدف اولیه را به بارمی آورد.

 

همان طورکه ذکر شد فرد باهدف کسب توان مدیریتی،کسب اطلاعات سازنده در این فضا و ... وارد یک جمع دانشجویی می شود اما از آنجایی که از نکات اصلی برنامه ریزی تحصیلی، هدف گذاری در فعالیت فرهنگی، عنصرسازنده و حیاتی تقسیم کار و داشتن برنامه ها ی کوتاه مدت و بلند مدت هم درعرصه ی تحصیل و نیز درعرصه ی فعالیت دانشجویی خود غافل است، رفته رفته نه تنها به آن هدف اولیه نایل نمی شود بلکه به تدریج با معضلاتی از قبیل افت تحصیلی،کاهش میزان مطالعه، ورزش و ... نیز، رو به رو می شود که در طولانی مدت می تواند صدمات جبران ناپذیری برآینده فرد وارد آورد.

 

پس ضروری است هر فردی قبل از ورود به این عرصه، ابتدا با هدف گذاری دقیق و برنامه ریزی های واقع بینانه و حرکت به موقع و دور از بی نظمی و کسالت و عدم غفلت از اهداف اولیه تا جای ممکن از آسیب های ورود در این عرصه ها کاسته و از این پتانسیل عظیم که در دانشگاه پیشروی اوست حداکثر بهره برداری را ببرد.