از منتقدان تا موافقان توافق نامه ژنو

گروه سیاسی«خبرگزاری دانشجو»، سجاد مصطفی پور؛ سخنان دیروز رئیس جمهور در اجلاس روسای دانشگاه ها در مورد منتقدان توافق نامه ژنو، در ادامه مباحثی است که مشاوران رئیس جمهور در مورد اقشار مختلف مردم به گونه ای دیگر مطرح کردند. متاسفانه رواج چنین ادبیات نامناسبی از سوی دولت که ادعای تدبیرگری در حل مشکلات مردم را دارد و از این مسیر می خواهد امید را به قول خودشان به مردم ببخشد، چیزی جز بی تدبیری و ناامید ساختن مردم از مجریان امور را ندارد.

 

در چند ماه گذشته که دولت حجت السلام روحانی بر سرکار آمده است مسیر مذاکرات هسته ای به گونه متفاوت از گذشته ادامه یافته است و ما شاهد بودیم که با دو دور مذاکره، ایران و گروه 1+5 به توافق در باب پرونده هسته ای رسیدند توافقی که در طول 10 سال گذشته و در طول مذاکرات متعدد به نتیجه نرسیده بود!

 

حال در مقابل پرسش های گونگونی که در مورد محتوای مذاکرات از تیم مذاکره کننده می شود نه تنها پاسخ هایی شفاف، روشن و متقن داده نمی شود بلکه منتقدان به فضای موجود را عده ای کم سواد، همگام با صهیونیست ها، تازه انقلابی و کاسبان تحریم تلقی می کنند. در حالیکه تیم مذاکره کننده با کلی گویی و اشاره به موارد حاشیه ای اذهان عمومی را از آنچه در توافق ژنو گذشته است منحرف می کند.

 

سوال اینجاست چرا باید دولت محترم در مقابل سوالات متعددی که در مورد محتوای مذاکرات هسته ای دارد چنین پاسخ های نامناسب و غیر مقعول بدهد؟ چرا علی رغم موضع گیری های آشکار غربی ها در باب اینکه توانستند بعد از 10 سال برنامه هسته ای ایران را متوقف کنند مجریان امر پاسخ روشنی برای افکار عمومی ندارند؟ چرا، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را با پرونده هسته ای مترادف کردیم و از منافع مهمی که در منطقه خاورمیانه داریم، حیات خلوتی که در آمریکای لاتین ایجاد کرده بودیم چشم پوشیدیم؟

 

اگر به چند ماه گذشته نگاهی بیندازیم مشاهده می کنیم که ایالات متحده آمریکا، جمهوری اسلامی را هشت بار تهدید نظامی کرده است، حتی مری هارف، سخنگوی وزیر امور خارجه آمریکا، به خود اجازه می دهد که ایران را تهدید به حمله نظامی کند این در حالیست که ایالات متحده در گذشته و در وضعیتی که حتی توافقی هم در موضوع هسته ای حاصل نشده بود، چنین اجازه ای به خود نمی داد. دلیل این همه گستاخی بیش از حد دولتمردان آمریکا در چندماه گذشته چیست؟

 

دولت محترم بایستی خوب به 35 سال گذشته بنگرد و بر اساس سابقه کسانیکه انتقاد می کنند اظهار نظر کند.آیا تا به حال، منتقدان موجود فضای توافقات ژنو علیه امنیت ملی و منافع ملی گامی برداشتند؟ آیا تا به حال شده است جمهوری اسلامی ایران، از مقاومت در مقابل زیاده خواهی های آمریکا و رژیم منحوس و نجس صهیونیستی، آسیب جدی ببیند؟ چرا امروز ما شاهد آنیم که هر مقامی از کشورهای مختلف به خود اجازه می دهد در روند مذاکرات هسته ای جمهوری اسلامی ایران با 1+5 اظهار نظر ناصواب کند؟

 

اگر به 35 سال گذشته خوب بنگریم می بینیم کسانیکه امروز از آنچه در مذاکرات گذشته، خوشحالند یا در آن سوی مرزها و در رسانه هایی همچون بی بی سی و صدای آمریکا و العربیه نشستند و تحلیل می کنند و کسانی هستند که سابقه فعالیت آن ها علیه امنیت ملی و منافع ملی به خوبی مشخص است یا کسانی هستند که ناآگاهانه و با توجه به آنچه که در افکار عمومی  پخش می شود قضاوت می کنند چرا که شفافیت در مورد محتوای مذاکرات وجود نداشته و صرفا با اشاره به کلیات، طوری جلوه داده شده است که مذاکرات هسته ای به گونه ای پیش رفته که با تدبیر و مدیریت مسئولان امر، بی تدبیری و سومدیریت مسئولان گذشته در حال جبران است!

 

در حالیکه می بینیم وندی شرمن در جلسه نشست مجلس سنا، به راحتی در مورد تاسیسات هسته ای نیاز سنجی می کند و می گوید«ایران نیازی به تاسیسات اراک و فردو ندارد» حتی پا فراتر می گذارد و می گوید« سخنانی که مسئولان جمهوری اسلامی ایران می زنند مصرف داخلی دارد» و در جای دیگر با اشاره به تدبیر دولت در توزیع سبد کالا می گوید« شما در اخبار دیدید که ایران اخیرا به طور قابل مشاهده‌ای غذا به مردم فقیر در جامعه داد که به نوعی نشان‌دهنده این است که کاهش هدفمند و محدود تحریم‌ها تاثیر مستقیم بر مردم این کشور داشته است، همانطور که روحانی قول داده بود که این پول صرف اهداف دیگر نشود.» این در حالیست که همین مقامات آمریکایی به خود اجاز نمی دادند که ملت ایران را چنین خطاب کنند، چه شده است که در این مدت اندک چنین گستاخانه درباره مردمی اظهار نظر می کنند که عظمت و بزرگی آنان در طول 35 سال گذشته در جهان ثابت شده است؟

 

 

انتظار نمی رود ناکارآمدی و ناتوانی دولت در حل مشکلات با چنین قضاوت های ناشایست در مورد کسانیکه انتظار دارند در مقابل نقدهای موجود پاسخی معقول و منطقی بشنود، بگذرد. انتظاری که منتقدان از دولت محترم دارند کاملا بجاست چرا که کسانیکه از فضای موجود انتقاد می کنند نه تنها بی سواد نیستند بلکه کسانی هستند که به سرنوشت کشور حساسند، به خاطر خون هایی که برای پیروزی انقلاب، در دفاع مقدس و در جهاد علمی ریخته شده، حاضر نیستند ذره ای از منافع ملی و باورهای خودشان بگذرند، باید بگویم کسانیکه فضای موجود را نقد می کنند هم دانشجویان هستند و هم اساتید دانشگاه، پس طبیعتا بی سواد هم نیستند.