جشنواره ‌ای برای امیدواری حرمت‌شکنان

گروه فرهنگی « خبرگزاری دانشجو»؛ سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر با حواشی زیادی برگزار شد، شاید بتوان گفت یکی از پرحاشیه ترین جشنواره های تاریخ سینمای ایران بود و در طول ایام برگزاری جشنواره این حواشی از چشم رسانه ها دور نماند.

افتتاحیه سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر آغاز شد و سعید راد با قدردانی از فردین و بهروز وثوق اولین حاشیۀ این دوره از جشنواره را به نام خود رقم زد. اظهارات عجیب وی در این زمینه آن قدر حاشیه ساز شد که وی در نشست مطبوعاتی فیلم « چ» پیش از شروع سخنانش به عنوان یکی از بازیگران این فیلم ابتدا از حرف هایی که در افتتاحیه زده بود عذرخواهی کرد.

یکی از نکات جالب و البته قابل توجه در افتتاحیه، غیبت ابراهیم حاتمی کیا بود. کارگردان سرشناس دفاع مقدس که با فیلم «چ» در جشنواره امسال حاضر شد، در مراسم افتتاحیه شرکت نکرد.
 

به نظر می رسید جشنواره سی و دوم پربارتر از سال های گذشته برگزار شود اما تمام کسانی که به نام و شهرتشان امید بسته بودیم، چنان ضعیف وارد شدند که صدای طرفدارانشان را نیز درآوردند. نکته قابل توجه اینکه فیلم هایی در جشنواره امسال به نمایش درآمدند که چندین سال پشت درهای ارشاد منتظر دریافت پروانه ساخت بودند و درنهایت در دولت یازدهم به آرزوی شان رسیدند! 

 در حالیکه هیچ کدام از فیلم های به نمایش درآمده با شعار تدبیر و امید حسن روحانی به هیچ وجه همخوانی نداشتند!
 

یکی از اتفاقات عجیب جشنواره سی و دوم؛ به عبارتی پدیده ی جشنواره فجر امسال «شیار 143» به کارگردانی نرگس آبیار بود. فیلمی موفق و البته تاثیرگذار که تعجب همگان را برانگیخت. فیلم با استقبال بی نظیری روبرو گردید و جالب این بود که حاتمی کیا پس از تماشای این فیلم در نشست مطبوعاتی حاضر شد و علاوه بر دفاع تمام قدش؛ فیلم «چ» ر ابه شیار 143تقدیم کرد.

رستاخیر احمدرضا درویش هم یکی دیگر ار عجایب جشنواره امسال بود و همه را که منتظر تماشای این فیلم بودند متعجب کرد. گذشته از تحریف واقعه عاشورا؛ تابوشکنی های احمدرضا درویش به نوع خودش یکی از نکات قابل توجه بود که در پی آن نمایش چهره حضرت ابوالفضل(ع) جنجال برانگیز شد و واکنش جامعه روحانیون و مداحان را برانگیخت.

از طرفی دفاع جنتی؛ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از این فیلم مدنظر است که در میان اظهاراتش پیرامون فیلم گفته بود، رستاخیر کاملا منطبق با تاریخ صحیح عاشورا تدوین شده  و جای هیچ شبهه ای ندارد! کافی است فقط گوشه ای از این فیلم را با سکانس سریال بسیار قوی و خوش ساخت مختارنامه مقایسه کنیم، آن وقت تحریف وقایع و ضعف ها کاملا به چشم می آِید.

یکی از نکات جشنواره سی و دوم واکنش های مخاطبین به هنگام تماشای برخی از فیلم ها بود. نمایش « متروپل» ساخته مسعود کیمیایی و « پنجاه قدم آخر» اثر کیومرث پور احمد با واکنش های زیادی از سوی حاضرین از جمله کف و سوت و خنده های تمسخر آمیز و ترک سالن سینما همراه بود و عکس العمل ها زمانی بیشتر شد که نشست مطبوعاتی متروپل لغو شد. اما این واکنش ها صدای سینماگران را درآورد و آن ها نسبت به این مساله اعتراض کردند. به ویژه کیومرث پوراحمد که از واکنش تماشاگران به هنگام نمایش فیلمش به شدت اظهار ناراحتی کرد.

سانس اول آخرین روز جشنواره فیلم فجر به نمایش طبقه حساس کمال تبریزی اختصاص داشت. اما زمانی که مخاطبان برای تماشای فیلم وارد سالن شدند بدون اطلاع قبلی فیلم عصبانی نیستم به نمایش درآمد. درحالیکه قرار بود این فیلم ساعت 16 همان روز اکران شود.

گذشته از حواشی و جریاناتی که در اکثر نشست های مطبوعاتی فیلم ها اتفاق می افتاد یکی دیگر از اتفاقات حاشیه ساز جشنواره فجر بخش آرای مردمی بود.

عجیب اینکه از روز هفتم جشنواره تا آخرین روز در رقابت نظرسنجی بخش مردمی «شیار 143» رتبه بالاتری از خط ویژه داشت اما ناگهان در روز آخر جشنواره و همزمان با مراسم اختتامیه رتبه مردمی این فیلم با خط ویژه یکسان شد و در نهایت سیمرغ این بخش مشترکا به هر دو فیلم تعلق گرفت.

به نظر می آید جوایز این دوره از جشنواره از روی سلایق شخصی و مسائل سیاسی تقسیم بندی شدند، چراکه اهدای سیمرغ بهترین کارگردانی به احمدرضا درویش برای رستاخیز و سیمرغ بهترین فیلم و فیلم نامه به آذر، پرویز، شهدخت و دیگران کم عجیب نبود. تمام مطالبی که در این گزارش ذکر گردید جشنواره سی و دوم فیلم فجر را به  جشنواره ای جنجالی و پرحاشیه در تاریخ سینمای ایران تبدیل کرد.