به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، همیشه درس خواندن در شرایط مطلوب و به دور از دغدغه، رویای هر دانشجو است تا بتواند موفقیت علمی کسب کند و به درجات بالای دانش و فناوری برسد.
البته فراهم کردن این شرایط نسبی است و بخشی از آن که شامل محیط دانشگاه، وضعیت کلاسها، آزمایشگاه، کلاسهای عملی و خوابگاهها میشود، به مدیریت دانشگاه و مسئولان مربوطه برمی گردد.
حال سراغ یکی از مراکز آموزش عالی در شمال شهر تهران می رویم؛ مرکزی که به نام آموزش عالی میراث فرهنگی است، اما تابلوی سر درب آن نام وزارت ارشاد را نشان می دهد.
دانشجویانی از این مرکز آموزشی فارغ التحصیل شده اند که امروز خود از مسئولان بخشهای مختلف میراث فرهنگی و موزههای کشور هستند نظیر رئیس موزه ملک، رئیس موزه هنرهای تجسمی اصفهان، رئیس کاخ نیاوران و بسیاری از کارمندان و رؤسای سازمان میراث فرهنگی که همگی در این مرکز آموزش عالی تحصیل کردهاند.
مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی براساس جلسه مورخ 1364/4/4 شورای عالی انقلاب فرهنگی و به استناد مجوز صادره در جلسه 1369/2/29 شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری تاسیس شد و پذیرای دانشجویانی بود که با کسب رتبه در کنکور سراسری با هزاران امید و آرزو مجاز به ورود به این مرکز آموزشی شدند.
اما داستان مشکلات از زمانی آغاز می شود که این دانشگاه در زمان دولت گذشته طبق نظر مسئولان مربوطه حکم انهلال آن صادر می شود اما اجرایی نمی شود و تنها مشکل بزرگی که این نظر برای این مرکز آموزشی ایجاد کرد،خارج کردن دانشگاه میراث فرهنگی از ردیف بودجه بود.
پس از اینکه دیگر بودجهای به این مرکز آموزشی میراث فرهنگی تعلق نگرفت، مشکلات این دانشگاه شروع و بیشتر قربانیان این اتفاق دانشجویانی بودند که از شهرهای دور و نزدیک وارد این مرکز آموزشی شده بودند.
دانشجویانی که مجبور بودند برای ادامه تحصیل در این مرکز آموزشی از خوابگاه استفاده کنند، گوشهای از مشکلاتشان را در گفتگو با خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو» بازگو کردند.
دانشجویان می گفتند که در این مرکز آموزشی ابتدایی ترین امکانات رفاهی نیز مانند کولر ، روشنایی کافی و آزمایشگاه و آتلیه برای درسهای تخصصی وجود ندارد و زمانی که دانشجویان شکایت خود را به مدیریت این دانشگاه بردهاند، او صحبت از نبودن بودجه و بی توجهی مسئولان مربوطه را به میان میکشاند که گویا حق را می گوید.
همچنین دانشجویان این دانشگاه به وضعیت نابسامان خوابگاه این مرکز آموزشی اشاره کردند و با دلی پر از درد و غصه گفتند: خوابگاه ما حتی یک تلوزیون نداشت، تا بعد از یک سال درخواستهای مکرر این مشکل بر طرف شد و ما شبها از گرمی هوا و نبودن حتی یک پنکه میتوانیم خود را با شبکههای تلوزیون سرگرم کنیم.
عدهای دیگر از دانشجویان این دانشگاه به خاطرهای اشاره کردند و اذعان داشتند: یک شب امتحان که همه مشغول درس خواندن بودند ولی از گرمای شدید هوا توان نشستن در اتاقها را نداشتند ، همگی به پشت بام رفتند که ناگهان باران گرفت و عدهای در زیر باران به درس ادامه دادند و عدهای نیز بیخیال امتحان و نمره شدند.
به گفته این دانشجویان، آنان به دلیل اینکه در خوابگاه هیچگونه غذایی سرو نمیشود، ظهرها موقع غذا خوردن در دانشگاه یک غذای اضافه میگیرند، تا آن را چنانچه در طی مسافتی که بین دانشگاه تا خوابگاه و در اتوبوس و مترو طی می کنند فاسد نشود، شب در خوابگاه میل کنند و در حالی که چندین خوابگاه دانشجویی دیگر نیز در کنار خوابگاه آنان قرار دارد و شب ها برای آنها غذا آورده می شود آن را گونه ای از تبعیض می دانند.
گفتنی است، در صحبتهای این دانشجویان معلوم بود که غذای این دانشگاه به دلیل نبودن بودجه دارای قیمت بالا نسبت به سایر دانشگاههای دولتی و البته کیفیتی پایین تر از دانشگاهای معمولی است.
همچنین دانشجویان این دانشگاه از اتفاقهایی تاسف بار مانند جابه جایی درسها به خاطر نداشتن امکانات کافی در دانشگاه خبر دادند و این مشکل را تنها به دلیل نبود بودجه برای کلاسهای آموزشی دانستند که برای مثال یکی از دروس تخصصی رشته موزه داری که در این مرکز آموزش عالی تدریس می شود درس عکاسی فنی از اشیای موزه ای است که به دلیل در اختیار نداشتن آتلیه مخصوص آن دانشجویان عملا درس عکاسی آزاد را پاس می کنند که بسیار متفاوت از آن چیزی است که باید آموزش ببینند.
بر اساس گزارش «خبرگزاری دانشجو»، این دانشگاه دارای ظرفیت بسیار بالای علمی بوده و استادان بسیار مجرب و مطرح کشور در آن تدریس میکنند و بعید نیست که اگر مسئولان به این مرکز آموزشی کمی توجه کنند شاهد پویایی دانشجویان بسیار ممتاز و شکل گیری مسئولان توانمند و تاثیر گذار در عرصه میراث و فرهنگ کشورمان خواهیم بود.