به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا در مصاحبه با پایگاه «سیندیکیت پراجکت» مستقر در جمهوری چک به سوالات گوناگون درباره مواضع آمریکا در قبال تحولات موجود در روابط بین‌الملل پاسخ دهد.
خبرنگار پایگاه «سیندیکیت پراجکت» در ابتدای مصاحبه با «زبیگنیو برژیسنکی» می‌پرسد: «با توجه به حمله روسیه به اوکراین، از هم پاشیده شدن مرزهای عراق و سوریه و افزایش ادعاهای چین در دریاهای چین جنوبی و شرقی، آیا دوره پس از جنگ سرد در سال 2014 پایان یافته است؟ آیا این درست است؟»
مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا پاسخ می‌دهد: « دوره پس از جنگ سرد واقعا یک دوره نبود بلکه یک دوره انتقالی از یک جنگ سرد دوجانبه به یک نظم بین‌المللی پیچیده تر بین‌المللی است که همچنان رو به تکامل است که در تحلیل نهایی بین دو قدرت جهانی خواهد بود. به طور خلاصه، محور نظم جدید، به گونه فزاینده ای شامل آمریکا و چین می‌شود.
رقابت آمریکا و چین دو واقعیت مهم را برجسته می‌کند که آن را با جنگ سرد متمایز می‌نماید: هیچ کدام از این دو(آمریکا و چین) در جهتگیری خود به گونه افراطی ایدئولوژیک نیستند و هر دو می‌دانند آنها این موضوع را به رسمیت می‌شناسند که واقعا به همراهی و مساعدت متقابل هم نیاز دارند».
از برژینسکی این سوال پرسش می‌شود که «آیا چرخش به آسیا (سیاست اعلامی اوباما در قبال انتقال محور اصلی نیروهای آمریکایی به آسیا) در سال 2014 با توجه به بحرانهای اوکراین و خاورمیانه یک قدم به عقب برداشت؟»
وی پاسخ می‌دهد: «من با فرضیات این سوال مخالفم و فکر می‌کنم آمریکا به صراحت تاکید کرده که به منفعت هر دو کشور آمریکا و چین است تا از وضعیتهایی که در آن آنها به سمت برخورد و درگیری کشیده شوند، اجتناب کنند». نشانه‌های اخیر از مذاکره بین چین و هند و نیز چین و ژاپن نشان می‌دهد پکن هم این را به رسمیت می‌شناسد که تشدید اختلافات قدیمی به نفع آنها نیست.
مشکل جدیتر در اینجا، کلمه «چرخش به آسیا» است کلمه‌ای که دلالت بر وضعیت نظامی «سد نفوذ» یا منزوی کردن چین می‌کند. چینی‌ها هم این موضوع را فهمیده‌اند که ما عمدا تلاشی برای انزوای آنها نمی‌کنیم و ما در ممانعت از برخوردها در خاور دور هستیم برخوردهایی که می‌تواند به مناطق گسترده‌تری سرایت کند».
پایگاه «سیندیکیت پراجکت» می‌پرسد: «ژی جین‌پینگ رئیس‌جمهور چین از جنگش با فساد برای در اختیار گرفتن قدرت بیشتر از هر رئیس‌جمهور دیگری استفاده کرده است.
شما نحوه تکامل ریاست جمهوری وی را چطور ارزیابی می‌کنید؟»
مقام پیشین آمریکایی می‌گوید: «قدرت در چین به نحو غیررسمی تعریف شده و محدودیتهای بر روی آن بر اساس واقعیتهایی سیاسی و نه قرار و مدارهای مبتنی بر قانون اساسی اعمال می‌شود به همین دلیل سخت است بگویید قدرت ژی بیشتر از روسای جمهور قبلی است». وی افزود: «او معمولا یک شخصیت مقتدر دارد و بدون شک از برخی از پیشینیان خود در صحنه بین‌المللی فعال تر است.
وی همچنین در موضوع حمله به فساد رو به فزاینده بسیار قاطع بوده است. بر این اساس شاید بتوان گفت که قدرت او در قیاس با پیشینیانش گستره بیشتری دارد اما برای اینکه منصف باشیم باید گفته شود الگوهای فساد که پیشینیانش با آن مواجه بودند به گستردگی سال‌های اخیر نبوده است».
از «برژینسکی» سوال می‌شود که «آیا ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه می‌تواند دوره طولانی قیمتهای پایین نفت و تحریم‌های غرب را تحمل کند؟ شما چه خطراتی در ادامه ضعف اقتصاد روسیه می‌بینید؟» که وی می‌گوید: «البته این خطر تا حدی وجود دارد که پوتین شاید به این اقدامات پاسخ داده و سبب ایجاد بحران بین‌المللی بزرگ و آغاز نوعی جنگ مستقیم شرق- غرب شود».
وی افزود: «البته نتیجه و مواضع روسیه غیرقابل پیشبینی خواهد بود اما در هر سناریویی این موضوع برای اقتصاد روسیه بسیار مخرب خواهد بود اگر ضعف اقتصادی روسیه ادامه یابد و اگر غرب بتواند در برابر استفاده بیشتر پوتین از زور بازدارندگی ایجاد کند، شاید ایجاد نوعی راه‌حل مورد قبول(که من مدل مطلوب راه حل را مدل می‌دانم) قابل حصول باشد البته این موضوع به قاطعیت غرب در حمایت از تلاشهای اوکراین برای باثبات کردن این کشور بستگی دارد».
«سیندیکیت» از برژینسکی می‌پرسد:«به دنبال خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان و عراق، در بسیاری از نقاط جهان اکنون آمریکا را در دوره «عقب نشینی» شبیه به دوره پس از جنگ ویتنام تصور و درک می‌کنند.
آیا آمریکا دوره‌ای از انزواگرایی جدید را در آغوش گرفته است؟»
مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا می‌گوید: «فکر نمی‌کنم آمریکا در دوره عقب‌نشینی باشد. حقیقت آن است که باز توزیع قدرت جهانی وضعیتی را ایجاد کرده که در آن آمریکا دیگر تنها هژمون نیست. آمریکا باید این را به رسمیت بشناسد که اکنون جهان جهانی بسیار پیچیده تر است».
وی می‌افزاید:«گسترش درگیری و نزاع در سراسر خاورمیانه اکنون بیشتر با افزایش درگیری‌های فرقه‌گرایانه همراه شده و نه با مداخله جویی آمریکا.
در این شرایط بی ثبات، باید بیشتر روی منافع ملی کشورهایی چون ترکیه، ایران، عربستان سعودی، مصر و اسرائیل توجه شود البته نباید اجازه داد توجه به منافع هیچ یک از این کشورها منفعت مطلق آمریکا شود».
آخرین سوال این پایگاه از برژینسکی درباره اتفاقات احتمالی سال 2015 است که او می‌گوید:«شاید پیدایش دوباره تدریجی یک طبقه متوسط با ایده‌های لیبرال سیاسی در روسیه. طبقه متوسط نقش بسیار مهمتری در ایجاد ساختار سیاستگذاری داخلی و بین‌المللی روسیه تحت ریاست جمهوری دیمیتری مدودف ایفا کرد با بازگشت پوتین به قدرت و سیاست مخاطره و ماجراجویانه وی، دوباره میهن پرستی افراطی ترویج و تهییج شد».
ارسال نظرات