قالیباف: هنرمندان در کنار زیبایی، به جامعه ما دانایی دادند

به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، مراسم یادبود هنرمندان سفر کرده سال 1393 با عنوان «مائیم و آب دیده ...» شب گذشته با تلاوت قرآن مجید و نواختن سرود ملی جمهوری اسلامی ایران توسط ارکستر فرهنگی فیلهارمونیک شهر تهران آغاز شد. در ادامه سه قطعه توسط ارکستر فرهنگی شهر تهران به رهبری نادر مشایخی به اجرا در آمد که قطعه آخر همراه با مداحی و در رثای حضرت زینب(س) بود.

 

در ادامه ژاله صادقیان که اجرای برنامه را بر عهده داشت از دکتر «مجید سرسنگی» مدیرعامل خانه هنرمندان دعوت کرد که به عنوان میزبان روی سن برود. سرسنگی ضمن خیرمقدم به هنرمندان و مسئولین شهرداری تهران  برای حضور در این مراسم گفت: این مراسم که سومین دوره خود را پشت سر می گذارد، از یک سو تاثر ما را با خود به همراه دارد به دلیل اینکه اینجا گرد هم آمده ایم تا یاد هنرمندانی را گرامی بداریم که از نعمت وجودشان امروز برخوردار نیستیم. اما از یک سو مایه مباهات است که جامعه ما خصوصا جامعه فرهنگی ما بعد از رحلت این عزیزان همچنان به یادشان هست و سپاس، قدردانی و تسلیت خودش را نثار خانواده ها و بازماندگان این عزیزان می کند.

 

وی افزود: مایل بودم چند نکته را خدمت عزیزان عرض کنم اما چون دوست دارم از فرمایشات اساتید گرامی و جناب آقای دکتر قالیباف استفاده کنیم، تصمیم گرفتم سخنانم را کوتاه کنم. می خواستم در این مجال از چالش های هنر بگویم، از اوضاع نابسامانی که سایه خود را سال ها است بر سر هنر این کشور انداخته است. از فقدان حتی یک برگ برنامه برای هنر، از مدیرانی که تناسب با کار فرهنگی ندارند. از مردم کشورم که پس از سال ها رنج و سختی در انقلاب و جنگ و بعد از جنگ، نیازمند لذت لحظاتی نشاط اند. از عوام فریبی فرهنگی که آفت جامعه ما شده است.

 

 

 

 

وی ادامه داد: از جوانان بی شماری که به سبب بی تدبیری ما مدیران یا به زیر زمین پناه می برند یا به آن سوی زمین، از نظام آموزشی هنر ما که خروجی آن تنها تعدادی فارغ التحصیل کم علم و عاری از معرفت فرهنگی است. از هنرمندان ناهنرمندی که برای رسیدن به اشتهار ارزش های جامعه را زیر پا می گذارند و بذر هنر هراسی را در بین مسئولین و مردم می کارند

 

مشاور هنری شهردار تهران، افزود: از قانون گذارانی که یادشان رفته است فرهنگ و هنر نیز نیاز به قانون گذاری دارد. از هنرمندانی که روزها پیکر رنجورشان در بیمارستان می ماند تا کمکی از جایی برسد و زودتر در زیر خاک آرام گیرند. از هنرمندانی که از درد می نالند، از بی دارویی فقان دارند و تنها دلخوشی آنها سخنرانی است که ما چنان می کنیم و چنین خواهیم کرد

 

سرسنگی سپس اضافه کرد: از فرهنگ و هنر سلبی و تفاوتش با فرهنگ و هنر ایجابی، از بی رنگ شدن ارزش های انقلاب و جنگ در هنر، از برنامه ها و جشنواره های رنگارنگ و بی حاصلی که برگزار می کنیم و تنها فایده اش همان نطق های اختتامیه است و بس

 

این استاد دانشگاه تصریح کرد: از نبودن نظارت حرفه ای بر امکاناتی که در حوزه فرهنگ و هنر صرف می شود؛ و از دنبال نکردن ضررهایی، که  هر چند ناپیدا، اما فرهنگ ما را به سوی سقوط سوق می دهد و از حساب نکشیدن از کسانی که مسبب این امرند

 

مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در بخش دیگری از سخنان خود گفت: می خواستم از دغدغه های مقام معظم رهبری بگویم که در جایی نقل به مضمون می فرمایند در هیچ حوزه ای به اندازه حوزه فرهنگ و هنر دغدغه و نگرانی ندارم

 

دکتر مجید سرسنگی در پایان اظهار داشت: گفتم اینها را نگویم، کدورت فایده ای در بر ندارد. 20 سال این حرف ها را گفته ام و گفته اند. روح آنها که رفته اند شاد، ما قطعا خسران دیده ایم و ضرر کرده ایم اما آنها فکر نکنم چیزی را از دست داده باشند.

 

پس از این سخنان، دکتر «محمد سریر» رئیس شورای عالی خانه هنرمندان و رئیس هیئت مدیره خانه موسیقی، طی سخنانی گفت: از طرف خودم و اعضای شورای عالی خانه هنرمندان به همه میهمانان و خانواده هنرمندان سفر کرده خیرمقدم می گویم. همچنین به آقای دکتر قالیباف و آقای دکتر ایازی نیز خوشامد می گویم. همیشه در کارهای هنری گره هایی وجود دارد که این انسداد ها را آقای دکتر قالیباف به یک صورت حل و فصل می کند و ما از ایشان متشکریم. آقای دکتر سرسنگی اشارات بسیار جامعی به مسائل مختلف داشتند که به نظرم همین یک اشاره کافی بود که توجهات به سوی این موارد جمع شود.

 

دکتر محمد سریر گفت:‌ تمدن و فرهنگ ایرانی و این ثمره باشکوهی که از میراث هنرمندان و متفکران در عرصه فرهنگ از سده های بسیار گذشته تا امروز دیده شده، به سهولت و سادگی به دست نیامده است. هر روز و هرسال عالمان و متفکران یک چراغ نو را در این سرزمین روشن کردند و این مسیر را به سمت تعالی براه انداختند و هم در سطح داخلی و هم در سطح جهانی تاثیر گذار بوده اند.

 

رئیس شورای عالی خانه هنرمندان گفت: من بیش از پنجاه سال که در عرصه های مختلف دیده ام که هنر و فرهنگ چیز دیگری است. سال ها در حوزه دیپلماسی، در علم ثروت و اقتصاد و همان چیزی که ما ثروت ملت می دانیم و امور بین المللی و آن چیزی که تصور می کنیم که در معادلات امکانات مالی و اعتباری بدست بیاوریم بودم، ولی دانستم که اعتبار و احترام چه در این سرای و چه در سرای باقی در فرهنگ و هنر است.

 

این آهنگساز پیشکسوت گفت: هم برای فرد و هم برای یک ملت، همه چیز می تواند با مسائل دیگر از دست برود. حتی ممکن است در یک دوره کوتاه برای یک ملت شرایطی پیدا بشود که مناسب باشد. اما آن اعتلای بینش و ارتقای اندیشه و اتکای به فرهنگ و هنر خودی که روینده و رویاننده است برای نسل های بسیار باقی می ماند. این زانیده و شکوفنده است و دستاورد اش برای سرفرازی یک ملت، بسیار اثر گذار است.

 

دکتر سریر در ادامه اضافه کرد: ما امروز باید قافله سالاران سرزمینمان را سپاس بگوییم و ستایش کنیم که اگرچه جسم شان به عالم دیگر سفرکرده است ولی آثارشان و انعکاس اندیشه هایشان در ذهن و ضمیر نسل ما و فرزندانمان همیشه باور و روینده خواهد بود. همانطورکه از هزاران سال پیش آثار بزرگانی مانده این بزرگان بخشی از فرهنگسازان سرزمین کهن ما از دیرباز تا امروز هستند و باید به آنها ارج بگذاریم. خیلی از ما افتخار زیستن در کنار آنها را داشتیم و نسل های دیگر هم به بهره مندی از آثار و اندیشه هایشان مفتخر خواهند بود.

 

رئیس شورای عالی خانه هنرمندان گفت: فرهنگ ایران و افتخار و اعتبار ایرانی بودن در همین مجموعه هاست و این قافله ای است که می رود و بسیاری همین راه را می روند و راه خودشان را به سوی قله های سرفرازی و شرافت طی می کنند. من یاد این عزیزان را گرامی داشته و فکر می کنم ثروت یک ملت در همین عزیزان است.

 

در ادامه مراسم کلیپی همراه قطعه لالایی با صدای محمد نوری اثر ناصر حسینی با شعری از یدالله رویایی با تصاویری از هنرمندان سفرکرده سال 93 پخش شد و سپس برزو ارجمند، بازیگر و فرزند زنده یاد انوشیروان ارجمند به نمایندگی از خانواده هنرمندان درگذشته سال 93 پشت تریبون قرار گرفت و گفت: یادم نمی آید که آخرین باری که برای پدرم نامه نوشتم چه زمانی بود، ولی امروز برای او نامه نوشتم.

 

در ادامه برزو ارجمند متن نامه را خطاب به پدر مرحومش قرائت کرد. او در این نامه که با بغض و گریه آن را قرائت می کرد، گفت: آری هشتاد و هفت روز است که دیگر صدایت را نمی شنوم، هشتاد و هفت روز است گرمای گونه هایت را دیگر نمی بوسم و دستان مهربانت دیگر بر سرم نیست. هشتاد و هفت روز است چشمان نافذت روشنای راهم نیست. کمرم درد می کند و شانه هایم تاب این وزن غم  را ندارد. تورا جانشینی نیست و دلم برایت تنگ شده است. دیر زمانی به یادت خواهم نشست و دزدانه تمام لرزش بودنت را خواهم نگاشت. در پی ات روان نخواهم شد خواهم نشست بر سر دیوار بلند تردید ها و تا دیوار فرو ریزد، عطش دیدارت سیرابم خواهد کرد.

 

این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: صد سال خواهد گذشت به رسوایی و به تمنا. گزمه ای به راه فسرده ای خواهد گریست، چراکه دیوار فرو خواهد ریخت. تو خواهی آمد و من خواهم خندید، آنگاه که آخرین نشاط طراوت باران به بزم پر شکوه رویایم خواهد رسید. تو خواهی آمد، خوب می دانم اما صد سال خواهد گذشت به رسوایی و تمنا.

 

برزو ارجمند در پایان از دکتر قالیباف و  دکتر سرسنگی  برای  برگزاری این مراسم تشکر ویژه کرد و گفت: خانه پدری من در طرح ترافیک قرار دارد و به لطف آقای قالیباف پدرم در این چند سال جریمه نشد.

 

در ادامه علی نصیریان، بازیگر پیشکسوت تاتر، سینما و تلویزیون پشت تریبون قرار گرفت و گفت:‌ دو نکته را باید در اینجا یاد آور شوم. یکی اینکه باید از شهردار محترم و مدیران شهرداری تشکر کنیم که در بخش کلی کارهایشان مساله فرهنگ و هنر را مد نظر قرار دادند و جزو وظایف مسئولین شهر قرار دادند. برگزاری چنین مراسمی، ساختن فرهنگسراها و سالن های تاتر، برگزاری مراسم و تجلیل بزرگداشت ها که شهرداری این کارها را فراوان انجام می دهد، جای سپاس فراوان دارد. فکر می کنم اگر تشکر نکنیم، کفران نعمت است. حتی اگر اشاره به فضای سبز تهران نکنیم شایسته نیست. اگرچه هوا آلوده است و زمین با ایجاد زباله آلوده است و این مسائل را داریم، اما شهداری خیلی کارهای خوبی انجام داده ولی سازنده شهر و  مملکت، شهرداری و دولت نیستند، سازنده شهر خود مردم هستند. یکی از مشکلات ما، خودمان هستیم.

 

 

 

 

این بازیگر پیشکسوت تاتر و سینما اضافه کرد: آقای دکتر سرسنگی اشاراتی به کاستی های فرهنگ و هنر کردند که درست است. اما سازنده  فرهنگ و هنر، انسان است. در تمام دنیا انسانها سازنده فرهنگ و هنر بودند. در تاتر و سینما وقتی نگاهی می اندازم، می بینم همیشه متکی به انسان ها بوده است. دولت ها همیشه بهره جویی کرده اند. ما گروه تاتر داشتیم و درست کرده بودیم،  بعدا دولت دید که کار ما خوب است و در هنرهای زیبای آن دوره یک اداره هنرهای دراماتیک درست کرد که ما را آنجا جمع کرد که بعدا اداره تاتر و بعد هم مرکز هنرهای نمایشی شد.

 

علی نصیریان  گفت:‌ بابت تاثری که برزو ارجمند دارد خیلی متاسفم و من پدرش را پنجاه سال می شناختم ولی می خواهم بگویم اینقدر متاثر نباشند. من الان صدای محمد نوری را شنیدم. نوری نمرده است وقتی صدای او را می شنوم، روح من تازه می شود. در اولین کارهای تاتری که داشتیم نوری هم کنار ما بود و چون صدایی داشت به سمت موسیقی رفت و چقدر هم خوب شد که رفت. در ادبیات هم هوشنگ مرادی کرمانی و محمود دولت آبادی در تاتر بودند که خوب شد رفتند چون در آن موقع استعدادشان در جای دیگری شکفت.

 

وی افزود: یکی از ابعاد تفاوت هنرمند با انسانهای عادی این است که نمی میرد و ماندگار است. یکی از امتیازات کار ما این است که ماندگار است.  نکته دیگر اینکه باید عرض ارادت و احترام به خانواده هایی بکنم که عزیزانشان را از دست داده اند. در زمینه سینما و تاتر، کارِ خودم پنجاه و اندی سال است که این عزیزان مانند مرتضی احمدی را می شناسم. چطور می شود که فولکلور و پیش پرده های  تهران را فراموش کنیم. چقدر در آن دوره آرامش داشتیم، درست است که ماشین و تجدد خوب است ولی آن آرامشی که داشتیم را از دست دادیم.

 

نصیریان با اشاره خاطرات خود از تهران قدیم گفت: ما در تهران محله داشتیم و در بازارچه قوام الدوله و میدان شاپور و کوچه مهدی خان می رفتم در آنجا همه خانواده ها با هم بودند و با پای پیاده به دیدار هم می رفتیم. اما الان خانه من دروس است و می خواهم محمد علی کشاورز که بیمار است را در شهرک غرب ببینم، مصیبت دارم که چطور بروم. همه چیز جدید شده است که خوب هم هست اما اینها را چه کنیم. یک قسمت آن به مردم بر می گردد، مردم در این کمک کنند.

 

وی در پایان سخنانش گفت:‌ من به خانواده های عزیزی که این هنرمندان را از دست داده اند تسلیت می گویم ولی بدانیم که هنرمندان نمی میرند. یاد و خاطره و اثر هنری چطور می تواند بمیرد. برای آنها آرامش آرزو می کنم. همه این سرنوشت محتوم را داریم و باید آرام باشیم و زندگی کنیم.

 

پس از این سخنان، کلیپی با نوازندگی و صدای زنده یاد محمدرضا لطفی بر روی شعری از حافظ با تصاویری از هنرمندان سفرکرده پخش شد. در ادامه ژاله صادقیان از حبیب الله صادقی، هنرمند حوزه تجسمی، برای ایراد سخنرانی دعوت کرد. صادقی در ابتدای سخنانش گفت: ادای احترام دارم ‌به خانواده هنرمندانی که به جهت بزرگداشت، نکوداشت آنان با چشمانی نمناک به احترامشان به پاس افتخاراتی که برای فرهنگ معاصر ایران آفریده اند و برگه های زرینی بر کتاب افتخارات فرهنگ دوران معاصر ایران افزوده اند گرد هم آمده ایم.

 

وی افزود: عرض ادب و احترام دارم خدمت برادر عزیزم شهردار تهران، جناب آقای دکتر قالیباف، جناب آقای دکتر ایازی، جناب آقای دکتر امرودی، جناب آقای دکتر سرسنگی و معاونین محترم شهرداری تهران؛ و تشکر و تقدیر دارم بخاطر همه زحمات و محبت هایی که این گروه فرهنگی تحت مدیریت شهر تهران امروز در حوزه فرهنگ در بلندترین نقطه  و بسیار فاخر به دست عزیزان و مدیرت جناب دکتر قالیباف انجام می شود.

 

در ادامه صادقی گفت:  یاران جامعه تجسمی جایگاه ویژه ای در ایجاد و توسعه هنرایران ایفا نموده اند. با توجه به گستره فعالیت و رویکرد هنر در جهان، این گروه ممتاز اجتماعی توانسته جایگاه معرفتی و هنری ملت ایران را در جهان به تصویر در آورد.  امروز هنرمند تجسمی معاصر ایران در کتاب بزرگ هنر معاصر جهان دارای جایگاه ویژه و ممتازی است. این یگانه های دوران علیرغم همه کاستی ها و علیرغم مراقبت های اجتماعی عاشقانه، بهترین های باب وجودشان را در کالبد حجم و نقش و فرم، به میهمانی چشمان نازک اندیشان ایران و جهان می برند.

 

وی افزود: تولد یک هنرمند تربیت فرهنگی و معرفتی هنرمند، فرصت بروز و ظهور آرای یک هنرمند، توجه و نگهداری جهت ایجاد موزه و مجموعه ها در جهان معاصر یک مفهوم پیوسته است. عمر هر نسل و دوره او به پایان می رسد تنها هنر و اثر هنری هنرمندان مبین حضور مردمان آن دوران است. موزه های بزرگ جهان اکنون بر این حکایت دلالت دارند. اگر شاه اسماعیل صفوی هزار هنرمند را که در هجوم ازبکان در مجمع ها  سبد های پیچیده در کاروان ها در کوه های هزار مسجد خراسان پنهان نمود؛ و احترام شمع افروزی برای نگاشتن خط کتاب و آثار بینظیر نگارگری شاهنامه شاه طهماسب را پدید آورد، به نقش اجتماعی و همراهی پیوسته هنرمندان و مدیران متعهد و مسئول دوران  به نتیجه با شکوهی خواهیم رسید.

 

حبیب الله صادقی گفت: اکنون در رثای هنرمندان بزرگ این دیار از دیرباز تا کنون در آستانه تولد شکوفه و عشق و مهر با احترام بر تربت نقش آفرینان عشق بوسه می زنیم و یادشان را گرامی می داریم. مهمانی بهشت اینجاست، هر کجا عشق شکوفه کند، آشیانه تست. نازنین چشمان تو زیباست تو جهان را زیبا می آفرینی . آنگاه که خانه رنگ بر باسمه عشق می کشی و چون غبار و زنگاری در وجودت نیست، جهان آموخته ات منشوری از نور جمال و جلال و کمال می شود. تو اگر دو بعد تصویر و سطح را در بعد سوم محیط و حجم و فضا و بعد چهارم جهان آگاهی را در وجودت تجربه نمودی و باغ همیشه بهار هنرت برای مردم سرزمینت هدیه نمودی، تورا دوست دارم.

 

وی افزود: اکنون که من زمین خاکی و در جهان لاجورد اندوه و در سیر خاک و زمینم و در دوران حیات  و اکنون نبودن جسمانی ات عطر معنا و زیبایی ات را می چشانیم.بر تربت کلک مشکبارت بوسه میزنم، تو گنج شاه واری. سرزمین من! ایران عزیز! آسمان نیلگونت ستاره باران است. هر چند در جهان گاهی آینه، گاهی ستاره بر زمین فرو می افتد.

 

صادقی در پایان سخنانش گفت: به استقبال بهار بر ورق اوراق به احترام نقش آفرینان عامل معنا و عشق بر تربت پاک و پر برکتشان، گلاب و عطر نرگس می افشانیم و بر زلال تربت خاکشان  فاتحه ای می خوانیم.

 

سخنران پایان این مراسم، دکتر محمد باقر قالیباف، شهردار تهران بود. قالیباف در ابتدای سخنانش گفت: خدای را شاکر هستم که این توفیق نصیب من شد که امشب در جمع شما خانواده های محترم و عزیزِ هنرمندان فقید در شهر و کشورمان باشم و از نزدیک عرض ارادت و تسلیت مجددی داشته باشم. البته دوست می داشتم که در یک مجلس توام با شادابی و نشاط گرد هم باشیم ولی از این جهت هم که بنده و همکارانم در لحظات سخت و شاید شکننده ی زندگی که بهترین عزیزان را از دست دادیم، توفیق ابراز همدردی و همراهی با شما را دارم خدای را سپاسگزارم.

 

وی افزود: من به قصد حضور در این جمع آمدم و قصد صحبت نداشتم. ولی بعضی از سخنان اساتید بزرگوار و عزیرانی که به حق سخنان زیبایی را مطرح کردند و این نکته را باید عرض کنم که همه ملت و مردم ما با همه وجود این را درک می کنند که اگر هنرِ هنرمندان ما نبود، چه عزیزانی که در این سال و در سال های گذشته از دستشان دادیم و چه هنرمندانی را که در کنار خود داریم و این فرصت را مغتنم بشماریم، شاید زندگی در این دنیا به زیبایی امروز نبود. هنرِ هنرمندان ما بود که با خلق پدیده های جدید، با خلاقیتشان، با ذوقشان، با استعداد ذاتی شان خیلی از زندگی ها و پدیده های به ظاهر تکراری را مجددا برای ما زیبا کردند و صیقل دادند. ما با آنها به ادامه زندگی مان امیدوار شدیم.

 

 

 

 

شهردار تهران گفت:‌ هنرمندان عزیز ما نه تنها زیبایی به ما دادند که اگر همان را هم به ما می دادند، قابل تقدیر بود. آنها توام با زیبایی به جامعه ما دانایی هم دادند. حتی علوم دیگری که نیاز بشریت و اثر گذار در عرصه های مختلف بود ولی عمدتا برای خواص بود، هنرمندان ما حتی آن علوم را با جامعه هنر و زیبایی هنر، هم برای خواص هم برای عوام، هم برای زیبایی، هم برای برای دانایی، هم برای امروز، هم برای نسل آینده برای سال ها و قرن ها ماندگار کردند. بدون شک بر این باوریم که این همه تلاش و خوبی هم در این دنیا باعث عزت و افتخار آنهاست، هم در سرای باقی جزو باقیات صالحات آنهاست. از طرف خودم و همه همکارانم و مردم این شهر به همه خانواده محترم و اساتید بزرگوار که بهترین دوستان خودتان را از دست دادید عرض تسلیت دارم.

 

دکتر قالیباف در پایان سخنانش یاد آور شد: به دور از هیچ منت و بحثی بنده به عنوان خدمتگزار در مجموعه شهرداری تهران در همه فراز و نشیب ها، در همه روزهای خوش و سخت، در همه فرود و اوج های بحث فرهنگ و هنر در شهر و کشورمان همیشه در کنار شما عزیزان بودم و انشالله خواهم بود و پیشاپیش سال نو را به همه تبریک می گویم.

 

در ادامه دکتر محمد باقر قالیباف، دکتر محمد سریر، حجت الاسلام میثم امرودی (معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران) و دکتر سیدمحمد هادی ایازی روی صحنه حاضر شدند و به نماینده هشت خانواده گروه های مختلف هنری به طور نمادین هدایایی اهدا شد و دیگر خانواده ها هدایای خود را در پایان مراسم دریافت کردند.

 

سپس دکتر مجید سرسنگی، مدیرعامل خانه هنرمندان، روی صحنه حاضر شد و در سخنانی گفت: همانطور که استاد نصیریان فرمودند، شهرداری تهران در این سال ها رویکرد خود را از یک سازمان خدماتی به یک سازمان اجتماعی یا فرهنگی تغییر داده است.  تمام کارهایی که ما مدیران زیر مجموعه شهرداری و سایر سازمانها انجام می دهیم، نخواهد بود مگر به حمایت درخشان جناب آقای دکتر قالیباف و معاونین محترم ایشان. از جمله افتتاح ارکستر فرهنگی شهر تهران مدیون و مرهون حمایت ایشان و جناب آقای امرودی، معاون اجتماعی و فرهنگی ایشان است.نکته ای را باید بگویم که من این افتخار را داشتم که از زمان جنگ در خدمت دکتر قالیباف باشم و در واقع یک بسیجی تحت فرماندهی ایشان بودم. زمانی که ایشان شهردار تهران شدند و دوستان نظر من را پرسیدند، یک جمله گفتم که امروز تهران با انتخاب آقای قالیباف به عنوان شهردار تهران، صاحب یک دماوند دیگر شد. تابلویی با عنوان دماوند به نمایندگی از جمع شما و خانه هنرمندان ایران را تقدیم حضور ایشان می کنم.

 

سپس این تابلو به دکتر قالیباف اهدا شد. دکتر قالیباف در ادامه پشت تریبون قرار گرفت و گفت: من تشکر می کنم که دوستان خانه هنرمندان ایران به من این لطف را داشتند. اجازه می خواهم که این هدیه را به خانواده مرحوم مرتضی پاشایی تقدیم کنم. این جوان عزیز که توفیق داشتم دربیمارستان قبل از اینکه دوره بستری نهایی ایشان انجام شود، با ایشان هم سخن شدیم. این اولین بار بود که ایشان را از نزدیک می دیدم و انصافا جوان بی ریا، خونگرم، مقاوم و با روحیه بود که با مرگ دست پنجه نرم کرد و با روحیه بود.

 

 در این مراسم دکتر محمد باقر قالیباف، شهردار تهران، دکتر سیدمحمد هادی ایازی، قائم مقام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، حجت الاسلام میثم امرودی، معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، دکتر محمدسریر، رئیس شورای عالی خانه هنرمندان، حمیدرضا نوربخش، مدیر عامل خانه موسیقی ایران، ایرج راد، مریم سعادت، غلامحسین امیرخانی، و...حضور داشتند.