به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» به نقل از اداره‌كل روابط عمومي و اطلاع‌رساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، سردبیر نشریه «امت» قرقيزستان ديداري با همسر رايزن فرهنگي ايران در اين كشور داشت و در آن به مصاحبه پرداخته و در نشريه‌اش منتشر كرده است. مطالبي كه دربرگيرنده برخي فرهنگ و رسوم ايرانيان از جمله سفره افطاري است.متن نوشته شده به وسيله الیانا ستارآوا كه به مناسبت ماه مبارك رمضان در نشریه «امت» قرقيزستان منتشر شده به اين شرح است:
غذاهای ایرانی از نظر تنوع و حتی قدمت در سطح جهان کم‌نظیر است؛ غذاهایی که طعم منحصر به فردی دارد. این غذاها در ماه مبارک رمضان آغشته به ادویه‌جات مختلف، شربت‌های خنک و شیرینی‌جات بی‌مانند با طعم گلاب و زعفران، کامل‌تر خود را نشان می‌دهد. غذاهايی که با دستان ماهر کدبانوهای ایرانی تهیه م شود و بالغ بر سیصد نوع است. شاید دلیل این همه تنوع غذايی، اقوام مختلف مقیم این کشور باشد که با فرهنگ‌های جذاب و شورانگیز خود مانند طبیعت ایران ـ کوه‌های برفی و آب‌های گرم، دشت‌های سرسبز و کویر صبور ـ تمدنی غنی و کهن را پایه‌ریزی کرده‌اند.
ميهمان خانم اعظم کبریایی‌زاده هستیم. این ميهمانی را فرصت ارزشمندی به شمار می‌آوریم که می‌تواند ما را با بخشی از فرهنگ ایرانی و آداب و رسوم ماه رمضان در کشور ایران آشنا كند.
به گفته خانم کبریایی‌زاده، رمضان هدیه‌ای است که خدا به انسان عطا کرده تا بتواند نه تنها از نظر روحی بلکه از نظر جسمی نیز پاک و منزه شود، درباره حقایق هستی فکر کند و خود را در محضر خدا ببیند.
در اين لحظه نگار، دختر سیزده ساله او مي‌گويد: «ما با ادای فریضه مقدس روزه‌داری به خدا نزدیک‌تر می‌شویم، ممکن است کسی از هم‌سن و سالانم گمان کنند که روزه‌داری سخت است؛ اما من فکر می‌کنم زمانی که روزه می‌گیریم حس تسکین و سبکی پیدا می‌کنیم، آرامش خاصی وجودمان را فرا می‌گیرد، با امید به اینکه انشاءالله خداوند دعاها و عبادات همه را قبول کند و گناهانمان را ببخشد.»
پس از آن خانم کبریایی‌زاده می‌گوید: «بچه‌ها از پدر و مادرانشان روزه‌داری را فرامی‌گیرند. دخترم از نه سالگی روزه می‌گیرد و ایستادگی از خود نشان می‌دهد.»
وی می‌افزاید: «مقدمات ماه رمضان در ایران خیلی مفصل است. قبل از شروع رمضان، نمایشگاه‌های مواد غذایی با قیمت‌های پایین برگزار می‌شود و دولت تلاش می‌کند تا قیمت‌ها را کنترل کند. مدارس و دانشگاه‌ها سعی می‌کنند که ترم تحصیلی را تا اول ماه مبارک به اتمام برسانند تا دانشجویان و دانش‌آموزان روزه‌دار دچار سختی نشوند و بتوانند از فیض رمضان بهره ببرند، هیجان خاصی کوچه و خیابان‌های شهرها و روستاها را فرا می‌گیرد . مردم، ماه رمضان را به انتظار می‌نشینند.»
ادامه مي‌دهد: «با شروع ماه مبارک، ساعت کاری کم می‌شود، کار دیرتر شروع و زودتر خاتمه می‌یابد تا همگان از برکات معنوی این ماه نصیب ببرند. در طول روز بیشتر رستوران‌ها و کافه‌ها دست از کار می‌کشند و قبل از افطار و با اذان مغرب، رستوران ها کارشان را آغاز می‌کنند. مردم با خوشحالی یکدیگر را به افطاری دعوت می‌کنند. افطاری دادن علاوه بر پاداش خاص خود که نزد خدا محفوظ است، باعث الفت قلب مؤمنین می‌شود. مؤمنین به این صورت برادری، برابری و وحدت را تجربه می‌کنند. سازمان‌ها و مؤسسات خیریه، خیرین و مساجد، هنگام ماه رمضان فعالیت بیش‌تری از خود نشان می‌دهند تا بتوانند به افراد نیازمند کمک کنند.»
خانم کبریایی‌زاده می‌افزاید: «برنج ایرانی با عطر خاص خود، ماده اصلی غذای ایرانی است. انواع خورشت‌ها و کباب‌ها و سالادها و ... سفره ایرانی را می‌آرایند. ایرانیان غذاها را به دو نوع سرد و گرم تقسیم می‌کنند. این تقسیم‌بندی بر اساس تأثیری است که انواع غذاها بر بدن انسان دارند. غذاهای گرم شامل مرغ، گوشت شتر، انواع شیریني‌ها، میوه‌های شیرین و غذاهای سرد شامل برنج، ماست، بادمجان، خیار، گوشت گاو، ماهی و ... است. در هنگام تهیه غذا وابسته به فصل سال ایرانیان سعی می‌کنند تعادلی در مصرف غذاهای گرم و سرد حفظ کنند.»
وي درباره افطار كردن مردم ايران هم مي‌گويد: «مردم ایران معمولاً با چای نبات، آب گرم، پنیر و خرما و فرنی، روزه‌شان را باز می‌کنند. سپس به صرف غذای اصلی می‌پردازند. مصرف سبزیجات در ماه مبارک رمضان بیشتر می‌شود. سبزیجاتی مانند ترخون، ریحان، شوید، پیازچه و ... همچنین ماست، ماست و خیار، ماست موسیر، زیتون و انواع ترشی‌جات که برای هضم غذا نیز مفیدند سر سفره افطاری ایرانی وجود دارد. البته شیرینی در انواع مختلف به خصوص زولبیا و بامیه نیز زینت بخش سفره ایرانی است.»
به گفته خانم کبریایی‌زاده، هنگام روزه قند خون در بدن انسان کم می‌شود و ممکن است موجب ضغف جسمی شود؛ بنابراین مصرف شیرینی می‌تواند انرژی لازم را به انسان بازگرداند.
وی مي‌گويد: «شله‌زرد که با برنج و زعفران تهیه می‌شود در سفره افطاری ایرانی جای مخصوص خود را دارد.»
خانم کبریایی‌زاده اضافه مي‌كند: «در فصل سرما غذای مخصوصی به نام حلیم تهیه می‌شود. حلیم از گندم، پیاز و گوشت و برخی افزودنی‌ها تهيه مي‌شود و ممکن است پخت آن چندین ساعت طول بکشد. علاوه بر آن انواع سالادها در سفره ایرانی وجود دارد و تهیه می‌شود. همچنین ایرانیان علاوه بر ماه مبارک رمضان متناسب با فصول سال آش‌های مختلف تهیه می‌کنند. میوه نیز زیاد مصرف می‌کنند. جالب اینکه خیار در ایران میوه محسوب می‌شود؛ اما در تاجیکستان و برخی کشورهای دیگر سبزی به شمار می آید. مصرف خیار به خصوص در ایام ماه مبارک رمضان و همینطور سبزیجات، کمبود آب بدن را جبران می‌کند؛ در ضمن نوشیدنی‌ها و شربت‌های مختلف نیز از اجزاي سفره ایرانی است. این شربت‌ها مانند شربت خاک‌شیر برای رفع عطش بسیار مناسب‌اند. اسلام در محتوای غذاها تأثیر گذاشته است؛ الکل در تهیه غذاهای ایرانی استفاده نمی‌شود و ایرانیان گوشت حلال مصرف می‌کنند. برای افطاری نان لواش، بربری یا سنگک، کره، پنیر، گردو، عسل، نبات و نیز شیربرنج ، فرنی و شله‌زرد مهیا می‌شود که البته بسیار هم مقوی‌اند.»
خانم کبریایی‌زاده همچنين می‌گوید: «رمضان موعدی است که باید توجهمان را به دریافت غذای معنوی متمرکز سازیم. در ماه مبارک رمضان در مساجد ایران حلقه‌های قرآنی و محافل انس با قرآن داير می‌شود و شبکه‌های تلویزیونی و رادیويی برنامه‌های ویژه‌ای را در این ماه تدارک می‌بینند. ایرانیان سعی می‌کنند هر روز قرآن بخوانند و این کتاب آسمانی را در ماه مبارک رمضان ختم کنند و از خداوند متعال صلح و آرامش را برای همه مسلمانان طلب می‌کنند.»