نقشه‌های جدید ترکیه برای فتح حلب

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، به نقل از روزنامه الاخبار، بازیگر ترک به عملیات «فتح حلب» اهمیت خاصی می دهد و با وجود اینکه تلاش های پی در پی برای سرنگونی این شهر که پایتخت شمال سوریه به شمار می آید، ناکام ماند، همچنان «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه در محاسبات خود این گزینه را به عنوان یک اصل مهم در نظر دارد.

در همین چارچوب در نقشه های جدید ترکیه جبهه النصره نقش اساسی پیدا کرده است و آنکارا در نظر دارد از سقوط فروگاه ابو الظهور در تحقق اهداف مورد نظر خود بهره برداری کند.

سقوط فرودگاه نظامی ابو الظهور به دلایل متعدد با سقوط سایر فرودگاه های نظامی تفاوت دارد، زیراعلاوه بر اینکه سقوط آن به معنی خارج شدن بزرگترین فرودگاه شمال کشور از فعالیت است و به معنی سقوط یک فرودگاه نظامی در موازنه جنگ است، اهمیت راهبری آن نیز در این مورد خطر ناشی از سقوط این فرودگاه را بیشتر می کند.

با وجود اینکه اثر ناشی از سقوط  فرودگاه نظامی ابوظهور تا این لحظه در حد یک شوک روانی در بین نظامیان دولت سوریه محدود باقی مانده است، اما نتایج حاصل از این سقوط چه بسا ابعاد خطرناک تری پیدا کند، زیرا ارتش سوریه نتوانست این شکست را مهار کرده و جلوی نتایج حاصل از آن را بگیرد.

اهمیت فرودگاه ابوالظهور

تا چندی پیش این فرودگاه 15 کیلومتری برای ارتش سوریه به اندازه پایگاه های معروف «الحامدیه» و «وادی الضیف» در ریف جنوبی ادلب که اواخر سال گذشته سقوط کردند، اهمیت داشت.

تعییر قواعد نبرد در ادلب

سقوط دو پایگاه مزبور زمینه را برای کاهش کنترل ارتش سوریه بر استان ادلب فراهم رده و به جبهه النصره و متحدانش این امکان را داد که قواعد بازی را در ادلب تغییر داده و ماهیت نبردهای این استان را نیز متحول سازند.

در گام بعدی گروه موسوم به «جیش الفتح» بهره برداری از سقوط فرودگاه نظامی ابوالظهور برای تغییر معادله نبرد در پایتخت شمالی سوریه بود.

اما نقشه معروف «فتح حلب» که یک بار نیز با شکست روبه رو شده بود، بار دیگر دو هفته پیش در اتاق عملیات ترکیه طراحی شد زیرا سقوط فرودگاه ابوالظهور این امکان را فراهم کرد که این نقشه بتواند در محور ابوالظهور- «خناصر» از نظر راهبردی نقش مهم تری پیدا کند ( ریف جنوبی حلب که تنها راه ارتباطی بین حلب و دمشق است).

فاصله 30 کیلومتری سربازان سوری از فروگاه ابوالظهور زمینه عملیات النصره و متحدانش برای جدا کردن حلب از تنها شریان اصلی آن یا همان راه خناصر- السفیره را فراهم کرد.

با وجود اینکه قطع این مسیر برای افراد مسلح النصره و متحدانش کار آسانی نبود، اما ماههای اخیر ثابت کرد که آنان می توانند طبق راهبرد شبیه راهبرد سابق ارتش سوریه معروف به «جویدن» عمل کنند.

در این خصوص باید یادآور شد که با همین راهبرد نقشه تسلط نظامی بر ادلب ( و اندکی از حلب) در چند ماه اخیر به طور ریشه ای به نفع گروههای مسلح تغییر کرد.

نقشه جدید فتح حلب در واقع احیای نقشه ای بود که قرار بود در تابستان گذشته به اجرا درآید، اما این نقشه جدید با اصلاحات اساسی همراه شد به این ترتیب که این بار تلاش برای محاصره شدید این شهر محور توجه قرار گرفت.

علاوه بر این هر دو طرف درگیر تلاش داشتند از دو محور زیر حلب را در اختیار بگیرند:

نخست از از داخل شهر به بیرون آن و یا همان مسدود کردن منطقه «الراموسه» که نقطه ارتباط مستقیم با حلب به شمار می آید.

دوم: از طریق نقطه خناصر.

تغییر موعد ساعت صفر برای فتح حلب

با وجود اینکه ترکیه در نقشه جدید برای فتح حلب ساعت صفر را در ماه آینده در نظر گرفته بود تا پیش از برگزاری انتخابات بتواند پیروزی بزرگی را در حلب برای حزب عدالت و توسعه به ثمر برساند، اما سقوط ابوالظهور پیش از موعد  مزبور می تواند موجب جلوافتادن  ساعت صفر شود.

به نظر می رسد جبهه النصره با توجه به استقرار مجدد در حلب در اواخر ماه گذشته، اکنون نسبت به  پیروزی سریع در عملیات فتح حلب خوشبین هستند.

استقرار نیروهای النصره در محله های شرقی حلب به آنان امکان می دهد با کارآمدی بیشتر در نبردهای اشغال این شهرعمل کنند.

تلاش آنکارا برای سقوط حلب به هر قیمت ممکن

به هر حال آنکارا به هر قیمتی در تلاش برای سقوط حلب است و این موضوع در محاسبات اردوغان به مثابه « نگین تاج سلطنت» است.

باید یادآور شد که هرگونه پیشروی جدید جبهه النصره با حمایت ترکیه نقش مهمی در بهبود روابط النصره و آنکارا ایفا خواهد کرد و انفجار بزرگی را که در انتظار این دو بود به تاخیر می اندازد زیرا نقشه های ترکیه در ارتباط با ایجاد منطقه امن موجب تنش روابط النصره و آنکارا و نگرانی از تغییر مواضع ترکیه علیه این گروه تروریستی شد اما پس از آنکه مبارزه با حزب کارگران کردستان برای ترکیه اولویت پیدا کرد این موضوع به تعویق افتاد.

این موضوعی است که به نظر نمی رسد النصره از آن غافل باشد اما در عین حال ترکیه در تلاش است تا جایی که ممکن است آن را به تاخیر بیندازد تا بتواند دستاوردهای هرچه بیشتری را از آن خود کند.