گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ برنامهی تلوزیونی «خندوانه» که این شبها از شبکهی نسیم سیمای جمهوری اسلامی درحال پخش است، بی شک یکی از پرطرفدارترین و جذابترین برنامههای حال حاضر رسانهی ملی است. شور و حرارت و انرژی مثبت رامبد جوان مجری و کارگردان این برنامه در کنار سناریونویسی هنرمندانه، شخصیت و تیپسازیهای جذاب، سادگی و صمیمت برنامه و عوامل آن و نهایتا سورپرایزها و غافلگیرهای همیشگی؛ خندوانه را به حق به یکی از پربینندهترین برنامهها در نوع خود تبدیل کرده است.
برگزاری مسابقهی «خندانندهی برتر» که اخیرا و با حضور جمعی شانزده نفره از کمدینها و طنزپردازان طراز اول کشور برگزار میشود، یکی از همان جنس نوآوریهای جذابی است که خندوانه را به برنامهای متفاوت تبدیل کرده است. شرکت این تعداد از هنرمندان کشور که حضور هر یک از آنها در بین عوامل یک فیلم یا سریال تلویزیونی میتواند به پرطرفدار شدن آن کمک کند؛ در یک مسابقهی تلویزیونی اتفاق کمسابقهایست که از یکسو نشاندهندهی جایگاه این برنامه در بین جامعهی طنزپرداز کشور است و از دیگر سو نمایانگر توان رامبد جوان در مدیریت و ایجاد همگرایی بین این تعداد از هنرمندان.
رقابت جمعهشب امین حیایی و امیرمهدی ژوله در این برنامه طبق پیشبینیها یکی از جذابترین و نفسگیرترین رقابتها را شکل میداد چراکه این دو کمدین در مرحلهی نخست مسابقه با کسب بالاترین آرا موفق به راهیابی به دور دوم شده بودند.
چرا به ژوله رای دادم
همانطور که پیشبینی میشد رقابت بسیار جذاب بود و هر دو هنرمند به خوبی میدانستند که قرار است چه اجرایی به مخاطبان خود ارائه کنند. رای دادن در این قبیل مسابقات امری بسیار سلیقهایست و اصول مشخص و دقیقی را نمیتوان برای آن برشمرد. براساس همین سلیقهی شخصی پس از پایان مسابقه گوشی را برداشتم و به اجرای هنرمندانهی امیرمهدی ژوله رای دادم. اگرچه به عقیدهی برخی از اعضای خانواده و دوستان اجرای امین حیایی هنرمندانهتر بود و او به جای بیان برخی مطالب خندهدار، در واقع این مطالب را بازی کرد؛ اما دلایل من برای رای دادن به ژوله، انسجام و سناریومحور بودن اجرای او بود. اساسا به نظر میرسد نویسندگان طنز یا به عبارت بهتر طنزنویسان به دلیل داشتن ذهن سناریست و منظم، شانس بیشتری برای برتری در این رقابت داشته باشند همانگونه که «علی مسعودی» دیگر هنرمند حاضر در این رقابت توانست با اجرای دقیق خود رای بسیار بالایی را به دست بیاورد.
عینکهای سیاسی به چشم میخورد
در این میان اما کمتر کسی گمان میکرد که این رقابت جالب توجه، رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد غافل از آنکه برخی شکستخوردگان سیاسی در این کشور تخصص ویژهای در سیاسی و جناحی کردن هر مسئلهای دارند.
نخستین بار «بزرگمهر حسینپور» کاریکاتوریست حامی فتنه به فاصلهی کمی از پایان برنامه، با قرار دادن پستی در صفحهی شخصی خود از مردم خواست تا به حیایی رای ندهند. دلیل او برای این اقدام تعجبانگیز و غیراخلاقی، بازی امین حیایی در فیلمهای مخالف فتنه بود. محمدعلی ابطحی -فردی که اصرار دارد مردم او را سیاستمدار بدانند- با انتشار عکسی از امیرمهدی ژوله با یکی از سران فتنهی آمریکایی-صهیونیستی 88، این خط بیاخلاقی را پی گرفته و به جمع مخالفان امین حیایی پیوست.
با گسترش این قبیل اظهارنظرهای برآمده از ذهنهای سیاستباز در شبکههای اجتماعی، به سرعت یک دو قطبی عجیب و قریب بین امیرمهدی ژوله و امین حیایی شکل گرفت، دوقطبی که احتمالا روح هیچیک از آنها از آن خبر نداشت؛ اما سناریوی آن توسط فتنهانگیزانی که تمام مسائل را از دید عینک تنگ سیاسی خود مینگرند نوشته شده بود. همان افرادی که به هنگام سخنرانی و اظهار فضل دم از سیاسی نکردن فضای فرهنگی زده و ادعا میکنند «هنرمند ارزشی و غیرارزشی نداریم» و به هنگام عمل حاضرند فرهنگیترین مسائل را که نیز به حاشیههای سیاسی بکشانند.
اعلام برائت ژوله
حاشیهسازیهایی که خود امیرمهدی ژوله هم در مصاحبهای با برائتجویی از آن میگوید: "ما هنرمندان کاری که انجام می دهیم کمدی است، در واقع کمدین هستیم، هیچ کدام از ما نماینده جریانی، گروهی یا فکری نیستیم و وقتی اجرا میکنیم، نه نماینده پرسپولیس و استقلال هستیم، نه نماینده مردان و زنان، نه نماینده تهرانیها و شهرستانیها و نه نمانیده جناح خاص سیاسی هستیم، فقط نماینده کمدی هستیم؛ بعنوان سفیران کمدی از برنامه «خنداوانه» سعی میکنیم مردم را بخندانیم."
ژوله خطاب به مخاطبان تاكید میکند: "اجراها را ببینند و آن اجرایی که بیشتر به دلشان نشسته به آن رای بدهند و بدانند که این ارج و قربی که به طنز و کمدی گذاشته میشود با چنین رفتارهایی خدای ناکرده تحتالشاع قرار نگیرد، چون این اتفاق خلاف هدف «خندوانه» بوده و به ضرر شرکتکنندگان و سازندگان برنامه و مسئولان صداو سیما است."
تفاوت ما و ایشان
همانگونه که ژوله نیز تاکید دارد، کم نبودهاند افرادی مثل من که فارغ از سیاستزدگیهای برخی ورشکستگان سیاسی، به اجرای بسیار زیبا، منظم و دوستداشتنی او رای دادهاند و علیرغم تلاش طیف فتنهگر برای سیاسی کردن افرادی مثل ژوله –برخلاف میل باطنی او- و علیرغم نفرت ابدی از فتنهگران، از رای خود پشیمان هم نیستند.
این جریان انقلابی رایدهنده به ژوله این روزها واکنشهای جالبی به دست و پا زدنهای سیاستبازان نشان میدهند. از جمله اینکه تفاوت جریان انقلابی با طیف حامی فتنه این است که در این سو آنقدر آزادی بیان و اندیشه و سلیقه وجود دارد که یک فرد انقلابی به امیرمهدی ژوله رای میدهد و به راحتی آن را اعلام میکند اما در طیف مقابل آنقدر فضای دیکتاتوری شبیه آنچه در فرقههایی مثل سازمان مجاهدین خلق (منافقین) وجود داشت؛ حاکم است که کسی جرات دادن رای مخالف را ندارد و اگر آنقدر جسور باشد که این اقدام را انجام دهد، بیشک جرات بیان آن را نخواهد داشت.
آخه این ها چه ربطی به هم دارن؟
تا کی باید از این مسخره بازی ها رو شاهد باشیم؟
فیلم اخراجی ها و جدایی رو به جون هم میندازن
استقلال و پرسپولیس رو تو نظر سنجی برنامه 90 همینطور
الآنم این دو کمدین رو
.....
یا علی
سرافراز باید توبیخ بشه که یک فتنه ای در کشور مطرح شده.
اونهم از تلویزیون.
ولی به خاطر اون خزعلات برخی به حیایی رای دادم
تا بعضی ها بفهمن اگر سرمسایل سیاسی بیاد ما پشت عزیزی که برامون کاری کرده رو خالی نمیکنیم
البته ژوله رو هم دوست داریم
فدای هردوشون
خاک تو سر برخی که سیاسی کردن قضیه رو
بعضی دوست دارند مسائل را با عینک سیاسی ببینند ولی اشتباه است که همه مسائل را با دید جناحی ببینیم.
مراقب باشید که اینگونه اقدامات باعث دو دستگی بین مردم نشود.
ولی انصافا آقایونی که اجرا دارن باید یک مقدار ببیشتر دقت کنن که به کسی توهین نکنن
مثلا به نظرم نباید اون صحبت ها درباره مجید قناد، مهناز افشار و احمد پور مخبر می شد، یک مقدار باید بیشتر به این چیزا دقت کنن
از سیاست سر در بیاورید اما مثل بعضی ها سیاست زده نباشید.
من از فتنه گر های 88 و اعوان و انصارشون برائت میجویم مرگ بر فتنه گر
من به ژوله رای دادم و افتخار میکنم حیایی هم بسیار زحمت کشید و اجرای خوبی داشت ازش تشکر میکنم
اما به نظرم زدن این تیتر درحمایت از یکی از کمدین ها در یک سایت خبری رسمی درست نیست،چراکه به نوعی طرفداری از یکی از کمدین هاست،مشابه کاری که فتنه گرها کردن،اونا با توجیهات سیاسی خودشون شمام به زعم خودتون با توجیهات هنری،که البته چندان به نظرم قابل قبول نیست و به نوعی یک طرفست،دلیل نمیشه چون یکی از نویسندگان فعال درسایت به نظرش اجرای یکی بهتر اومده،صرفا ازش تعریف کنه یا بیاد برای حمایتش توی یه سای خبری مطلب بده!به نظرم کاربدی کردید!مشابه کاری که ابطحی و...کردن!تازه اگر بخوایم صرفا نگاه هنری داشته باشیم،ازنظرسیاسی که افتضاح
شاید فردا بیان و بگن هر مردی که پشت چراغ قرمز دستش رو تو دماغش بکنه طرفدار ماست !!!
شاید فردا بگن داشتن پراید نشانه ی اعتراض مدنی به وضعیت حکومته و از این دری وری ها !!!
آقاجون جواب ابلهان خاموشیه ! آدم فکر می کهنه میانگین سن فکر افراد مملکت 7 ساله که حالا این چیزا این همه براش مهم میشه !
ول کنین بابا !
خدا اینا رو زده ، حالا دارن بچه بازی در میارن !
ولی اینکه فلانی فلان روز با فلانی عکس گرفته برام دلیل نمیشه کسی از چشمم بیفته...ژوله و حیایی رو دوست دارم خدا بهشون توفیق بده. انشالله این خانواده(ایران) زیر سایه پدری فهیم و فرزانه ، مقام معظم رهبری موفق و پیروز باشند...
تو هر خانواده ای اختلاف سلیقه هست...نباید همدگه رو تکفیر کنیم
شاید الان از عقاید قبلیش برگشته باشه
مثل خیلیهای دیگه.
.
.
.
این نکته رو باید در نظر داشت که بعد از فتنه اکثر حامیان خاتمی و میر حسین، ضد انقلاب هستند.
هی کسی را از خود نرانید. و به جبهه دشمن نفرستید
جذب کنید.
اما نمی دونم ژوله سیاسی هست یا نه و یا دیدگاهش چیه ، هر چی هست توی این برنامه سیاسی نبود و اگر هم بود داشت انتقاد میکرد به روش خنده.
ما به زور خانواده خودمونو مدیریت میکنیم ولی به راحتی خودمونو جای رهبری و قوه قضایه و وووو میزاریم و میگیم چرا اینکار نمیکنن؟ اخر باید یکی رو قبول داشته باشیم و بهش اعتماد کنیم؟
یک پایان تلخ، بهتر از یک تلخی بی پایان است.
من سیاسی رای ندادم و بعد از اجراها به اجرای فوق العاده ایشان رای دادم