از پساقطعنامه تا پسابرجام

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* در جهان امروز این قاعده کلی وجود دارد که یکی از اهداف دیپلماسی جلوگیری از تنش های غیر ضروری است و از آن به عنوان ابزاری جهت کاهش هزینه ها بر کشورها یاد می شود؛ اما این تعریف نباید باعث شود که دیپلماسی نظام اسلامی از دیپلماسی گفتمان ساز و نقش آفرین تبدیل دیپلماسی بی طرف یا به عبارتی «دیپلماسی بی هویت» شود، سیاستی که نهایت هدف آن عقب نشینی ایران از مرزهای استراتژیک و محدود کردن جمهوری اسلامی به مرزهای خود است، این در چهارچوب اصول انقلاب اسلامی نمی گنجد و طبیعتا پس از مدتی مشکلات اساسی در مسیر پیشرفت انقلاب اسلامی ایجاد خواهد کرد.

زیرا که جنگ ما با نظام سلطه یک درگیری ماهوی است،نه اختلاف نظری کوچک! این تقابل زمانی پایان می‌یابد که یا جمهوری اسلامی از اسلام دست بکشد و یا آمریکا که سردمدار استکبار است از خوی استکباری خود دست بکشد. اهمیت این مبحث در تداوم انقلاب و راه رسیدن به آرمان های انقلاب تا حدی است که این تفکر در قانون اساسی ما گنجانده شده است، اصل ۱۵۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی سعادت انسان را در کل جامعه بشری آرمان خود می داند یعنی ما نمی توانیم بی تفاوت باشیم.

مسئله قابل توجه اینجاست که امام (ره) که در سال آخر عمرش برای کاهش تنش ها و چالش های انقلاب باید محافظه کارتر می شد،  نشان دادند که اگر طی شرایط آن زمان و فشار جریان هایی قطعنامه را می پذیرد صریحا بر ادامه مبارزه با مستکبرین تاکید می کند و سخنانش پس از قطعنامه انقلابی تر می شود و وعده نابودی و تقابل عظیم تری در برابر کشورهای محور شرارت می دهد، امام(ره) بارها تاکید کردند که پایان جنگ پایان مبارزه نیست، و مصداق بارز این اندیشه ارسال نامه ای به گورباچف، اعلام حکم ارتداد سلمان رشدی و مبارزه بی امان با سه ضلع سرمایه داری، کمونیسم و صهیونیسم است. این عملکرد خود جایگاه استراتژیک ایران را در دنیا را به سطحی مطلوب رساند و تلاش و هجمه های رسانه های جبهه استکبار را در القای این هدف که انقلاب با پذیرش قطعنامه به انزوا رفته است را خنثی کرد، این دیپلماسی معیار عملکرد در انقلاب اسلامی است نه اینکه پس از قبول توافقی با محتوای «تقریبا هیچ» همچنان بر مواضع غلط خود بمانند و جهت جلوگیری از ناراحتی کدخدا از هیچ جریان انقلابی در دنیا حمایت نکرده و موضع انفعال را برگزینند. چرا که یکی از اهداف کلان غرب از فشارها و تحریم ها تغییر در رفتار ایران است، رفتاری که هوشمند امام راحل (ره) با گره زدن پدیده ظلم ستیزی به عنوان تکلیف دینی، موجب شد که روحیه مبارزه با ظلم و قدرت های استکباری را در بین جوامع تحت ستم بارور ساخته و زمینه خیزش و جنبش های رهایی بخش و ضد استعماری را فراهم سازد.

به عبارتی کمترین تغییر رفتارهای مرتبط با اصول گفتمانی انقلاب اسلامی پیامی برای دشمنان خواهد داشت و این توهم را برای آنها ایجاد خواهد کرد که فشارها به نتیجه رسیده است، رفتارهایی که بعضا از موضع انفعال فراتر رفته و سبب خوشحالی طرف مقابل می شود؛ سنگ اندازی در ماجرای نمایشگاه کاریکاتور هلوکاست و توهین به هنرمندان انقلابی با نام نژادپرستی! و بسیاری از این دست رفتارها نیروهای جبهه انقلاب را نسبت به آینده سیاست خارجه نگران می کند.

تفاوت دفاع صریح از آرمان ها غیر قابل تغییر انقلاب در هر شرایطی جهت به چالش کشیدن دشمن روبرو و فشارهای ایمیلی را امروزه می توان با مصادیق بارز آن مشاهده کرد سقوط ۱۲ پله ای اعتبار پاسپورت ایرانی، عدم صدور ویزا برای نماینده ایران در سازمان ملل، عدم صدور مجوز ورود برای وزرای دولت به کشورهای عربی در موارد مختلف و بسیاری از این قبیل، تنها نمونه ای از خروجی و برآیند سیاست خارجه انفعال و لبخند از آغاز به کار این دولت شده است.

این سئوال مطرح می شود که نتیجه این همه رفت و آمد در مذاکرات با سران استکبار و تخریب چهره ایران در دوران پسابرجام در بین محورهای مقاومت و مستضعفین عالم که به ما چشم امید دوخته بودند برا کشور چه بوده است؟ مدعیان این تفکر انفعالی باید پس از سه سال فرصتی که داشته اند به افکار عمومی پاسخ دهند که در کدام بعد پیشرفت داشته ایم؟ اقتصاد؟ مسکن؟ اشتغال؟ یا عزت ملی و بین المللی؟!

دولت به جز گشایش در فیش های نجومی کارگزاران خود چه فتح بابی در بهبود وضعیت کشور داشته است که حال از برجام ۲،۳ و... حرف می زنند؟

و در انتها باید خطاب به این جریان گفت اگر به وعده های معیشتی و اقتصادی خود که مبتنی بر لطف کدخدا بوده است عمل نکردید، حداقل چهره انقلابی ایران اسلامی را بیش از این در دنیا تضعیف و تخریب نکنید.

سرگزی- مسئول بررسی و تحلیل بسیج دانشجویی سیستان و بلوچستان

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.