به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در پی انتشار نامه ستایش آمیز حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی در باره یکسالگی برجام به وزیر امور خارجه و پیشنهاد تالیف و تدریس متونی در دانشکده وزارت خارجه برای تبیین دستاوردهای برجام، مجتبی زارعی استادیار اندیشه سیاسی اسلام دانشگاه تربیت مدرس در نامه ای به وی خواستار توجه ضروری به تدریس کتاب آوای توحید ( تفسیر نامه امام خمینی به گورباچف) و نظریه ابداعی دیپلماسی تعلیمی - انقلابی حضرت آیت الله العظمی جوادی املی در رشته علوم سیاسی و دانشکده روابط بین اللمل وزارت خارجه شد. متن این نامه بدین شرح است:
حضور گرامی حجت الاسلام جناب آقای دکتر مرتضی جوادی آملی دام عزه
با سلام و احترام
نامۀ ستایش گرانۀ حضرت عالی دربارۀ گرامیداشت سند عرفی، پرنقص و مملوّ از ابهامات حقوقی، فنی و اندیشه ایِ برجام از چند جهت محلّ اشکال و از سویی سبب شگفتی و تأثر گردید .
تأسف نخست برای "فَقدِ برهان" در نامۀ ستایش آمیزتان از برجام بود که مع الاسف انتشار عام یافت و همین خود دلیل نگارش نامۀ اینجانب شد زیرا جنابعالی علاوه بر اینکه حکیم زاده اید خود نیز زیسته ای حِکمی دارید امّا نه یک دلیل کارشناسانه که اقلاً حتی یک دلیل عوام پسند نیز در ضرورت ستایش از برجام اقامه نکردید.
تحیّر نگارنده امّا از این نامه، "غلّویی" است که دربارۀ آن روا داشتید؛ اگر این پیمان مهمترین و منحصر به فردترین پیمان جمهوری اسلامی در جامعۀ بین المللی قلمداد شود از چه روی، یکسالگی آن را در حالی بعنوان یک نقطۀ عزیمت تاریخی ستودید که طشت رسوایی ناشی از رفتار ناقضان، پیمانِ ستودۀ شما را از اوج مدح به حضیضِ ضعفِ فعلی کشانید چنانکه یکی از خودشان در پی پاره کردن آن و دیگری که خود پیمان کننده بود خواستار حفظ چارچوب دشمنی ها، گستاخی ها و تحریم های جدید و مکرّر علیه ملّت بزرگ ایران است، اگر چه باید گفت رسوایی گفته شده از تلاشهای اداری و کاری طرف ایرانی، آقای وزیر و همکارانش نمی کاهد امّا شاید افشا و انتشار همین دوفقرۀ اخیر؛ FATF (بخوانید خودتحریمی های ماه های اخیر که بخشی از ذلّت های آن در پاسخ نامۀ بانک ملّت به قرار گاه سازندگی موجود است) و نامۀ Letter of comfort (نامۀ اطمینان بخش که از امان نامۀ دارالکفر برای دارالایمان هیچ کم ندارد) در ابطال منطق ستایش های جنابعالی به آقای وزیر کفایت کند، با این وصف دهها دلیل بر بی ثمری برجام را حتّی ساکنان دورافتاده ترین قصبات این مرز و بوم که طعم تلخ آن را با گوشت و پوست خود و بر سر سفره های محقّرشان نظاره گر هستند روزانه در کوی برزن خویش به گفت و گو نشسته به گونه ای که حتّی تصورش موجب تصدیق ملّت رشید ایران و خیانتِ غرب به این پیمان است.
امّا تأثر شدید من از آنجاست که حضرتعالی بعنوان یک فاضل متعلق به پایگاه دینی، حدیبیۀ معطوف به فتح الفتوحِ نبوی را با برجامِ منجر به تحقیر هویت ملّی ایرانیان یکسان پنداشته و معلوم نکردید اشتباهات اداری، تخلفات یا قصور وزارت خارجه و خوش گمانی های مفرط شان به لبخندهای دشمن طی روند برجام را چه سنخیتی است با هوش نبوی و ایستادگی در پیمان نویسی های علوی! وانگهی ضمن ابراز تعجب از عدم توجه آن جناب به "قاعدۀ مسانخت" در این همانی کردن حدیبیه و آثارش و نیز برجام و آثارش، چگونه است که در میان این همه ستایش های غلّوآمیز حضرتعالی، ابداً و اساساً جایی برای عدم رضایت قلبی حاکم اسلامی از آغاز پیمان(نه به اصل مذاکره که مذاکره با قاتلان و کشتارکنندگان جمعی هیروشیما و ناکازاکی و کشتار کنندگان دهها میلیونی مردمان مسلمِ عراق، افغانستان، سومالی، سوریه و ...) و بخصوص نقد صریح آن و بیان بی حاصلی های گمان خوب به دشمن از سوی معظم له در یکسالگی برجام در نامه دیده نمی شود؟! آیا بین ولایت نبوی و ولایت فقیه از حیث حکومت و سیاست و پیمان نویسی تفاوتی وجود دارد؟! آیا حاکم اسلامی بجز تأیید ثقه بودن اداری و امنیتی دیپلمات های اصلی حاضر در پیمان و نیز بیان ارزش مذاکرۀ برابر، از ارزش و دستآورد دیگری از پیمان برجام چیزی را برای ملّت و دولت احصاء فرموده اند که مردم و نخبگان از آن بی خبر باشند به گونه ای که جنابعالی آنرا در نامه به آقای وزیر آنقدر حائز اهمیت دانستید که لا جرم برای تبیین آن راه اندازی کُرسی حدیبیه شناسی را در دانشکدۀ وزارت خارجه ضروری و پیشنهاد فرمودید؟! آیا قیاس مع الفارق، تبیین حِکمی و برخاسته از کتاب و سنت است؟!
در پایان از موضع دانشجوی اندیشۀ سیاسی اسلام به جنابعالی پیشنهاد می کنم بجای تحت الشعاع قرار دادن آثار شوم سیاسی، اجتماعی و امنیتی پیمان پر ابهام برجام بر ایرانیان از طریق تطبیق نادرست صلحِ جهادیِ حدیبیه با پیمان پرابهام و شکنندۀ برجام (که خواسته یا ناخواسته نامۀ شما چنین تصوری ایجاد کرده است) و توصیه به وزیر امور خارجه برای چنین قرائتی ناهمسنخ از حدیبیه در آموزش دانشجویان، اینجانب امّا پیشنهاد می کنم "کتاب شریف آوای توحید" (شرح و تفسیر حکیمانۀ نامۀ امام خمینی ره به رهبر اتحاد جماهیری سوسیالیستی شوروی) و "نظریۀ ابداعی دیپلماسی تعلیمیِ انقلاب اسلامی" در آرای حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی حفظه الله برای مواجهه حِکمیِ دیپلماسی با دارالکفر به عنوان "مادۀ تحصیلی در مذاکره" برای دانشجویان علوم سیاسی، دیپلمات ها و کارگزاران سیاست خارجی قرار گیرد، چه، استحضار دارید والد عالی مقام جنابعالی حتماً بنابه دلایل خاصی بعنوان ریاست گروه ارسال آن پیام تاریخی، مذاکره یا تفسیر پیام امام خمینی ره که جناب علامه آنرا پشت میز مذاکره در کاخ کرملین به گورباچف تدریس فرمودند برگزیده شد؛ حکیم زاده مستحضرند که با کتاب شریف آوای توحید کارگزار سیاست خارجی یاد می گیرد که اولاً ذات دیپلماسی آنگونه که بر آنها از سوی سیستم آموزشی نظام سلطه دیکته می شود ابداً سکولار نیست! لذا با این کتاب علاوه بر اینکه هم فلسفۀ سیاسی خواهند آموخت و هم آداب دیپلماسی را، همچنین التفات خواهند یافت که چگونه از حیث هستی شناختی و معرفت شناختی با دشمن از در گفت و گو درآیند و هم یاد خواهند گرفت چگونه تشریفات سخن گویی و آداب معاشرت و احیاناً پیاده روی! و نشستن و برخاستن را در مقابل چشم جهانیان بر جای آورند تا نابلدی ها و خام اندیشی ها و خوش گمانی های نابجا که شما آنرا به اشتباه و در غلوّ با حدیبیۀ جهادی هم سنخ دانستید ره آموز وهن دیپلماسی و دیپلمات های دارالایمان در جامعۀ بین المللی نگردد؛ همچنین خوب است مؤسسۀ وزین و محترم اسراء که با همت والای جنابعالی در حال نشر علوم وحیانیِ انضمامیِ واقع گرا از کوثر وجود حضرت علامه است در تعامل با دانشگاههای کشور و خصوصاً دانشکدۀ بی رمق وزارت خارجه ( که باید محلّ تربیت دیپلمات های جهان اسلام و کادرهای سیاسی مستضعفین جهان باشد) متون فاخر حضرت والد بخصوص کتاب شریف فلسفۀ حقوق بشر را در فهرست منابع اصلی علوم سیاسی و روابط بین الملل قرار دهد تا معلوم شود در این جا؛ جمهوری اسلامی ایران، دیپلماسیِ بومی که سهل است بلکه موجد یک زیست بوم و حاوی یک سنخ از انسان شناسی، نظامات حقوقی و ارزش شناختی های معطوف به مؤلفه های تمدنی است.
ضمن احترام و اعتذار همچنین به حضور شریف عرض شود اقتضای نوشیدن جرعه های حکمت در سایۀ پر گهر حضرت والد و "واضعِ توسعۀ کوثری" و "فیلسوفِ دیپلماسی تعلیمی- انقلابی" این بود که بخاطر ربط وثیق سیاست خارجی با سیاست داخلی از انتشار فیش های نجومی که مصداق اتمّ توسعۀ تکاثری در مقابل توسعه کوثری و مضمحل کنندۀ هر نوع پشتوانه های ملّی - مردمی مذاکره با شیطان های اکبر است ابرو درهم کشیده و اعتراض کنید و نیز در مقابل دیپلماسی انفعالی و خود تحریمی های حیرت آور این روزهای بانکهای غیر ملّیِ ملّت ایران (که شاید از مصادیق دَیاثت بانکی و رخنۀ دشمن در امنیت ملّی مطابق با نظر کلی حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی باشد) بر چارچوب دیپلماسی تعلیمی – انقلابی والد معظم پای فشرید که مع الاسف چنین نکردید.
دوام توفیقات جنابعالی را از خدای بزرگ خواستارم.
دوستدار شما مجتبی زارعی
عضو هیئت علمی اندیشه سیاسی اسلام دانشگاه تربیت مدرس
نمیدونم چرا بعضی ها رعایت امامه رو نمیکنند!!!