نقش آمریکا و ناتو در کودتای ترکیه

 

در این گزارش آمده است: کمی بیشتر از دو ماه پیش تلاشی خشونت‌آمیز برای سرنگونی دولت ترکیه انجام شد. مطالب و تئوری‌های فراوانی در ارتباط با این اقدام مطرح شد از اینکه آیا این کودتا کار خود اردوغان بود تا اینکه این اقدام طرحی با ابعاد سکولار بود که محمد فتح الله گولن رهبر در تبعید مخالف دولت آنکارا آن را سازماندهی کرد؛ اما هیچ یک از این تئوری‌ها منطقی نبودند. 

 

نویسنده این گزارش شود: به نظر می‌آید این کودتا را دولت اوباما با هماهنگی ناتو برنامه‌ریزی کرد. ادله‌ای برای تأیید این ادعا وجود ندارد، اما تاریخ از این احتمال حمایت می‌کند. 

 

گزارش‌هایی در این باره منتشر شده است که یک روز قبل از وقوع کودتا، جان بِیس، سفیر آمریکا در آنکارا، با علی یازیچی، نماینده ترکیه در ناتو، دیدار کرد. این ژنرال ترک یکی از رهبران کودتا و مشاور نظامی سابق اردوغان بود. نمی‌توان این موضوع را به طور کامل اثبات کرد، اما آنچه که در ترکیه شاهد بودیم نشان می‌دهد آمریکا در کودتای این کشور دست داشته است. 

 

از نظر تاریخی، زمانی که شاهد دولت‌های منتخب دموکراتیک (همانند دولت ایران در سال ۱۹۵۳) یا دولت‌های استبدادی دست نشانده (همان گونه که در ویتنام شاهد بودیم) و حتی دولت‌های ما بین این دو (همانند ترکیه امروزی و اوکراین) هستیم، آمریکا هر چه در توان دارد انجام می‌دهد تا از دستگاه سیاسی و نظامی خود در سطح جهان محافظت کند و حتی‌‌ همان گونه که در عراق شاهد بودیم دست به حمله خواهد زد. 

 

در ادامه این گزارش آمده است: از نظر آمریکا، کودتا نوعی حق انتخاب برای سرنگون کردن هر دولتی است که مردمش در مقابل آمریکا می‌ایستند. ویتنام تنها یک نمونه در این باره بود. ما این موضوع را در سال 1953 (1332 شمسی) در ایران نیز شاهد بودیم، جایی که آمریکا (سازمان جاسوسی سیا) میلیون‌ها دلار هزینه کرد تا معترضان حرفه‌ای را بکار گیرد تا آن‌ها در خیابان‌های تهران دست به اعتراضات خشونت آمیز بزنند. زمانی که نیروهای وفادار به نخست وزیر وقت ایران وارد خشونت‌ها شدند، این اعتراضات سبب کشته شدن صد‌ها نفر شد که در ‌‌نهایت، مصدق از سوی اعضای پارلمان -که از سوی دولت روزولت پول دریافت کرده بودند- برکنار شد. بدین ترتیب، آمریکا و انگلیس توانستند شاه -دست نشانده خود- را به قدرت باز گردانند؛ زیرا او موافقت کرده بود مالکیت غربی را بر صنعت نفت ایران احیا کند، این در حالی بود که مصدق صنعت نفت را ملی اعلام کرده بود. 

 

نمونه دیگری نیز در این باره وجود دارد. در سال دو هزار و چهار نیروهای ویژه آمریکایی از جمهوری دومنیکن به هائیتی حمله کردند. این نیرو‌ها همچنین اقدام به آموزش شبه‌نظامیان در جمهوری دومنیکن کردند. آن‌ها به شمال هائیتی حمله کردند تا زمینه برای سرنگونی رئیس جمهور این کشور فراهم شود. 

 

در ادامه این گزارش آمده است: در ارتباط با ترکیه می‌توان گفت اقدام اردوغان در بمباران جنگجویان کرد، که در حال مبارزه با گروه ترویستی هستند و همچنین کنترل او بر کشور سبب نگرانی آمریکا شد. آمریکا از طریق بکارگیری نیروهای مخالف و افزایش خشونت و ناآرامی‌ها در خیابان‌ها، برای سرنگونی یک دولت منتخب و روی کار آوردن دولتی تلاش می‌کند که تأمین کننده منافع آمریکا باشد. 

 

یک نمونه دیگر در این باره اوکراین است. در ژانویه سال ۲۰۱۴، اعتراضات خیابانی در اوکراین به خشونت کشیده شد. می‌دانیم که در این دوران، دولت اوباما منتظر وقوع یک کودتا در اوکراین بود. 

این‌ها تنها نمونه‌های کمی درباره دست داشتن آمریکا در روند سرنگونی دولت‌های منتخب محسوب می‌شوند و به همین دلیل باور بر این است که دولت اوباما در ورای تلاش برای کودتا در ترکیه قرار داشته است.