باشگاه دانشجویان/
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* عربستان سعودی برای آنکه به اهدافش در نظام جمهوری اسلامی نزدیک شده و به آن دست یابد به سراغ جنوب شرقی ایران اسلامی رفته و به روی قومیت بلوچ که جزو مناطق محروم این سرزمین می باشد، سرمایه گذاری کرده است. توجه ویژه عربستان را می‌توان بدلیل اکثریت اهل سنت بودن قوم بلوچ و همجواری استان سیستان و بلوچستان با کشور پاکستان که این قوم در آن قرار دارند دانست.
به علت عناد آشکاری که یاغیان سعودی با اسلام ناب محمدی که در آینه نظام جمهوری اسلامی تجلی پیدا کرده داشته، این موضوع باعث شده منافع خویش را در خطر دیده و برای جلوگیری از متضرر شدن، متاسفانه این منطقه را انتخاب کرده اند تا اهل سنت این سرزمین را که حضرت ایت الله سیستانی می فرمایند: نگویید «برادران ما اهل سنت» بلکه بگویید «جان ما اهل سنت» را با القاء توطئه و فریب علیه نظام جمهوری اسلامی، تنها حکومت ایستاده در برابر استکبار جهانی و سردمدارانش تحریک نمایند.
این عمل به دو منظور می تواند مورد استفاده قرار گیرد:
1) تحت فشار گذاشتن برای کوتاه آمدن از مواضع یا سرنگونی نظام: در این راه حکام سعودی با حمایت های مالی و نظامی از گروهک های تروریستی مثل جندالله و جیش العدل سعی در خدشه دار کردن چهره استان سیستان و بلوچستان به عنوان منطقه ناامن در رسانه ها و فضای مجازی داشته و همین امر موجب عدم تمایل سرمایه گزاران در این استان شده است و این رویه افزایش محرومیت در این عدم توسعه یافتگی بعد اقتصادی که عدم آسایش و رفاه را در پی دارد را شامل می شود که همین محرومیت باعث سست و کم رنگ شدن اعتماد مردم مومن بلوچ به نظام جمهوری اسلامی شده گرایش فکری به سمت تفکرات وهابیت را ناشی می شود.
بعد دوم را می توان به ترغیب برای جدایی طلبی و ترکیب قوم بلوچ ایران و پاکستان با یکدیگر دانست که این کار نارضایتی مردم را در این سرزمین درپی خواهد داشت و از طرفی در صورت وقوع این عمل، شاهد شکل گیری قطب های قدرت هستیم که در ادامه، باعث ایجاد نزاع و درگیری برای تصاحب حکومت و ایجاد ناامنی برای مردم مظلوم و بی گناه زیادی خواهد شد. به علت نبود امکانات زیر ساختی، مشکلات اقتصادی و دفاعی پس از استقلال باید به کشورهای دیگر وابسته باشد و این دقیقا همان چیزی است که این شجره ملعونه برای آن دندان تیز کرده و نقشه کشیده است که هدف اصلی اش را می توان استفاده ابزاری در مواقع لزوم از مردم منطقه دانست.
یکی دیگر از اهدافی که آل یهود با آرام کردن این منطقه دنبال می کند این است که در ابعاد بین الملل با معرفی جمهوری اسلامی ایران بعنوان کشوری که توانایی کنترل امنیت در کشور و مرزهای مختلف خود را ندارد تا بدین طریق راه افزایش نفوذ سیاسی ایران اسلامی را در منطقه و جهان بسته و کاهش دهد.
اما تمامی تلاش های این خاندان منحوس را می توان ناشی از نگرانی هایش در رابطه با افزایش قدرت این نظام الهی دانست، زیرا هرچه قدرت اقتصادی آن افزایش یابد، توانایی مانور در ابعاد مختلف را بیشتر خواهد داشت و همین امر منجر به نفوذ بیشتر در بین کشور ها خواهد شد و این مهم پایانی جز سرنگونی حکمرانان طاغوتی را درپی نخواهد داشت به همین خاطر است که بندر استراتژیک و بسیار مهم چابهار که در زمان جنگ تحمیلی یک تنه جور بسیاری از مبادلات بین المللی ایران را می‌کشید و در حال حاضر نیز با توجه به ویژگی‌هایی که دارد:
1) عمق آب در چابهار 16- متر است؛ در صورتی که بنادر اطراف برای پهلوگیری کشتی‌ها عمق مناسبی ندارد
2)تخفیف های 30 تا 85 درصدی در بخش های مختلف
3) اسکله با ظرفیت پذیرش کشتیهای با ظرفیت 100000 تن
4) موقعیت راهبردی خود نزدیک‌ترین و ارزان ترین، امن‌ترین راه دسترسی کشورهای آسیای مرکزی به آب های آزاد است و بلعکس سالانه 30 میلیون تن کالا از سوی کشورهای مختلف به سمت آسیای مرکزی ترانزیت می شود.
5) با افزایش گنجایش بندر و افزایش بارگیری کشتیهای اقیانوس‌پیما (در خلیج چابهار)، ساخت راه‌آهن به سوی آسیای میانه و احداث فرودگاه بین‌المللی می‌تواند یکی از مهمترین چهارراه‌های کریدور شمال- جنوب بازرگانی منطقه ای شود و نقش مهمی در اقتصاد منطقه بازی کند.
لذا این رژیم طاغوتی سعی در ناامن نشان دادن این منطقه با استفاده از یک عده قلیل از آدم های فریب خورده داشته تا هم منافع شریک دیرینه اش را حفظ نماید و هم به اهدافش در این منطقه دست یابد.
سید کمیل میرابوالحسنی- دانشجوی دانشگاه سیستان و بلوچستان و عضو مجمع شهید دیالمه
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات