به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، طبق قانون مصوب 2006 کنگره موسوم به Wireless Emergency Alerts تنها در موارد خاص می‌توان دست به ارسال پیامک زد و ارسال موارد غیرضروری برای عموم شهروندان آمریکایی جرم تلقی می‌شود.
کمیسیون ارتباطات فدرال / FCC ارسال موارد خاص را محدود به مواردی مانند: هشدار نوشته‌شده توسط ریاست جمهوری، هشدار قریب‌الوقوع که ممکن است باهدف حفظ جان و ایمنی شهروندان داده شود و هشدار موسوم به Amber کرده است.
اما ترامپ قصد دارد ارسال وسیع پیامک به همه شهروندان را از 20 ژانویه استارت بزند.
این قانون همچنین تصریح کرده است که اپراتورها می‌توانند مسدودسازی پیامک‌ها را منهای آنچه رئیس‌جمهور می‌فرستد،از مقامات رسمی جویا شوند.
ترامپ پیامک را مانند توئیتر می‌داند و در هر موردی می‌خواهد عموم را در جریان قرار دهد. وی هفته گذشته و پس از کاهش آرای شمارش‌شده در پستی نوشت: اگر آرای کسانی که غیرقانونی به کلینتون رأی داده‌اند را کسر کنید، متوجه می‌شوید که من برنده شمارش آرا هستم!
بنابراین، دعوای ایجادشده درباره 20 ژانویه و آغاز ارسال پیامک‌های اجباری و روزانه رئیس‌جمهور بهانه جدید رسانه‌ای شده تا اپراتورهای مخابراتی و کاربران به چالش کشیده شوند و این سؤال مطرح شود که آیا ترامپ برای هر کار کوچک یا هر حمله‌ای که به وی می‌شود؛ دست به ارسال پیامک انبوه برای همه شهروندان آمریکایی خواهد زد؟