کد خبر:۵۹۵۳۷۳
گزارش/
پشت پرده حمله شیمیایی در سوریه چیست؟/ عملیات فریب
فرضیه استفاده ارتش روسیه یا سوریه از سلاح شیمیایی در شرایط فعلی آنقدر احمقانه هست، که ناظران بی‌طرف به راحتی تسلیم جوسازی رسانه‌های غربی نشوند.
گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو-سها صالح، «فردا یک موج خبری برای پوشش حملات هوایی در حومه حما و استفاده از کلر علیه غیرنظامیان آغاز می‌شود.» این توئیت روز سشنبه «فراس کرم» خبرنگار وابسته به گروه‌های تروریستی بود. خبری که درست از آب درآمد. «سی ان ان»، «بی بی سی»، «رویترز»، «فرانس 24» و دیگر اعضای امپراتوری رسانه‌ای غرب امروز پای کار علم کردن ماجرای حمله شیمایی به خان شیخون شدند. پست پرده این جنایت کثیف کیست؟ حادثه خان شیخون چه ارتباطی با آخرین تحولات میدانی و سیاسی سوریه دارد؟
دوباره سوریه، دوباره جنگ
پس از آزادسازی حلب در آذر 95 آتش جنگ در سوریه تا حدی فروکش کرد. آتش‌بس با تروریست‌های به اصطلاح میانه‌رو در بیشتر مناطق به اجرا درآمد و صدای توپ و تانک تنها در سرزمین‌های در اشغال داعش به گوش می‌رسید. توافق ایران، روسیه و ترکیه برای آتش‌بس و آغاز مذاکرات آستانه با هدف نزدیک شدن به توافق سیاسی برای حل بحران، بارقه‌های امید برای پایان جنگ را روشن کرد. نتیجه اما مثل همیشه ناامید کننده بود. به نظر می‌رسید در آخرین دور مذاکرات وقتی نماینده ایران، روسیه و ترکیه بر سر ادامه آتش‌بس تأکید کردند، خودشان هم امید چندانی به عملیاتی شدن آن نداشتند.
3 ماه پایانی سال 95 هم زمان با تلاش‌های سیاسی، معادلات پیچیده میدانی هم ادامه داشت. آتش‌بس نقاط درگیری بین نیروهای مقاومت و گروه‌های تروریستی غیر از داعش را به نسبت آرام کرده بود. به همین دلیل جبهه‌های نبرد در اطراف استان ادلب، غرب استان حلب و برخی مناطق حومه دمشق تا اوایل فروردین 96 آرام بودند. بر خلاف غرب، در شرق استان حلب علاوه بر جنگ یک مسابقه جدی برای سرعت پیشروی‌ها وجود داشت. ترکیه که از چند ماه قبل به بهانه مقابله با داعش عملیات «سپر فرات» را از شمال آغاز کرده بود؛ تلاش داشت با سرعت بخشیدن به پیشروی‌ها، علاوه بر تصرف شهر الباب، همچنان در مناطق مجاور داعش باشد تا فرصت داشته باشد زمین‌های بیشتری از خاک سوریه را اشغال کند. از سوی دیگر، ارتش سوریه بنا داشت سریعتر خود را به مناطق تحت تصرف نیروهای کرد و سواحل غربی رود فرات برساند تا مانع ادامه پیشروی ترکیه و تروریست‌های تحت امرش در خاک سوریه شود. نتیجه این ماراتن جنگ با داعش، برای ترکیه تصرف الباب شد و برای ارتش سوریه، رسیدن به سواحل غربی فرات.
ماجرا اما همینجا به پایان نمی‌رسد. با قطع شدن ارتباط ترک‌ها و داعش، بهانه برای تجاوزگری ترکیه به پایان رسید اما ارتش سوریه وارد مسابقه جدیدی برای فتح شهر رقه، پایتخت داعش، این بار با کردهای استقلال‌طلب تحت حمایت آمریکا آغاز شد. موقعیت جغرافیایی این شهر در مجاورت رود فرات به شکلی است که از شمال هم مرز مناطق کردنشین قرار دارد و ماه‌ها است که نیروهای دموکراتیک کرد در تلاش هستند از این منطقه وارد شهر شوند. مسیر دیگر دسترسی از جنوب و مسیر شهر «الطبقه» است که ارتش سوریه فرصت داشت با ادامه پیشروی در ساحل غربی فرات به جنوب این شهر برسد و سند افتخار تصرف پایتخت داعش را به نام خود بزند. آمریکایی‌ها که متوجه این برنامه مقاومت بودند با طراحی یک عملیات منحصر به فرد در جنگ سوریه، پیش از رسیدن ارتش، نیروهای کرد را به ساحل غربی هلی‌برن کردند و موفق شدند در اولین روزهای فروردین 96 فرودگاه شهر الطبقه، راه ارتش برای تصرف رقه را سد کنند. این عملیات و تصرف احتمالی پایتخت داعش به دست نیروهای کرد با حمایت هوایی آمریکا اولین نشانه‌های ظهور جنگ‌های پساداعش در سوریه خواهد بود. جنگ‌هایی برای استقلال کردستان، با حمایت آمریکایی که پس از 5 سال سکوت در برابر داعش افتخار تصرف پایتخت آن را به نام خود ثبت خواهد کرد. با توجه به ادعاهای جدید احزاب کرد عراق برای برگزاری همه پرسی استقلال و شکست‌های سریع داعش در همه جبهه‌ها( از موصل تا رقه) احتمالا در دوران پساداعش باید منتظر نزدیک شدن دولت‌های ترکیه، عراق، سوریه و احتمالاً ایران برای جلوگیری از مطرح شدن مسئله استقلال کردستان باشیم.
آخرین وضعیت مناطق شمالی سوریه
سبز: ارتش سوریه
زرد: کردها
بنفش: داعش
آبی: ترکیه
نارنجی: تروریست‌های ارتش آزاد و متحدان
جبهه دیگر نبرد ارتش سوریه با داعش، شرق استان حمص و شهر تاریخی پالمیرا است. داعشی‌ها که آذر ماه با استفاده از تمرکز ارتش سوریه بر نبرد حلب توانسته بودند دوباره این شهر را اشغال کنند، پس از بازسازی ساختار نیروهای مقاومت در این منطقه، دوباره شهر را تسلیم کردند. مقاومت البته به همین بسنده نکرده و پیشروی‌های خوبی به سمت شهر دیرالزور و نیروهای محاصره شده در فرودگاه این شهر داشته است.
بازگشت دوباره قطر
نهم فروردین خبر توافق برای تبادل مردم در محاصره دو منطقه سوریه پس 3 سال سکوت، دوباره متوجه دوحه قطر کرد. بنا به این توافق که ظاهراً جبهه النصره نقش موثری در آن داشته، قرار است مردم در محاصره شهرک‌های فوعه و کفریا با 2هزار نفر از تروریست‌ها و خانواده‌های آنها که در مضایا و زبدانی در محاصره ارتش هستند مبادله می‌شوند. این توافق که قرار بود سشنبه 15 فروردین اجرایی شود با کارشکنی‌های ارتش آزاد و محسینی، مفتی تکفیری تحقیر شده در جریان آزادسازی حلب فعلاً به تعویق افتاده است.
تا کنون اطلاعات دقیقی از کم و کیف مذاکرات دوحه منتشر نشده است اما بر اساس برخی گزارش‌های غیر رسمی این مذاکرات با هماهنگی ایران و قطر بین فرماندهان حزب الله و گروه‌های جیش‌الفتح و جبهه‌النصره انجام شده است. فارغ از اجرایی شدن یا نشدن این توافق، بازگشت قطر دوباره قطر به معادلات سوریه مسئله مهمی است. تحولی که شاید از طرف ایران برای محدود کردن قدرت عربستان در سوریه اجرایی شده باشد.
شکست آتش‌بس ؛ پیروزی بزرگ در شمال حماه
بعد از شکست چند دور مذاکره سیاسی در آستانه و ژنو، تروریست‌های زخم خورده از حلب، با یک بازسازی نیم‌بند دوباره به میدان نبرد بازگشتند. آنها تلاش کردند با استفاده از فرصت تمرکز ارتش بر شرق حلب با یک حمله برق آسا خودشان را به شهر حماه برسانند. نتیجه اما بسیار فاجعه‌بارتر از تصور آنها بود. مسئولیت دفاع از حماه بر عهده نیروهای مقاومت با فرماندهی ایران قرار داشت. روزهای اولیه حمله پیشروی تروریست‌ها سریع بود و چند شهر و روستا به تصرف آنها درآمد. عقب نشینی تاکتیکی با پاتک برق‌آسای مقاومت به کابوس تروریست‌ها بدل شد. مناطق از دست رفته به سرعت بازپس گرفته شد، مناطق جدیدی به تصرف نیروهای مقاومت درآمد و جنازه صدها تروریست در گوشه و کنار مناطق درگیری آرام گرفت.
آتشبار مقاومت بر سر تروریست‌ها در شمال حماه
کارشناسان شکست تروریست‌ها در عملیات حماه را زمینه‌ساز آغاز اختلافات شدید بین گروه‌های مختلف آنها در استان ادلب می‌دانند.
عملیات فریب
خان شیخون شهر کوچکی در جنوب استان ادلب و نزدیکی استان حماه است و تا منطقه درگیری‌های اخیر نزدیک 20 کیلومتر فاصله دارد و نقش پشتیبان را در عملیات آنها بر عهده دارد. به همین دلیل بمباران تجهیزات، انبارها و خودروهای عبوری در این شهر مسئله طبیعی برای قطع لجستیک تروریست‌ها به حساب می‌آید. بمباران سشنبه اما داستان دیگری پیدا کرد. مصدومان که علاوه بر افراد مسلح، غیرنظامیان مناطق اطراف هم بودند، وضعیت تنفسی مناسبی نداشتند. وضعیت مصدومان حاکی از وجود گازهای سمی و شیمیایی در منطقه بود.
تصاویر مصدومان انفجار انبار تسلیحات شیمیایی تروریست‌ها در خان شیخون
امپراتوری رسانه‌ای غرب و شبکه‌های حامی تروریست‌ها در منطقه بلافاصله عملیات روانی سنگینی برای متهم کردن ارتش سوریه و روسیه به استفاده از سلاح شیمایی آغاز کردند. کار به جایی رسید که حتی فرانسه خواستار برگزاری جلسه فوری شورای امنیت شد. ارتش‌های روسیه و سوریه اما استفاده از سلاح شیمایی را به شدت تکذیب می‌کنند. ارتش روسیه امروز چهارشنبه اعلام کرد گازهای سمی منتشر شده ناشی از انفجار مخازن گازهاش شیمایی انبار تسلیحات تروریست‌ها بوده است. ایگور کوناشنکوف، سخنگوی وزارت دفاع روسیه اعلام کرده است: «براساس اطلاعات و عملیات رصدی که نیروی هوایی روسیه انجام داده، نیروی هوایی سوریه در ساعت بین ۱۱:۳۰ و ۱۲ ظهر به وقت محلی انبار گسترده مهمات وابسته به تروریست‌ها در شرق شهرک خان شیخون در حومه ادلب را بمباران کرد. این انبار شامل تجهیزات، سلاح و مکانی برای تولید بمب‌های حاوی مواد سمی بود.»
فرضیه استفاده ارتش روسیه یا سوریه از سلاح شیمایی در شرایط فعلی آنقدر احمقانه هست، که ناظران بی‌طرف به راحتی تسلیم جوسازی رسانه‌های غربی نشوند. ارتش سوریه در سخت‌ترین روزهای نبرد حلب در سال گذشته هیچگاه از سلاح شیمیایی استفاده نکرد اما به نظر می‌رسد حجم گسترده اخبار و انتشار تصاویر تکان دهنده از غیرنظامیان صدمه دیده در این حادثه بتواند بخش عمده‌ای از افکار عمومی منطقه را علیه دولت سوریه بشوراند.
این اولین بار نیست که حامیان تروریست‌ها تلاش می‌کنند شکست‌ها در عرصه میدانی را با عملیات رسانه‌ای متوقف کنند. باید دید آیا این حجم وسیع جوسازی رسانه‌ای خواهد توانست مانع پیشروی نیروهای مقاومت در شما حماه شود یا خیر؟ تحولات روزهای آتی سرنوشت‌ساز خواهد بود. جنگ در سوریه روز به روز پیچیدگی‌های جدیدی پیدا می‌کند و تصمیم‌گیری‌های درست سیاسی و نظامی بر آینده همه کشورهای منطقه تأثیرگذار خواهد بود.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.